Joni Mitchell - Don Juan's Reckless Daughter (1977)

Originele artwork: ja, mooi gedaan, behalve die blackface. Die was toen al problematisch, blijkt bijvoorbeeld uit wat historicus Ken Padgett in dit lezenswaardige artikel zegt: "Even in 1976 this Zip Coon caricature was outrageous and offensive." Mitchell kan dat destijds vast uit respect hebben gedaan, maar ook uit naïviteit. Het zou heel goed kunnen dat ze nu zélf anders naar die verkleedpartijen en die cover kijkt en zelf heeft besloten dat een nieuwe hoes moest komen. Ook op andere punten is ze behoorlijk woke, wat ik alleen maar aanmoedig. Dat die nieuwe cover spuuglelijk is, daar ben ik het trouwens wél met je over eens.

Verder, wat betreft dingen die 'we' niet meer 'mogen': er zijn geen officiële verboden, er zijn geen strafwettelijke bepalingen. Het enige dat je nu ziet, is dat bevolkingsgroepen die voorheen minder werden gehoord (vrouwen, gekleurde mensen) nu wél meer van zich kunnen laten horen. Racisme en seksisme waren nooit oké, maar waren dominant, of werden goedgepraat. Als er al niets meer zou mogen, is dat omdat de oude, witte man - terecht - niet meer het centrum van het universum is.

Mooi gezegd Slowgaze en ben het op zich helemaal met je eens. Al blijf ik erbij dat de hoes onveranderd had moeten blijven, het gaat hier tenslotte om iets dat al zo was, het is niet iets nieuws. Maar verder volledig eens met wat je schrijft!

Discriminatie, racisme en seksisme zijn volstrekt verwerpelijk, nu en altijd...

Maar wel ben ik van mening dat diverse kaarten tegenwoordig wel heel erg snel worden getrokken. Dat terwijl vaak duidelijk is dat de producent van het item waarvoor de kaart getrokken wordt -in dit geval JM voor een albumcover- daar absoluut geen negatieve bedoeling mee had. Toen niet en nu ook niet.

Op die manier kan en mag er nog maar erg weinig, wat Catherine Deneuve al aangaf; flirten kan niet meer, lees : #metoo.
Je verkleden / schminken voor een creatieve niet discriminerende uiting is nu zeer discutabel (een witte mag zich niet meer voordoen als een persoon van kleur of native bewoner van een gebied) want dan wordt de racisme kaart direct op tafel gelegd.

Kritiek op Israel? Dan wordt je direct als antisemiet weg gezet, wat wel mag is de hele Gaza strook platbombarderen en het gebied annexeren voor een etnische zuivering…

Ik vraag mij steeds meer af, waar gaat het heen met deze wereld?

Al vroeg heb ik van mijn ouders geleerd: behandel iedereen zoals je zelf ook behandeld wil worden, een prachtig streven dat in deze ingewikkelde tijden steeds meer onder druk komt te staan.

Ik vind het 'geen slechte intenties' argument heel slecht, want hoe ver kan je dan gaan zonder slechte intenties te hebben? Het gaat ook om bewustwording van hoe dingen overkomen. Flirten 'kan niet meer', volgens mij onzin, maar flirten op een manier die niet gewenst is voor de ontvangende kant kan niet meer een dat lijkt me heel terecht. Als een bouwvakker dames nafluit en beweert dat zonder slechte intenties te doen, maakt dat het gedrag oké. Nee, want het maakt vrouwen ongemakkelijk. Dus dan is het zaak om het niet simpelweg te gooien op 'geen slechte intenties dus laat maar gaan' maar om het gesprek aan te gaan en mensen bewuster te maken van hun gedrag.

Je trekt het volledig uit zijn verband.

Ik heb het over een met zuivere intenties gecreëerde art-vorm, zoals waar hierboven in het JM voorbeeld het volstrekt duidelijk is.

Om daar het overbekende, uitgekauwde, na-fluitende bouwvakkers argument aan te koppelen vind ik vrij onnozel.

Huh je begon zelf over 'je mag niet meer flirten'??

Over gefluit van bouwvakkers gefluit en flirten gesproken...
na een korte afwezigheid van een paar jaar ben ik afgelopen najaar weer volop naar Joni gaan luisteren en dan vooral de albums die ik voorheen weinig draaide. En moet zeggen dat zowel deze als Hissing heel hard aan het groeien zijn. Harder dan een bepaald iets in de slaapkamer tijdens mijn laatste relatie, maar ja, dat kan al snel.

Anyhow, de grootste kunstwerken hebben altijd tijd nodig om te worden gewaardeerd nietwaar?