Genesis - Three Sides Live (1982)

Een mooie Live plaat, ik heb de Binyl versie dus de Three Sides en dan de studioversies.
De opener is al direct raak, ook de andere 14 zijn goed met als hoogtepunt het fantastische: In the Cage Medley. Vier sterren.

Damned..! Helemaal vergeten op te nemen in mijn statuslijst en ik heb het album op vinyl en op cd. Ooit gekocht ( in 82 ) op vinyl en heb het toen hele maanden achter elkaar beluisterd. Zette me meer richting het werk van Gabriel ( kwam door ' In the cage " ) en toen een bootlegversie gekocht op vinyl. Later op cd gekocht en nog weer later de cd bootleg " Three nights in Philly ' gekocht. waar ook een live versie van ' It's gonna get better ' op staat en ' Home By the Sea en - ' Second Home by the sea ' op staan. Deze cd is van 1981, Three Sides Live is van 1982 en ' Genesis " is van 1983 !! ?? Bijzonder werk dus..

Four Sides Live ( en zo heette die toendertijd ook echt !!! ) was alleen in Engeland uitgebracht voor de Engelse markt en Three Sides live voor Europa ). Ik ben nog steeds erg dankbaar voor deze versie want " You Might Recall " staat er op en dat is, voor mij, echt 1 van de topnummers van deze geweldige band !!!

de ' Afterglow ' versie op deze is voor mij de beste live versie en moet op mijn begrafenis gespeeld worden.. Iedereen natuurlijk ook welkom..

Three Sides Live is uitgebracht in 1982 maar opgenomen in 1981 tijdens de Abacab Tour. Van de Encores Tour in 1982 (met het volledige Suppers Ready) is geen officiele live release verschenen.

Ik zit, tussendoor andere albums, op Spotify veel te luisteren naar de tracks van ' Four Sides Live '. Ik ga echt uit mijn dak bij het 16 minuten durende ' It/ Watchers of the Skies'. Vooral als ' It ' gespeeld wordt... Tsjongejongejonge.. Die bas daar.. en dan overgaand naar " Watcher of the Skies '. De Mellotron... de ware kern van Genesis..

Wat mij betreft de beste live registratie van Genesis. Luister deze nog geregeld!

Nou, doe mij Seconds Out maar. Maar kant 3 is idd niet slecht.

Dan heb je nog nooit SECONDS OUT beluisterd met de meester STEVE HACKETT himself
Die herkenbare sound (van Hackett) mis ik bij 3 sides live (zwakke registratie waar alleen Abacab aardig klinkt)

Foei Neal, Abacab, ga je mond spoelen als Collins fan. Volgens mij is de In The Cage Medley het hoogtepunt van deze plaat maar dat mag iedereen voor zichzelf bepalen natuurlijk. In ieder geval wordt Hackett daarop iets minder gemist gezien het ondersteunende gitaarwerk. Hier is het weer Banks die de trein aan het lopen houdt in een wel duivels tempo.

Helemaal mee eens, wat een geweldige medley en alleen al daarom is dit album het aanschaffen waard. Maar ik vind de meeste nummers in de gebrachte live-versie beter dan de albumversie. Zeker de nummers van Abacab.

Ook ben ik erg blij met 'side 4', de studiotracks bedoel ik dan. Me and Virgil, Evidence of Autumn en Open Door (en in iets mindere mate You Might Recall) zijn prachtige nummers.

Zekers, maar sinds ik de remasterde versie heb met een andere tracklist hoort ook zeker "It / Watcher of the Skies" tot het hoogtepunt van het album (met als goede 3e plek "One for the vine")

Ken Seconds Out eveneens en is ook geweldig goed, maar mijn persoonlijke voorkeur gaat toch uit naar 3 sides live vanwege de tracklisting en vooral de 2 medleys In the Cage...... en It/Watcher.....

