Genesis - ...Calling All Stations... (1997)

Teneinde brood op de plank Joep !

Stad en land reist ie af om prachtige muziek te berde te brengen...

Dit album voor het eerst in zijn geheel gaan luisteren. Sommige nummers hebben wat weg van Peter Gabriël nummers uit de tachtiger-jaren. Maar het zit op zich goed in elkaar.
Toch een karig gemiddelde voor zo'n album, die wel wat mooie nummers ertussen heeft staan

Dat heet massa-adoratie voor een bandverkoper. Dan wordt men meestal blind. En nog doof ook. Iets engers bestaat er niet.

Ja. In ieder geval ben ik al eens vaker op de pagina van dit album geweest, en er zitten inderdaad wel een aantal stemmen bij waar ik zo mijn twijfels bij heb.
In ieder geval kan ik er niet omheen dat dit gewoon een mooi album is, met prachtige nummers erop. Het dan wel Ray Wilson van Stiltskin die op dit album de zang voor zijn rekening neemt (Hij is dan wel geen Peter Gabriel of Phil Collins), maar hij zingt erg goed, en ook de andere (enige twee oorspronkelijke) bandleden Tony Banks en Mike Rutherford verzorgen de muziek heel erg goed. Ik vind dit album in ieder geval beter dan 'We can't dance'.

In 2007 kwam een uitgave van dit album uit met DVD. Is die DVD wat?

Ik had dit 10 jaar geleden niet moeten zeggen. Ik heb "Calling All Stations... (1997)" onlangs bij toeval weer eens beluisterd. Ik ben met terugwerkende kracht aangenaam verrast. Ik trek mijn woorden van 10 jaar geleden met schaamrood op mijn kaken terug en waardeer "Calling All Stations... (1997)" alsnog met 4****

Hier nog eentje Hans, die zijn mening bij nader inzien herziet

driewerf potdulleme!

Zo zo, da's wel een flinke herziening, Nico! Kan het alleen maar met je eens zijn.

Bijna alweer 20 jaar oud dit 'laatste' album en ik vind hem echt lekker en goed. Staat veel op deze zomer. Toentertijd ook het concert gezien. Vorig jaar naar Ray Wilson geweest. Speelde hij ook nog nummers van dit album.

Over een tijdje op zo'n 500 meter van mijn huis op Walcheren. Wie ook in het zuiden woont:

Ray Wilson - Genesis Classics | CineCity

Het concert in Ahoy van Genesis met Ray Wilson??? Man wat was dat een ruk concert zeg.

Ik ben het helemaal met je eens. Erg onderschatte plaat die een opvolger had verdiend.En het concert in Ahoy vond ik toendertijd een verademing na alle stadionconcerten waarbij je alleen lego poppetjes in de verte zag. Met memorabele momenten als Tony op de acoustische gitaar tijdens Lover's Leap en een het gitaarduel tussen Rutherford en Drennan. Enige wat ik altijd jammer heb gevonden is dat ze niet Nick d'Virgillio als drummer hadden meegenomen. Dat had het muzikaal nog beter gemaakt naar mijn mening.

Opmerkelijk is dat laatst een documentaire op de Nederlandse tv was waarin dit album niet ter sprake kwam.

Ray Wilson was er dan ook niet eens bij. Vraag blijft: was dit album dan wel een Genesis album ?

Er zat wel meer niet in die docu, vraag Steve Hackett maar...

Die docu is een misbaksel, waarin meneer Banks volgens mij een veel te grote stempel heeft gedrukt. Verre van een objectief document. Ik werd er naar van...

Ja dus.

Ik vind het laf en er wordt net gedaan of dit hoofdstuk nooit heeft bestaan.
Geen succes, dus maar snel vergeten.
Terwijl ze zich voor de artistieke prestatie aangaande Calling All Stations beslist niet hoeven te schamen.

Wat een succes!!!

OP De duitse Tv Was een concert van Ray Wilson met Genesis songs. Wat een slappe hap zeg.
Kan mij voorstellen dat de overige heren van Genesis niet blij zijn met hoe Ray met de Genesis erfenis omgaat en mede daarom hem niet in de documentaire noemen.

