Genesis - Three Sides Live (1982)

Er zijn in die tijd wel een paar (Hollandse?) livebootlegs verschenen met het ATTWT/Duke materiaal dus er is wel degelijk volop getourd. Uit mijn hoofd weet ik: Undertow, Ballad Of Big, Snowbound, Burning Rope, Deep In The Motherlode, Many Too Many, Say It's Alright Joe en The Lady Lies. Duke is dacht ik zelfs bijna integraal uitgevoerd. Idd nooit officieel op LP uitgebracht. Misschien ooit nog eens in boxvorm?

Er is in 1978 na ATTWT uitvoerig over de gehele wereld getourd. Met name van Chicago 13-10-78 is een prachtige bootleg verschenen maar geen officiele live plaat.

Na Duke is er in 1980 alleen getourd in de UK en de USA. Hiervan zijn diverse fraaie bootlegs van de shows in London begin Mei 1980.

Deze live CD is van de Abacab tour in 1981 met kant 4 als opvulsel van diverse tournees. Ter gelegenheid en ter promotie van deze liveplaat heefy men ook in 1982 getourd in Europa en de USA, de laatste keer dat men volledig Suppers Ready speelde. Men heeft Nederland in 1982 overgeslagen. Ik heb ze toen in Brussel gezien met een prachtige setlist.

Three Sides Live is op zich een geslaagde liveplaat maar ook wel een samenraapsel. De In The Cage medley klinkt absoluut super, net als Behind The Lines en Duchess. Enkele stukken die eigenlijk ook op deze 2CD hadden moeten staan, zoals Duke's Travels, kun je vinden op de Genesis Archives Volume 2.

Over de ATTWT tour. Hier zijn inderdaad een aantal bootlegs van. Ik heb er eentje, welke is opgenomen in Vienna uit 1978. Bijna heel ATTWT spelen ze er.

Bedankt.

Ik wacht echt vol goede moed maar op een boeiende, nieuwe live-box, waarbij ik oprecht hoop op een compilatie, waarbij eens niet alle bekende nummers de revue passeren.

Ook van Wind & wuthering heb ik live nog niet veel in bezit.

Ik ben niet zo sterk in het aanschaffen van bootlegs.

Eén keer heb ik een live cd van Fleetwood mac uit Mei 1977 via e-bay gekocht, waarna ik nog weken bang ben geweest dat de economische controle dienst bij mij op de stoep zou staan.

Na verloop van tijd bedacht ik me, dat de geluidskwaliteit zo erbarmelijk was, dat ik eigenlijk al voldoende was gestraft.

Dus ik reken maar op wijsheid en kennis van zaken vanuit de officiële kanalen bij Genesis!

Er is voldoene materiaal beschikbaar, ik weet echter niet wat op de livebox zal komen. Over een bootleg aanschaffen hoef je je niet zo druk te maken. Maar met oudere is het een risico of de geluidskwaliteit goed is. Die bootleg die ik heb is ook van een zeer matige kwaliteit, en ik heb er een flinke dot geld voor neergelegd. Tsjah dat is het risico.

Alleen al voor de In The Cage Medley een dikke 4 !
Ik heb overigens nooit begrepen waarom enkele van de nummers op 'kant 4' de oorspronkelijke albums niet hebben gehaald.

na herhaalde beluisteringen vind ik dit toch niet zo'n sterke live genesis , ten tijde met peter gabriel was het live een groot stuk ,beter !

Vandaag de definitive remaster edition weer eens gehoord. Vooral de tweede cd is een gelukje. Op de oorspronkelijke versie stond het studiomateriaal uit de periode 80/81. De Engelse persing had de liveuitvoeringen op kant 4 staan. Die zijn ook uitgebracht op de remaster uit 1992. Die stukken geven de doorslag - een geslaagd livealbum van de band. Hierna hadden ze wat mij betreft de handdoek in de ring mogen gooien.

Na Duke eigenlijk al. Twee albums zonder Hackett was al meer dan voldoende en blijven eigenlijk ook de mooiste van het overgebleven drietal. TSL is muzikaal niet slecht maar de geforceerde zang van meneer Collins geeft het materiaal voor de eerste keer een wat karikaturale uitstraling. Kant 3 blijft inderdaad het onbetwiste hoogtepunt wat mij betreft.

Na ampele overwegingen wel mee eens. Toch had het trio voldoende (muzikale) bestaansrecht. Had de naam moeten worden gewijzigd, hadden ze verplicht uit elkaar moeten gaan?


Haast geen discussie over mogelijk.


Phil Collins wordt volks en heeft de ingetogen wijze van zingen (zoals op Seconds out) inmiddels geheel laten varen.


Is ook waar, en ik ben/blijf blij met mijn studioversie (kant 4)!