Die nummers moet je maar één iemand laten zingen
Jij bent één van de eersteen in mijn GENESIS omgeving die 3 sides Live beter vindt dat Second's Out (alleen het gitaarwerk is al van zeer grote klase)

Oei.. Seconds Out met Three Sides Live gaan vergelijken. Je kan elkaars smaak wel gaan betwisten, of periodes met elkaar gaan vergelijken of gitaristen, zangers of remasters met originelen..

Zet gewoon lekker 1 van deze albums op wanneer je er zin in hebt en laat de accoorden van Genesis schallen..

Precies, een ieder beleefd de muziek ook anders en alhoewel ik de twee live albums niet echt kan vergelijken, zijn het wel 2 puike registraties van de bovenste Genesisplank.

Vandaag weer eens hard afgespeeld.

Ik heb alleen de oorspronkelijke Three Sides Live, dus met de vierde studiokant. Daar moest ik destijds nog wel even naar zoeken, wie het album nieuw wil aanschaffen vindt vooral vier kanten live (ofwel 2 cd's).

In 1981 (3 oktober) trad Genesis op in de Groenoordhallen in Leiden, met daarin verwerkt enkele nummers van Abacab. Dat concert staat Phil Collins nog het meeste bij in zijn hele carriere: tot afgrijzen van de band werd elk nummer van Abacab met boegeroep en vooral fluitconcerten ontvangen. Hij kan er nog boos om worden.

Ik heb dat concert niet meegemaakt, was 18 jaar oud en als inwoner van die stad had ik eigenlijk op 3 oktober wel wat beters te doen. Ik vermoed ook niet dat het album Abacab (herfst 1981) behalve de titelsong al tot mij was doorgedrongen.

Ik stelde mij vandaag de gewetensvraag of ik, als ik dat afzet tegen wat er wordt geboden op Three Sides Live, meegefloten zou hebben of dat ik dat juist irritant zou hebben gevonden. Wat opvalt, is dat op deze liveregistratie er vooral aandacht is voor de albums die daar vlak voor zaten, Abacab dus en Duke.
Misschien niet zo gek. Het voorgaande live album Seconds Out was eigenlijk nog maar van een paar jaar daarvoor.

Veel hangt hier af van de Genesis kennis die je hebt, op het moment dat je het concert meemaakt. Ik had op dat moment vier (krakende) Genesis LP's, Genesis Live, Selling England by the Pound, Wind & Wuthering en ...And then there were three.

Dat zou wellicht al aanleiding hebben kunnen gegeven om de band uit te jouwen bij het spelen van Abacab nummers. Hm, tja.
De band kiest op Three sides Live in ieder geval niet voor de meest irritante nummers van de cd, met Abacab, Dodo en Me and Sarah Jane. Eigenlijk zelfs de betere nummers.

Als ze zich tot die songs zouden hebben beperkt, geloof ik niet dat ik ze zou hebben uitgefloten, eerlijk gezegd.
De blazers zijn alvast bij dit concert niet aanwezig. Er is wel meer elektronica aanwezig en volgens mij is er ook een drumcomputer geïntroduceerd. Dat maakt deze registratie sowieso al anders dan voorgaande.

Live over Europe (2007) dat dan als samenvatting mag worden gezien van de gehele carriere van Genesis klinkt niet alleen transparanter, herbergt (net als het eerdere The Way we Walk 1 & 2) al helemaal geen nummers meer van Abacab. Wat een teken aan de wand kan zijn. Wel wordt er op die afscheids-cd overigens geput uit de eveneens niet al te sterk beoordeelde albums Genesis (1983) en Invisible touch (1986).

Ik kan mij sowieso niet herinneren ooit een band echt uitgefloten te hebben, zelfs niet als ze met in mijn ogen mindere nummers kwamen. Dus ik geef Genesis hier ook maar het voordeel van de twijfel.

Bovendien, hoewel dat met uitfluiten weinig heeft te maken, is de studiokant van Three Sides Live op sommige momenten best aardig. Het meeste klinkt in ieder geval nog als van vóór Abacab (zijn ook daarvoor opgenomen behalve Paperlate) en dat zou de diehard Genesis fans weer enigszins gerust moeten stellen.....

