Raul Midón - State of Mind (2005)

Hele relaxte cd. De beste van raul midon. Luister hem elke avond voor het slapen gaan.

En dat zit mij dus gigantisch dwars bij deze plaat. Geloof best dat de man zat talent heeft, maar dit klinkt me veel te zoet en gezapig om voor een voldoende in aanmerking te komen. Soms haalt ie even aan met zijn stem en mijn reactie is dan: Waarom haalt ie aan? Ik voel het gewoon helemaal niet. Terwijl ik genregenoten absoluut wel kan waarderen. Vind hier echt niets aan.

Wel een aardige en relaxed album. Blijkt weer dat visueel vermogen niet een vereiste is om goede muziek te maken.

Eerste keer klinkt het erg leuk en geweldig allemaal maar na verloop van tijd kakt het behoorlijk in. De nummers die voor mij nu nog wel overeind blijven zijn 2, 5 (lijkt erg op een ander nummer, maar kan maar niet opkomen welke), 8, 9 en die met Trijntje.
Dat laatste nummer vind ik vooral goed omdat de stemmen goed bij elkaar passen.
Overigens vind ik 1 en 11 echt ruk nummers, die staan standaard op skip.
Desondanks toch nog 3*, maar niet te vaak luisteren.

Eens.

Technisch erg goed, erg fijn gitaarspel, goede stem.. Maar het klinkt wel wat te gladjes allemaal. Bij sommige nummers wordt het gewoon irritant, en het hele album is dan te veel.