James Newton Howard - Maleficent (2014)

Wie dacht dat Howard zijn magisch hoogtepunt had bereikt bij Snow White and the Huntsman was absoluut mis. JNH zijn Maleficent is verrassend rijk, magistraal en vooral magisch. De suite geeft direct een goede indruk van welk moois we mogen verwachten en het vervolg stelt absoluut ook niet teleur. Het hoofdthema is eentje dat blijft hangen en mooi verwerkt is doorheen heel de score. Toppertje. Zou er eindelijk eens een oscar inzitten voor één van de meest veelzijdige componisten van Hollywood?

Van een comeback gesproken! Iedereen moet toegeven dat James Newton Howard de laatste jaren een mindere periode had, met Snow White als enige positieve uitschieter. Maar Howard is terug en hoe! Man wat is mij dat voor een score! Thematisch zeer rijk, zeer diepe en rijke orkestraties en het koor is natuurlijk dé kers op de taart! Verbazing voel je bij elke luisterbuurt en hoe meer je deze score hebt gehoord, hoe beter je hem gaat vinden!
Een mooie 5* voor dit meesterwerk.
PS: op het einde van het jaar zal het moeilijk worden om te kiezen, deze score of How To Train Your Dragon 2 als beste score van het jaar....

Pasgeleden heb ik de film bekeken, en ik was destijds vooral onder de indruk van de heerlijke filmmuziek. Bij vlagen opzwepend, bij vlagen mooi verstild, met schitterende orchestratie en een koor als kers op de taart..
Even checken, en jawel, deze score stond op naam van James Newton Howard. Ik ken hem vooral van zijn bijdrages aan de Batman-scores, maar echt individueel topwerk kende ik (nog) niet van hem.
Misschien is dit dan wel de eerste die ik hoor, want de score van Maleficent past erg goed bij de film, en is los ook een luistergenot. Het eerste nummer groeit naar een geweldige climax, en daarna worden we geïntroduceerd in de wonderlijke sprookjeswereld met Welcome to the Moors en Maleficent Flies. Laatsgenoemde is voor mij misschien wel het mooiste nummer van de cd, met afsluiter the Queen of Faerieland. Het is namelijk zo dat met name het begin en slot van deze cd geweldig zijn; in het middenstuk bevinden zich ook wat kortere tracks, die niet echt boeiend zijn, of weinig aan het bestaande geheel toevoegen. Track 13 is daarin een uitzondering.
De bombastische finale kon mij ook bekoren, evenals de Battle aan het begin, maar het zijn vooral de sprookjesachtige hoofdthema's met koor die adembenemend zijn.
4*

James Newton Howard heeft voor deze Dysney film prachtig werk afgeleverd.

In de eerste track worden de twee voornaamste thema,s geïntroduceerd. Beide thema,s hebben betrekking op de hoofdpersoon Maleficent. Als eerst krijgen we een wat duister thema te horen. Dit thema scoort de donkere kant van Maleficent. Vooral dat vrouwen koor erbij maakt dat dit thema echt zorgt voor kippenvel. Daarna krijgen we het goede thema voor Maleficent. Het is een prachtig thema. Howard laat in de eerste track het orkest ontploffen met dit thema om daarna heel zachtjes te eindigen.

De eerste track is een waar meesterwerk en word eigenlijk nog maar een keer overtroffen in de track Maleficent Flies. Als ik deze track luister dan kan ik alleen maar aan die geweldige scene denken dat Maleficent vliegt in dat prachtige sprookjesachtige landschap.


Deze soundtrack is een aangename luisterervaring. Rustige, mooie tracks worden afgewisseld door donkere actie tracks. De donkerste track is The Christening. Het bezorgt je echt de rillingen als je het luistert. Deze track scoort ook tevens het donkerste moment in de film. In de film vervloekt Maleficent Aurora.

De beste actie track van deze score is Maleficent Is Captured. We krijgen 5 minuten lang heerlijke bombastische actiemuziek voorgeschoteld. Vooral de laatste 2 minuten zijn de moeite waard. Een andere goede actie track die het luisteren waard is Battle of the Moors.

Van de wat rustigere tracks vind ik vooral True Love's Kiss en Aurora in Faerieland er boven uit springen. In de eerst genoemde track horen we een prachtige sombere versie van het goede thema van Maleficent. De tweede track is een track dat op een hele goede manier een sprookjes gevoel weet op te roepen.

Al met vind ik dat James Newton Howard voor Maleficent prachtige muziek gemaakt. Je kan deze muziek ontzettend vaak luisteren, het verveeld nooit.

5 sterren.

Wat vond je van the Queen of Faerieland, John Barry? een van mijn favorieten op het album.

Ik vind het een mooie track. Vooral dat koor erbij maakt dat deze track ( net als veel andere tracks op dit album ) er een is om bij weg te dromen. De track werkt op een goede manier naar een enorme uitspatting van het orkest toe. Wat wel enigszins jammer is dat als het orkest net lekker luid bezig is, het nummer toch wat abrupt eindigt. Maar desalniettemin een heel mooi nummer.



Ik moet eerlijk zeggen dat ik vind dat James Newton Howard de aflopen jaren eigenlijk niet echt individueel topwerk heeft afgeleverd. Vroeger, toen Howard nog wat minder bekend was in Hollywood leverde hij prachtige scores af. Erg mooie scores van hem vind ik o.a. The Village (2004), Signs (2002) ), Atlantis: The Lost Empire (2001), King Kong (2005) en Lady in the Water (2006)

Maar sinds dat hij echt is doorgebroken vind ik de kwaliteit van zijn werk in het algemeen wat minder is geworden. De laatste jaren vind ik dat hij steeds meer op de automatische piloot is gaan componeren. Zijn meer recente scores weten bij mij bijna nooit tot echte verwondering te zorgen Deze score voor Malificent kwam dan ook als een aangename verassing. Ik vind dit de beste score van Howard in jaren.

Hoor in de score van A Beautiful Mind (James Horner) veel dingen terug waardoor James Newton Howard voor deze score geïnspireerd zou kunnen zijn. Iemand anders opgevallen?

Sorry tbouwh ,maar het is duidelijk een misser van je. James Newton howard heeft echt geen inspiratie nodig van James (mr copy myself) horner.

Luister maar eens goed en zet deze keer wat meer open dan je oren alleen.

Nonsens. James Newton Howard heeft vele malen voor een variëteit aan scores temp tracks moeten volgen, ook voor Malifecent. Je hebt misschien gelijk dat hij geen inspiratie van Horner nodig heeft, maar het was hem dan ook opgelegd. Heb de temp track versie van de film gezien en daar zit daadwerkelijk Horner in. Wellicht heb je iets tegen het kopieergedrag van Horner, maar buiten klassieke referenties, gebruikt hij doorgaans zijn eigen werk als referentiekader, en niet andermans scores.

James Newton Howard is, ondanks zijn soms sterke werken, een schoolvoorbeeld van makkelijk meegaan met een trend en te makkelijk andermans scores te ´kopiëren´ als dat gevraagd wordt.