Nadat de twee cd’s van The Way We Walk waren uitgegegen besloot ik wat verder in het live werk van Genesis te duiken. Toen nog via SI music, verkreeg ik via een vriend de versie van Three Sides Live met alleen maar live materiaal, in tegenstelling tot de versie die via de reguliere markt te krijgen was en een vierde kan had met wat onuitgegeven studio materiaal. Ik moet zeggen dat ik deze versie eigenlijk nooit heb gehoord en een van de weinige Genesis albums is die ik ook daarnaast ook niet bezit. Die eerste (met alleen maar live nummers) staat mij nog gegrift in het geheugen en vooral de kwaliteit van de opname’s, die ook met de Definitive Remasters niet veel beter waren. Ook was de tracklisting verkeerd, zo was om een of andere reden One For The Vine in twee delen gedeeld, en waren The Fountain Of Salmacis / Watcher of the Skies en It een nummer dat ongeveer 16 min. Klokte. Met andere woorden, een complete chaos.

Deze periode heeft me daarnaast nooit kunnen grijpen. Vooral het eerste schijfje verzuipt zo ongeveer in het Abacab werk, wat zoals bekend, zeker niet het beste is wat Genesis ooit heeft gedaan. Ik was teleurgesteld. Ik vond de uitvoering van Turn It On Again, tov de versie die gespeeld werd op de WCD (wat een power en een mooie afsluiter) tour veel beter en al met al kon met het niet echt boeien. Ook al moet worden gezegd dat de live uitvoering van Ababab vele vele malen beter was dan de studio versie. Vooral die solo is zoveel malen beter op het einde, natuurlijk begeleid met het inmiddels legendarische double drum werk van Phil en Chester. Van Abacab is dit het enige nummer dat nog de volgende tours nog bleef opduiken. Met de Mama tour als opener van het concert en tijdens de Invisible Touch tour was het ingeslot als tweede nummer. Het nummer stond ook op de nominatielijst om te worden gespeeld met de 2007 reuni tour maar heeft het uiteindelijk als zoveel nummers niet gehaald. Daarmee was het bijzonder triest gesteld met het Abacab werk, wat mij het idee heeft dat ook Genesis zelf niiet al te positief terugkijkt op deze periode. In verhoudingen tot eerdere uitgaven moet wel gezegd worden dat de geremasterde versie echt stukken beter is en in ieder geval beter klinkt en beter is afgemixed. Ik sla meestal de eerste cd maar direct over en ga naar de tweede cd.

Op die tweede cd sla ik dan wel Misunderstanding over, waar ik ook vrij weinig mee kan. Waarom Phil besloot om nou juist dit nummer te spelen op The First Farewell Tour is mij een compleet raadsel, en tijdens te Invisible Touch Tour was het nummer al gedroped en was later alleen nu onderdeel van de Old Medley (maar dan een klein stulje v/d refrein) op de 92 tour. Ook dit nummer heeft de 207 setlist niet gehaald. Een nummer dat de 2007 setlist wel haalde was de In The Cage Medley, die ook op de Mama Tour werd gespeeld en de Invisible Touch Tour, dan wel niet met andere fragmenten van nummers op verschillende Tours. In de hele rit is dit wellicht het eerste moment waar ik enige vorm van genot begon te voelen. Het was na The Lamb Lies Down On Broadway (in de Old Medley) ook het tweede nummer dat in van The Lamb leerde kennen, en het derde nummer van Selling, hier de Cinema Show. Maar, gezegd moet worden dat ik me ook toen al ergerde aan de gewoonte van Genesis om medley’s te spelen. In The Cage is een klassieker van jewelste, en in de medley zoals hier gespeeld vaak een centerpiece of ieder Genesis concert, en vrijwel altijd gespeeld met daarop volgend Afterglow. Ook hier heeft In The Cage al de snelle solo van Daryl die het nummer naar het einde stuwt, maar is nog niet zo op de voorgrond ingemixed als bijvoorbeeld op Live over Europe 2007. De Cinema Show and Slipperman, de toetsen, de dubbel drums, kippevel....Het einde van Afterglow, die toetsen hoe dat aanzwelt...naar het einde...kippevel tot en met. Prachtig ook die roze foto in de hoes van het album genomen tijdens dit nummer en dezelfde setting werd in 2007 nog even over gedaan. Dat moment moet ieder Genesis fan even een flinke lading kippevel hebben bezorgd, omdat het een setting is die zo herkenbaar is.