Ik heb er op You Tube wel eens wat van gezien.
Ik vind Wilson wel een fijne zanger, maar voor het oude Genesiswerk mist zijn geluid wat expressie.
Collins en Gabriel hebben dat meer en dan is de wat rauwerige, meer rockgetinte stem van Wilson,wat minder op zijn plaats + dat hij gewoon wat uitstraling mist, althans in de setting van Genesis dan.
Maar dat hadden Banks en Rutherford ook kunnen weten.
Wilson mag van mij nummers van dit album blijven spelen.
Hij zong ze tenslotte en dat doet hij goed.
Dat hij het oudere spul van de groep speelt, zou mijn keuze niet zijn. Overbodig ook eigenlijk.

Als er nou twee zijn die niets over uitstraling mogen zeggen....

Stijve harken, maar die ambitie is er ook nooit geweest.
Grootste wapenfeit in dat opzicht: I Can't Dance.
Clip en live.

Heren heren STOP!!!! Wat zijn dat voor manieren!!!

Ik vond het in ieder geval een ware cultuurschok destijds..... voor Genesisbegrippen

Laat Wilson verder maar gewoon lekker zn ding doen zoals hem dat goeddunkt. Ik kan er echt niet mee zitten. Prima muzikant.

Naar aanleiding van dit nu al onderhoudende topic van vigil vandaag besloten dit album na vele jaren toch nog weer eens een kans te geven.

En ik kan niet anders concluderen dan dat ik dat veel eerder had moeten doen. Als je alle sentimenten loslaat en er naar luistert zonder vooringenomenheid (dat het voor je gevoel eigenlijk geen Genesis had mogen heten), dan blijft er eerlijk gezegd een heel behoorlijk album over. De eerdere beoordeling dan ook maar met een vol punt opgehoogd.

Geen topper dit maar ook zeker niet slecht. Een gemiddeld album dus, wat als slecht in het geheugen geprent stond. Zelfs Genesis heeft wel slechtere gemaakt. Ook wel veel betere trouwens
Al met al blij met deze herontdekking.

Ook ik ben dit album gaan herwaarderen en ja vind dit werk sterker dan menig post-Duke album.Alhoewel er voor Genesis wel erg matige nummers op staan -small talk -not about us -If thats what you need (
Jammer dat ze niet doorgegaan zijn, denk ik soms.

Dit album was bij voorbaat al een kansloze missie. Zes jaar na al uitgerangeerd te zijn, met een nieuwe zanger een album uit te brengen... Je moet het maar durven, want diehard fans maken er sowieso al gehakt van. Aangezien ik tot een paar weken geleden nauwelijks nog bekend was met het materiaal van Genesis, kan ik dit album nog wel met een frisse, onbevooroordeelde blik bekijken, maar het helpt Genesis niet. Dit is echt geen goed album en dat mag de heren Banks en Rutherford heus wel kwalijk genomen worden. Ray Wilson doet zijn best en is een prima zanger, maar laten we eerlijk zijn, ik denk niet dat er veel zangers rondlopen die dit materiaal goed zouden kunnen maken. Muzikaal heeft het bijzonder weinig van doen met wat Genesis eerder deed. De heren gooien het grotendeels op de sfeer en een album met hoofdzakelijk sfeeronderdelen is gewoon negen van de tien keer saai. Slechts The Dividing Line bevat nog een schim van de oude Genesis. Tony Banks moet zich schamen voor zijn keyboardpartijen hier en van Rutherford vraag ik me af of hij ook niet al vertrokken is. De credits zijn wat mij betreft geheel voor Wilson, maar dat neemt niet weg dat Calling All Stations klinkt als een heel toegankelijke plaat van Hawkwind ofzo. Volkomen terecht dat het hiermee afgelopen is.

Eindstand:
1. Selling England By The Pound
2. Nursery Cryme
3. A Trick Of The Tail
4. Winds & Wuthering
5. The Lamb Lies Down On Broadway
6. Foxtrot
7. Trespass
8. ...And Then There Were Three...
9. Genesis
10. From Genesis To Revelation
11. Duke
12. ...Calling All Stations...
12. Invisible Touch
13. Abacab
14. We Can't Dance