Nathan East - Nathan East (2014)

Album met een mix van jazz, funk en soul waarbij de bass een hoofdrol speelt. Eigenlijk liggen alle nummers prettig in het gehoor. Aanrader is het nummer Daft Funk, dat is geïnspireerd door Get Lucky van Daft Punk, met een extra vette bass .

De bassist die samen met een aantal generatie genoten (Marcus Miller - Stanley Clarke) de plukbas techniek groot heeft gemaakt. Nathan is een typische sessie muzikant die (voor mij) bekend is geworden met de fusionband Fourplay. Daar was ik in de 90's aardig weg van. Nathan z'n laatste wapenfeit bestaat uit het lekkere baslijntje op het Daft Punk nummer "Get Lucky" (wie kent 't niet) Mede wellicht daarom (commercieel gezien) een soloalbum met covers. Een mooi overzicht van nummers waar East een relatie mee heeft als sessiemuzikant. Ik weet niet of hij op de originele songs overal op mee heeft gespeeld maar het klinkt mooi en verzorgd. Overbodig...och dat is een te negatieve kwalificatie. Gewoon een lekker relaxt album.

Altijd al een goede bassist gevonden, vooral in de tijd dat hij veel op tournee was met Eric Clapton. Deze eens proberen. Vreemd genoeg is dit pas zijn eerste solo album, terwijl hij al zolang meedraaid.

Met Broem eens dat het een 'relax album' is, maar had er toch iets meer van verwacht. Meerendeel van het album is instrumentaal. Niet erg, maar de spanning mist. Het komt op mij te gewoontjes over, waardoor het allemaal klinkt alsof het op de automatische piloot wordt gespeeld.
Toch wel een aantal kleine piekjes, die met name in de samenwerking met andere artiesten zitten. Zoals Daft Punk, Yesterday met zijn zoon en Can't Find My Way Home (oudje met Clapton), die ik overigens véél liever live hoor zoals uit de concerten van '88.

Magere voldoende en gewoon lekker om op de achtergrond op te zetten.