Daarna One For The Vine.Duidelijk van een ander concert, van een andere tour en een hele andere opname, aangezien dit nummer van de setlist was gekicked, en daarna ook nooit meer is gespeeld. Ik moet eerlijk zeggen, ik kende het nummer niet, en op dit album en deze versie was mijn eerste kennismaking. Er was nog even sprake van om One For The Vine te spelen in 2007 maar datis uiteindelijk niet doorgegaan. One For The Vine live zet in zoveel aspecten eigenlijk de toon voor Home By The Sea live, en ik heb het als zodanog altijd als zijn voorloper beschouwd. Fantastische uitvoering. Vooral een prachtig middenstuk, met mooi toetsenwerk en ook hier weer het drum werk wat het geheel ondersteund. Vooral de bassgitaar is mooi ingemixed op de geremasterde versie en laat even horen waartoe Mike in staat is als bassgitarist.

The Fountain of Salmacis, sporadisch gespeeld, ook in de Gabriel tijd was het in de tijd van Selling al van de setlist gehaald, en is het nummer nooit als toegift na The Lamb gespeeld. Hetnummer dook soms op tijdens de And Then There Were Three tour en deze opname is vermoedelijk ook van deze tour. Een hele mooie opname, mag ik wel zeggen. Fantastische mellotron direct vanaf het begin. Heel subtiel, dan weer bombastisch, denk ik dat we het over het legendarische status niet hoeven te hebben.

De combinatie It/Watchers Of The Sky is eigenlijk alleen tijdens de Trick Of The Tail Tour gespeeld en was de enige toegift en tevens de afsluiter van het concert. In de eerste instantie is deze compinatie nogal een merkwaardige keuze, maar na een aantal luisterbeurten kan ik niet anders concluderen dan dat het eigenlijk heel goed werkt. It is in zijn gespeeld, en van Watchers wordt het begin en het einde gebruikt. De laatste keer dat Watchers in zijn geheel is gespeeld tijdens een tour was als toegift tijdens de Lamb Tour als tweede toegift en afsluiter van het concert. Vooral erg mooi hoe It en Watchers in elkaar overlopen, de mellotron in het middenstuk is werkelijk van te smullen en hoe dan Watchers opbouwt moet echt een ware climax geweest zijn van een fenomenale ervaring.
Al met al een een aantal goede nummers en een goede afspiegeling van Genesis’ een periode die niet te boek staat als een van hun besten. Mooie toevoegingen van eerdere tournees maar hierdoor krijgt het wel een beetje een hap snap gehalte, en tekent dit live album zich ook door het niet presenteren van een volledig concert, zoals eigenlijk voor Genesis normaal is. Uitgaven als deze kunnen de bootleg handel alleen maar meer stimuleren.

Voor de liefhebbers begin november op blu-ray + dvd

Genesis: "Three Sides Live"...

Ook hier meer en meer uitsluitend gericht op het live gedeelte.
Het is natuurlijk ook makkelijker dan veel aandacht te besteden aan het studiogedeelte (tracks 14 t/m 18).

Weglaten vind ik echter slordig.
Ze hadden kunnen kiezen voor de oude sacd oplossing: beelden van de hoes en dan het nummer laten horen.

