Foo Fighters - Sonic Highways (2014)

Laatst de documentaireserie van Sonic Highways eindelijk gezien, fantastisch werk. Aan het eind van iedere aflevering wordt de bijbehorende track gespeeld en dan werd weer pijnlijk duidelijk dat het songmateriaal gewoon zwak is met twee lichtpuntjes. Bij Something from Nothing zit het venijn heerlijk in de staart en Subterranean is een mooie sfeervolle track. What Did I Do? / God as My Witness vind ik echt het slechtste nummer van de band tot nu toe, gaat werkelijk waar helemaal nergens heen in vijf minuten met lelijke overgangen en een ontzettend slap einde. Ook I Am A River is een ongelofelijke zevertrack die maar niet op lijkt te houden.

Vooral door nummers Outside, Congregation en In the Clear is dit album toch gaan groeien in mijn achting, ik maak er 4 sterren van. Niet de beste plaat van de Foo Fighters, maar zeker ook niet hun slechtste album.

Sonic Highways was natuurlijk al enorm gehyped voor de release, ook door de heren zelf. Een nummertje uitbrengen, daarna nog een, en nog een. Veelbelovend, zonder meer. Achteraf bleken deze tracks de beste van het album. Something from nothing, congregation en feast and the famine. Uiteindelijk valt het totaal net niet mee. Alle tracks opgenomen in verschillende steden : het zal allemaal wel maar echt toegevoegde waarde heeft het imo niet en (b)lijkt het meer een commerciëel verhaal dan een kwaliteitsimpuls. Niet echt een slecht album maar heb toch het idee dat ie een beetje als de spreekwoordelijke nachtkaars uitgaat. En dat kan toch nooit de bedoeling zijn geweest. Dat moeten de heren zelf toch ook aangevoeld hebben bij het fabriceren en het in deze volgorde te plaatsen van de tracks ? Ik zeg tijd voor een sabbatical...

Jammer dat deze plaat komt van dezelfde groep die platen zoals bijv. The Colour And The Shape heeft gemaakt. Het geheel komt ongeïnspireerd over en is een 13 in een dozijn rockplaat geworden. Ik hoor geen enkele meerwaarde in het concept van de 8 steden en ondanks hier een daar een "aardig" klinkend deuntje zijn er niet echt nummers die me bijblijven. Dit is duidelijk hun minste album tot nu toe.

Ik vind het erg opvallend dat dit album verreweg het minst scorende album van de Foos is. Waar de band op albums als 'One by One' en 'In Your Honor' de weg wat kwijt was geraakt hebben ze daarna weer de stijgende lijn te pakken met hoogtepunt 'Wasting Light' tot gevolg. In mijn optiek wordt dat album perfect opgevolgd met dit album. 'Something for Nothing' opent het album geweldig en dat wordt gevolgd door het lekker stevige 'The Feast and the Famine', na het erg sterke 'Congregation' komt de enige mindere track van het album 'What Did I Do? / God as My Witness' maar 'Outside' maakt dat weer helemaal goed. 'In the Clear' is een mooi rustpunt. Aan 'Subterranean' moest ik aan het begin wat wennen, maar ondanks dat het wat minder rockt heeft het een erg mooie melodie. Dat heeft de geweldige afsluiter met mooi intro 'I am a River' ook. Ik ben blijkbaar een van de weinigen, maar zo mag meneer Grohl nog wel wat meer albums afleveren hoor.

Onlangs de bijbehorende documentaire gezien en dat plaatst Sonic highways toch wat in een positiever perspectief.Vooral Outside met Joe Walsh vind ik een erg mooi nummer.
Misschien moet ik maar eens aan een kleine verhoging gaan denken.

Een album dat zeker niet blijft hangen. Het klinkt nogal vermoeid en weinig inspiratievol. Niet één van de nummers blijft hangen. Je merkt wel de kwaliteit van de groep, maar als je ziet (hoort) wat ze eerder hebben gemaakt is dit nogal een teleurstelling. Het moet al goed weer zijn en het bier goed om bij een festival lang te blijven hangen als dit gespeeld wordt.