Kate Bush - Lionheart (1978)

Kate Bush - Wow - YouTube

Hier krijg ik een harde brexit van.

Met dit filmpje mag je me begraven ook wel.

Wat kunnen ze goed zingen hè..

Ik vind het zelf wel heel mooi hoe Kate er echt iets van maakt. Die mimiek !

Helemaal fantastisch.

Bij dat nummer vind ik het toch al zo meesterlijk bevreemdend zoals ze dat zinnetje 'just holds his breath' brengt en dan ook nog met die uitdrukkingen erbij kan je me opvegen terwijl mijn innerlijke tinteldinges ernstig begint op te spelen.

Prachtig sprookjesachtige bleke dame. Weet niet of bleek nog een woord is dat je vandaag de dag mag gebruiken of dat het überhaupt koosjer is om een voorkeur te hebben voor zoiets maar ik mag dat altijd graag zien bij iemand van het vrouwelijk geslacht.

Moest ik in die tijd en ruimte hebben geleefd lag ik daar waarschijnlijk wel elke dag voor de deur met een roos tussen mijn tanden ja.

En zo is het dus begonnen. Soms heb je van die dingen dat iedereen nog exact weet waar die op dat moment was. Liep ergens bij een weiland toen ik ineens een ingeving kreeg om Wow op te zetten, een van de weinige Kate Bush nummers die ik op dat moment kende. Vanaf daar is het balletje gaan rollen. Ik ben een ander mens inmiddels.

Deranged

Je lijkt Arbeidsdeskundige wel, met al je 5sterren-waarderingen. Ga zo door! Goede muziek moet goed gewaardeerd worden. Weg met alle lage ratings!

Leuk concept inderdaad, al zeg ik het zelf. Sta er zelf van te kijken hoeveel fantastische platen er eigenlijk zijn en zich binnen mijn uitermate brede muziek kennis bevinden. Houdt niet op ook, gelukkig. Die van Kate natuurlijk al helemaal onberispelijk.

Goed album hoor ! Vooral het openingstrio. Maar coffee homeground vind ik echt vreselijk . Wellicht 1 van de minste nummers ooit van Kate . Brrrr

Dit album kan niet tippen aan the kick inside maar ook lionheart is genieten.
Symphony in blue, wow, oh England my lionheart... Fantastisch.
In mijn ogen echt een prachtplaat.

Binnen een jaar forceerde EMI Bush om de opvolger van "The Kick Inside" uit te brengen, om op het succes van het debuut te kunnen voortborduren.

Dat werd "Lionheart", ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat een aantal songs voor dit album al op de plank lagen, want Kate had zo'n ongelooflijk druk jaar achter de rug, dat ze daarin nog tijd vond om 10 van dit soort superbe songs te schrijven.
Velen zien dit als een minder album, terwijl ik meer geneigd ben het als een tweeling album te zien.
Qua klasse doet het zeker niet onder voor haar debuut. Integendeel.

Op dit hele album wordt fenomenaal gezongen, een ware masterclass in vocale acrobatiek, waar menige zanger(es) nog wat van kan opsteken.

De sfeer all over heeft een jazzy karakter wat de nummers van een zekere tijdloze rijkdom voorziet.
De diversiteit is ook op dit album enorm, naast de genoemde, geniale jazzy nummers *"Simphony in Blue", "In search of Peter Pan", "In the warm room" en "Fullhouse" worden we ook getrakteerd op de nodige uptempo nummers als "Wow" en "Hammer Horror". Daarnaast nog wat Vaudeville : "Coffe Homeground" , ~~"Kashka from Bagdad" en zeker niet onvermeld mag blijven de uitmuntende titeltrack: "England my Lionheart", heel subtiel.

Dit album is a born evergreen en heeft de tand des tijds ruimschoots doorstaan!
Vele muzikale fijnproevers zullen dit album geregeld beluisteren en daar iedere keer weer verbaasd staan over de schoonheid van al het gebodene.

Diepe buiging voor La Bush!