Want eerlijk gezegd denk ik dat het best nog mooi kan klinken, van die digitaal gerestaureerde oude studionummers van Genesis. In zekere zin blijven de studiotracks van Three Sides Live toch een soort van klassieke Genesis, nog net even van voor de tijd van Abacab.....

Grappig maar ik ben toch meer benieuwd naar When In Rome op Blu-ray.

De tijden van de bonusnummer kloppen niet, zal ze even corrigeren.

aardig live album, al gaat mijn voorkeur nog steeds uit naar Seconds Out

Vooral kant 3 is een DRAAK.....paperlate sorry hoor, maar ook dit is een dieptepunt

Ho ho ho... Heiligschennis ! 'You Might Recall' is één van de beste after Gabriel/Hackett nummers die ze hebben gemaakt !!

Vergeet dat niet Neal Pearth !!

Qua geluidskwaliteit staat deze dubbelaar als een huis. De In The Cage Medley is fenomenaal en draagt deze plaat. Qua samenstelling vind ik het echt een rommeltje. Ik zie liever een integraal concert (zonder de verhaaltjes) op 2CD's, al is ook Seconds Out samengesteld uit opnames van 2 tournees. Op Seconds Out past het echter goed bij elkaar.

Op Three Sides Live met vier kanten live heb je live opnames uit 1976, 1978 en 1981. Over de versie met de studiokant zwijg ik dan maar verder, ik heb ze overigens beide. Restanten moet je in een mooie boxset stoppen en niet op een 2CD liveregistratie. Men had op Three Sides Live ook de Firth Of Fifth versie van de 1981 tour kunnen zetten en meer nummers die destijds gespeeld werden, ondanks enige overlap met Seconds Out (maar dankzij Daryl Stuermer in toch afwijkende versies). Firth Of Fifth live uit 1981 is nu weggepropt op een Best Of CD.

Verder blijft het jammer dat op geen enkele Genesis uitgave de volledige Suppers Ready versie van de 1982 Encore tour te vinden is (ik bedoel dus niet het stukje Apocalypse in 9/8 gespeeld rond 1983/84 in de USA tijdens de Mama tour).

Die 4e livekant heb ik als totaalbeleving ook altijd als een misser ervaren. Je verwacht dan idd op zn minst de toegiften of overgebleven nummers van dezelfde tour o.i.d. De studiokant had er van mij niet voor hoeven te wijken in ieder geval al was het maar om de laatste 2 fraaie tracks uit de Duke periode. Een nogal eigenaardige compilatie blijft het wel in beide versies.

Qua sfeer vind ik deze laatste 2 nummers overigens meer thuis horen op ATTWT."
@ROE: Een nummer als Suppers Ready had voor mij niet gehoeven, evenals een Afterglow. Deze hebben we al live en voegt derhalve weinig toe.

Wat meer livetracks van Duke en ATTWT had ook een beter figuur geslagen als je dan werkelijk overlap wil voorkomen en de chronologie wil bewaren. Die vierde kant blijft toch het zwakke punt van dit album. Al zijn de tracks van prima kwaliteit, ze hadden beter op een 'rarities' verzamelaar kunnen staan. In beide gevallen.

Die 'verhaaltjes' geven nou juist zo'n extra lading een een genesis opname. Dit is wat ik het meeste mis op de live-cd's, meer nog dan de klassieker(s) die regelmatig ook niet op een live album zijn gezet.

Stukje Apocalypse in 9/8 was trouwens tijdens de Invisible Touch tour, 1986.

Leuk voor op de concert DVD of een goede bootleg maar ik moet er niet aan denken bij elke luisterbeurt van Seconds Out door die verhaaltjes heen te moeten. Ben het hier dus niet met je eens.

En dat laatste is inderdaad zo, het was het US gedeelte (begin) van de Invisible Touch tour.

Nou, ik ben Genesis fan van de eerste orde, maar dit album vind ik niet echt geweldig. Vooral de studionummers vallen me tegen nu ik ze recent weer eens beluisterd heb. Maar ook live...nee, dat hebben ze veel beter gedaan op Second's Out....