Rico & A.R.T - Irie (2014)

Voor Hiphop In Je Smoel recenseerde ik dit album.

"Vorig jaar rond deze tijd bracht rapper Snoop Dogg, onder zijn nieuwe alias Snoop Lion, zijn Reincarnated-album uit. De rapper kreeg kennelijk zin in wat anders dan altijd maar dat gehiphop en knutselde een reggaealbum in elkaar. Het wordt uiteindelijk een van de slechtste platen van de hiphoppionier uit Long Beach: de beats komen inspiratieloos en simpel over, de vocalen gaan snel vervelen. Op Irie waagt onze nationale hiphopgrootheid Rico, samen met topproducer A.R.T., zich aan de reggae."

Maar dan...

De beats/instrumenten zijn ingespeeld door echte muzikanten zoals Henny Vrienten(bas), Coen Witteveen(sax), Dries Bijlsma(gitaar), Errol Pawiroredjo (fluit en gitaar), Bert Vrieling(harmonica) en Maurits Boreel(viool). A.R.T heeft de beats dus niet in zijn eentje ingespeeld, maar wel samengesteld.

Rico is in mijn ogen toch wel één van de beste MC's van Nederland. Des te vervelender dat Colucci Era eigenlijk het laatste goede project is waaraan hij heeft meegewerkt, want dit album weet ook weer geen indruk op mij te maken. Zonde.

Beviel DMT ook niet, Harderwiek?

Zombie is echt slecht, zeg. Op de helft vind ik het wel mooi geweest ongeveer, beetje te lang en eentonig. Jammer, één van mijn favoriete Nederlandse rappers, met een wat flauwe flow en middelmatige teksten. Een net zwakke voldoende voor nu, want het is zo nu en dan wel lekker zo in het zonnetje. Vooral het gebrek aan variatie en diepgang nekt deze plaat.

Nee, hele matige beats en een Rico die met een oninteressante, soms zelfs vervelende, flow rapt .

Het kan verkeren. Ik vind persoonlijk zelf DMT duidelijk de beste nederhopplaat sinds Tussen Licht en Lucht.

Kon met DMT helemaal niks, werd echt tureluurs van die beats. Dit is meer mijn kopje thee, lekker relaxte reggae sound, waarmee ART voor mij voor het eerst echt kan bekoren. Rico vind ik zoals altijd weer prima met een aantal heel fijne tracks. Kalm is mijn favoriete track, hoop dit ergens live mee te pikken deze zomer.

Redelijk albumpje. ik vind het jammer dat hij toch Snoop Lion na gaat doen. De beats vind ik weer hard maar dat ben ik wel gewend van A.R.T. De reggae vibe voel ik nog niet echt, het is meer een soort mislukt reggae experiment. Rico komt met redelijke teksten die ik nou niet echt heel bijzonder vind. Ik denk dat de beste tijd van Rico nu echt voorbij is. Ik ga hem nog vaker luisteren dus mijn stem kan veranderen maar voor nu een 3.0.

Rico was eerder dan Snoop hè Baalde hij zelf ook van, heeft er zelfs een brief over geschreven: YouTube - Rico - Brief Aan Snoop (Prod. A.R.T.) #11 Fakkelteitgroep Volume 4

Verder is dit gewoon keihard. Kakt op 't laatst inderdaad een beetje in, maar Je Weet maakt dat weer helemaal goed. Pico bello, Rico.

Wordt na elke luistersessie beter en beter.

Ik vind dit album vele malen sterker dan DMT. Het grote euvel aan DMT was het ontbreken van richting, het was allemaal los zand. Dit album doet dat vele malen beter, er is gekozen voor een duidelijke visie (reggae) en A.R.T. weet beter in te spelen op de kwaliteiten van Rico als MC dan Kubus dat voor elkaar kreeg. Maar dat brengt me gelijk bij de eindconclusie, dit is eigenlijk nog steeds niet de Rico die ik als hiphopliefhebber wil horen.

Ik vind het tof als artiesten buiten de gebaande paden treden en lekker eigenwijs hun gang gaan, dus alle credits naar Rico voor de gewaagde stap naar een reggae plaat. Maar het risico van experimenten is dat ze ook wel eens mislukken, en dat is hier toch deels het geval.

Al met al staan er best sterke tracks op, maar ook een aantal tergende tracks (waaronder de eerste single Naaktslak). Geen onvoldoende, maar ook geen hoge voldoende.

Rapper Rico heeft een bewogen periode achter de rug, en daar is veel van terug te horen op Irie. Zijn nonchalance met geld begon hem op te breken en hij werd ook nog eens dakloos. Toch is Irie geen zwaarmoedige, topzware emohiphopplaat geworden. Producer A.R.T. heeft het album namelijk van een opgewekt reggaegeluid voorzien.

De muziek op Irie is enigszins schatplichtig aan die van Doe Maar en Postmen; van beide bands doen overigens ook leden mee op deze plaat. De sterke afsluiter ‘Je Weet’ knipoogt natuurlijk ook duidelijk naar de Postmen-klassieker ‘U Wait’. Een belangrijke overeenkomst tussen die twee groepen en Irie is bovendien dat de zonnige reggae gepaard gaat met vaak donkere teksten. Single ‘Naaktslak’ is daar een knap voorbeeld van: zomerse begeleiding, maar een openhartige, verhalende tekst over dakloos zijn.

En dan lees je hier maar mooi verder.