By the way: de begeleidende clip voor "Hammer Horror" heeft Kate nog opgenomen in het spookkasteel van de Efteling (voor AVRO's Toppop) of deze ook internationaal is gebruikt weet ik niet.
Wel dat de entourage aansloot bij de song.

Dit blijft een waardige opvolger van the Kick.

Vooral Oh England my lionheart is erg mooi. Hold the raven's in, keep the Tower from tumblin'.

The more I..
the better....

Never For Ever is mijn favoriete Kate Bush plaat maar eigenlijk zijn de eerste drie albums op hun eigen manier allemaal ERG fraai. Ik heb destijds de live maxi single (Kate Bush - On Stage (1979)) gekocht voordat ik dit volledige album had gekocht. Die maxi heb ik helemaal grijs gedraaid. Wat een niveau, zowel Kate's vocalen als de begeleidingsband. Lionsheart kwam denk ik te snel na het fenomenale Kick Inside waardoor het grotendeels werd genegeerd, dat had misschien een jaartje moeten rijpen. Wow is hier mijn favoriet, vooral de prachtige baspartij die bijna als een (muzikale) wals door het nummer heen loopt. Heel erg fraai.

Na lange tijd weer eens herbeluisterd. Inderdaad het zusje van The Kick Inside. Waarbij ik vind dat Kate hier muzikaal en productioneel echt wel volwassener is geworden, maar het songmateriaal op haar debuut evenwichtiger is. De eerste kant komt op mij soms wat gehaast en te weinig doordacht over. Er wordt dan ook wel over dit album gezegd dat ze eigenlijk te weinig tijd had. Kant B vind ik beduidend sterker en ook gevarieerder. Naar boven afgerond blijf ik toch bij mijn 4*.

Inderdaad! Tot mijn schande zie ik dat ik "Lionhart" nog niet heb gewaardeerd. Dat doe ik nu dan. Een favoriet nummer van Kate Bush is op dit album te vinden: "Oh England My Lionheart".

Door Stranger Things was Kate Bush hotter dan hot en dat was te merken in de tweedehandszaken. Zo kwam ik niet lang na "de hype" de vinyl van deze Lionheart tegen en hoewel er geen songs op staan die ik reeds kende, was ik wel uitermate gecharmeerd door de hoes. Het blijft toch een intrigerende cover en wat misschien nog beter is, de songs zijn ook uitstekend! Afsluiter Hammer Horror is misschien wel mijn favoriete nummer (deels ook wel door het verhaal dat in de song zit), maar zo’n Oh England My Lionheart is ook wel gewoon geniaal. Tweede helft van de plaat is misschien net iets zwakker, maar dat kan ook wel gewoon zijn doordat Fullhouse, In the Warm Room, Kashka from Baghdad en Coffee Homeground tussen mijn twee favoriete nummers gepropt zitten. In ieder geval blijft Lionheart ook een album dat volgens mij nog niet alles heeft prijsgegeven. Het is pas recent dat ik bijvoorbeeld Don't Push Your Foot on the Heartbrake ten volle weet te waarderen. Die laatste strofe waar Bush uithaalt met die heerlijke grain op haar stem is geweldig. Ik merk daarentegen wel dat ik niet altijd in de mood ben voor haar stijl, de manier van zingen is me soms iets te scherp en toch... langs de andere kant is het wel een unieke stijl die ik tot nu toe alleen maar aan haar kan linken. Lionheart laat me in ieder geval erg veel zin krijgen in de rest van haar oeuvre. Met uitzondering van The Red Shoes uit 1993 lijkt ze ook - afgaande op de gemiddeldes hier op de site - gewoon erg kwalitatief te zijn doorheen haar carrière. Ik ben benieuwd!

Ook de Red Shoes is heel erg goed.... Kate heeft geen missers...

Niet zo indrukwekkend als The Kick Inside maar evengoed een prachtplaat van Kate Bush. In Search Of Peter Pan vind ik één van haar mooiste nummers al zijn alle nummers op Lionheart goed tot zeer goed.