Talking Heads - Stop Making Sense (1984)

De film is wel een must have eigenlijk. Geen moment saai en het bruist werkelijk van de energie.
Bepaalde sounds komen wat gedateerd over, maar met zo'n show en zulke goede songs- de originelen worden met grote regelmaat overtroffen,- is dit fenomenaal.

Ja, ongetwijfeld, maar ik houd sowieso al niet van (maat)pakken . Ik ben ook opgegroeid met disco/dance en vind het geweldig, alleen val ik hier zelf nog niet geheel voor; dat is wat anders dat dat ik heb matig vind, want dat is het zeker niet. Zoiets als Slippery People doet mij ook van de stoel opspringen, maar niet alle nummers, zoals bijvoorbeeld de eerste 2. Maar goed, dat heeft ook te maken met persoonlijke beleving en die is nu eenmaal uniek ; bovendien is mijn dance/disco/funk beleving met name '70's gericht denk ik nu, maar het is niet zo zwart-wit. Een nummer als Blue Monday doet mij ook wel wat, maar meer als een soort 'trance-dance' vanwege de compositie (hoe het nummer klinkt en in mekaar zit).

Een nummer als psycho killer geeft met beeld zoveel meer plezier als zonder! Al is ie zonder ook al top, in de film is het gewoon genieten.

Het complete concert is nu ook op dubbel 180 gram grijs vinyl te krijgen, onder de titel Stop Making Sense Tour (1983). Het geluid is trouwens geremastered en klinkt fantastisch. Absolute aanrader voor vinyl liefhebbers!

Luister nu naar de DVD. Hier klopt echt alles aan. Niks aan urgentie/frisheid/brille verloren. Vijf sterren!

Ik vermoed ergens dat Herman Finkers thuis ook de dvd heeft liggen.

Ben niet bepaald een groot fan van Talking Heads en Stop Making Sense heeft me ook nooit bovengemiddeld getrokken. Na meermaals gelezen te hebben dat de film tot de beste concertregistraties ooit zou behoren, heb ik deze toch maar eens aangeschaft, en inderdaad: wat een waanzinnig beeldmateriaal! Valt de cd toch een beetje bij in het niet...

En toch, na het zien van die beelden zal je de cd toch anders beluisteren.. Tenminste, dat was mijn ervaring.

Blijf maar eens stil zitten op Psycho Killer of Slippery people..

Haha...geniaal. Wat een held die Finkers.
Wat heb ik dit nummer sinds oud en nieuw grijsgedraaid

is me de afgelopen twintig jaar ook prima gelukt, maar we gaan het zien

(en misschien maar even een audiorip van de dvd maken...)

Na het nog eens zien van de film toch maar in m'n top 10 gezet. Het gaat in tegen mijn principe van geen livealbums maar dit is zoooo goed. Het is meer dan een liveplaat. Uniek document.

Een van de fijnste live platen ooit, omdat deze plaat voor elkaar kreeg wat de studio albums niet voor elkaar kregen: ik vond de band, via de bioscoop in 1985, alsnog leuk. Na jaren weer eens gedraaid gisteren, de uitgebreide cd versie en net als in de bioscoopstoel toen was het ook onmogelijk om in de huiskamer stil te blijven zitten in 2018. Ook de twee tieners in de kamer reageerden overigens positief op de muziek.

Machtig mooi, 3-4-5 en 6 vormen een ijzersterk kwartet.

Deze cd had ik wekenlang aan tijdens het klussen in mijn nieuwe huis. Vijf jaar geleden alweer. Die verhuizing is nu de overheersende herinnering geworden bij het horen van Stop Making Sense. Raar is dat eigenlijk. Ik voel mezelf weer swingend de muren onderkalken met verf als ik alleen al de hoes zie. Onderwijl omstanders die riepen dat het netter moest, negerend. Ik stak mijn tong uit en zong Tututututtutu ( het themaatje van This Must Be The Place)

Het is een mooie herinnering hoor, daar niet van.

Ik heb de film nog niet gezien. Misschien dat daarom de muziek me wat tegenvalt, gezien de enthousiaste reacties. Ik vind het vooral wat wisselvallig van heel goed naar wat minder schieten. Ik zal de film eens gaan checken.

Enkel voor de muziek is The Name Of This Band is Talking Heads (en dan vooral de tweede plaat) nog beter dan deze.

Zeker doen! Absoluut van toegevoegde waarde. Maar zelfs zonder de beelden vind ik dit een schitterend werkstuk.

Het boek vind ik wat minder.

Vanavond er naar toe . Ben erg benieuwd

35 jaar Stop Making Sense - 't Beest - tbeest.nl

Fantastisch live album, staat na al die jaren nog steeds als een huis. Blijft ook een favoriet hier in den huize. Ben met aanhang ook een avondje naar 't Beest geweest, erg leuke avond gehad. Niet zo goed als het origineel natuurlijk maar toch heel goed gedaan en met veel plezier gespeeld. Heerlijk om weer een avondje ondergedompeld te worden in vergane sferen. Leuk dat jonge mensen deze muziek ook nog op waarde weten te schatten.

Inderdaad prachtig, maar zeker niet beter dan 'The Name Of This Band Is...', misschien wel legendarischer. Maar de setlist is gewoon wat smaller en de eerste vier studioalbums komen er relatief bekaaid vanaf, wel weer logisch na de release van 'Speaking In Tongues'. Maar afijn, goed live-album

Vandaag bij een kringloop in Zwolle de Special New Edition uit de Legendarische Live Albums serie van de Volkskrant/De Morgen op de kop getikt voor 2,50 euro. Mijn eerste echte kennismaking met de band, want in de ruim 30 jaar dat ik actief naar muziek luister, kende ik tot nu toe eigenlijk alleen Road To Nowhere, Psycho Killer, Once In A Lifetime En in iets mindere mate Slippery People. Best vreemd.

De 16 tracks in totaal staan in een flink andere volgorde dan de oorspronkelijke tracklist.
Beginnen met een kale, akoestische Psycho Killer is best gewaagd. Een van de 'nieuwe' tracks die niet had misstaan op het oorspronkelijke album is denk ik wel Making Flippy Floppy. Geweldig nummer.

Deze versie van This Must Be the Place wel veel beter dan het origineel wat mij betreft.

Er worden wel meer originelen overtroffen op dit album.
Sowieso één van de betere liveplaten ever.

En dan is het ook nog een bonustrack zie ik nu. Wist ik niet.

De CD-versie zie ik als de ultieme versie, de LP is te negeren want die bevat veel minder nummers (maar is wel de originele uitgave). Al die bonusnummers met sterretje staan wel op de CD, gelukkig maar.

Beste liveregistratie. Ooit.

Met beeld er bij nog beter. Wat een energie!

Jup, zeker!

Het blijven veelal onweerstaanbare deuntjes ontsproten uit het briljante brein van quirky harde knakker David Byrne.