Berichten verplaatst naar Genesis

De SACD/remasterde versie weer eens beluisterd en ben erg blij dat ze voor de release van de boxset hebben gekozen voor de originele tracklist. One for the vine en Fountain is werkelijk een aanwinst voor dit album. Sowieso is dit album in vergelijking met de oude versie een volle ster meer waard.

In the cage... blijft goed!

P.S. overigens klopt er door die nieuwe tracklist niets meer van de tracklist die op MuMe staat. Is ook erg lastig aangezien nummers zijn verruild voor andere tracks. Anyway: de SACD versie is qua tijd 1:32:22 (voor de mensen die oog hebben voor detail )

Eigenlijk best een aardig live-album. Grootste stoorzenders zijn wat mij betreft Misunderstanding en Me and Virgil.

Maar dan hadden we geen live nummers gehad van het beste Genesis album allertijden . Ik ben overigens ook erg blij met de definitive remaster van "Three Sides Live (1982)". De studio nummers van de oorsprokelijke vierde kant hebben mij ook altijd gestolen kunnen worden.

Nou, mij niet........... een paar daarvan (Autumn, Open Door o.a.) vind ik nog altijd prachtig. Daar mag je nu een box voor aanschaffen. Bah. De albumtitel klopt hiermee ook al niet meer. Zit al jaren achter de originele Phonogram versie aan.

Mij (ook) niet ! Me and Virgil, Evidence of Autumn en Open Door zijn prachtige nummers.

Is inderdaad echt verschrikkelijk. Ik heb hem vorig jaar eindelijk gevonden, 2e hands voor een tientje....

Als het nu kwa speelduur 4 live-kanten zijn, waarom passen ze dan gewoon de titel niet aan? (Four Sides Live)

Tja zo lust ik er nog wel een paar... Het staat op 1 schijfje dus het kan net zo goed dan 1 Side Live worden.

Ik vind het trouwens bijzonder, dat bij de tracksinformatie maar tien nummers staan genoemd (wel 8 bonustracks), terwijl de studio-kant van Three sides live uiteraard wel degelijk tot het oorspronkelijke album behoort.

Is dat geen reden voor een klein verzoek om e.e.a. aan te passen?

Mee eens.

De livenummers die de studiotracks hebben vervangen zijn de eigenlijke bonustracks. Verder hoort er als regulier album gewoon de originele tracklist te staan, ondanks dat die als zodanig allang uit de handel is. De nieuwkomers hebben zo geen benul van TSL zoals die oorspronkelijk is verschenen en vragen zich af waar die belachelijke titel vandaan komt.

Ik heb het als correctie bij het album doorgevoerd, zodat er binnenkort 15 nummers staan en 3 bonustracks. We moeten wachten of het verzoek akkoord wordt bevonden. Ik ben benieuwd naar eventuele tegenargumenten!

Correct. Ik ben voor.

Zie bovengenoemde tracklist! Dat staat weer een stuk beter! (met dank voor de vlugge medewerking)

Terecht lovende woorden voor nummers als "In the cage", "Aftergow", "One for the vine", het oudere werk van Genesis zal ik maar zeggen..... Toch wil ik hier ook wel een lans breken voor nummers als "Dodo", "Abacab", "Me & Sarah Jane" en last but not least "Misunderstanding". Wat komen de laatst genoemde nummers op "Three Sides Live (1982)" goed tot hun recht. Conclusie: "Three Sides Live (1982)" is een fantastisch live nummer waar geen slecht nummer op te vinden is. Ik heb het over het geremasterde album zonder de, oorspronkelijke, wanstaltige studio nummers.

Ik wil even toevoegen dat "we might recal" wel een heel mooi nummer is. Er zit een hele mooie melodielijn in. Het zal mij niet verbazen dat Tony Banks erachter zit.

Zeer energieke liveplaat, met prachtversie van de In The Cage-medley (met Cinema-Slippermen-Afterglow). Deze Afterglow vind ik de beste van de diverse uitgebrachte (live-)versies, vanwege Collins interpretatie ervan. Mooi om dat op beeld te zien ook, trouwens.
Hetzelfde geldt voor Turn It On Again.

Ook de overige Dukenummers klinken fijn, en net iets puntiger dan in de (ook niet te versmaden) studioversies. Hetzelfde geldt voor Abacab, Me And Sarah Jane en Dodo.

Voor mij is, net als veel van voorgaande recencenten (ai, moeilijk woord), de In The Cage Medley hét nummer waaraan ik bij deze cd denk. Fantastisch. Veel nummers worden hier live op een hoger plan geduwd als ze op de oorspronkelijke studio albums hadden.
Het hele live gedeelte van deze cd vindt ik overigens vooral opvallen door meer power en beleving uit te ademen als alle andere live albums van Genesis. Ik wordt hier veel meer in meegetrokken als het ware.
Dat gevoel blijft bij de studio tracks. Niet zomaar erbij gepropte niemandalletjes maar echt heel fraaie werkjes die misschien wat power missen maar des te meer gevoel in zich hebben.