Hoe omschrijf je Horslips aan iemand die dit niet kent? Misschien zó. Ooit las ik over het nummer
Driver's Seat van Sniff 'n' The Tears. Het nummer werd als 'old wave' omschreven. Muziek van muzikanten reeds actief in de jaren vóór 1975, die echter frisse rock maakten in de sfeer van new wave.
Datzelfde overkwam me met Horslips uit Dublin, makers van Celtic rock. Mijn kennismaking was bij
The Man Who Built America (1978) en vervolgens bij dit
Short Stories, Tall Tales van het jaar erna. Ik kwam 'm tegen in een bak met tweedehands vinyl, kocht 'm vanwege de prima voorganger op de gok en heb daar dus bepaald géén spijt van.
Soms is te horen dat de wortels van Horslips in de folk (het sterke
Rescue Me) en (classic) rock van de eerdere jaren '70 (het rockende
Law on the Run, het romantische
Back in My Arms of
The Life You Save) liggen.
Net zo vaak klinken liedjes in de sfeer van new wave, passend bij 1979. Op kant 1
Unapproved Road, en op kant 2
Summers Most Wanted Girl,
Amazing Offer en
Soap Opera. Dat dankzij pittige gitaarpartijen van Johnny Fean en Charles O'Connor en het orgel van Jim Lockhart.
Celtic rock blijkt een benaming die niet inhoudt dat Keltische folk simpelweg wordt opgerockt, nee, Horslips maakte zich daarvan los en schreef mooie liedjes verpakt in eigentijdse muziek met soms een vleugje classic folk of rock.
Begrijpt iemand wat ik met old wave bedoel en kan ik die persoon verleiden om Horslips eens te beluisteren? Ik kan het ook zo proberen: Phil Lynott was een liefhebber van deze groep.
Tenslotte naar het heden. Drummer Eamon Carr is in Ierland tevens bekend als journalist, auteur van zowel non-fictie als toneelstukken én dichter. Zijn
website is fraai.