The Dolphin Brothers - Catch the Fall (1987)

Weer eens onder uit de cd-lade gehaald. Zo rond 1988 draaide ik 'm veel. Blijft nog steeds een warme plaat, heeft niet dat kille en afstandelijke van Japan.
Grappig dat de platen van David Sylvian ook steeds warmer worden. Rain Tree Crow had dat afstandelijke wel weer.
Het gaat hier natuurlijk om broertje Steve Jansen en Richard Barbieri.

Vlotte middelmatige pop, enkele leuke nummers. Leuk hebbeding voor Japan en Sylvian liefhebbers.

Hoe ik aan deze plaat kom, weet ik niet. Zal wel komen omdat Barbieri hier op mee speelt. Ik lust het wel. Omdat ik alleen een digitale versie heb, heb ik niet veel info.
Het gaat hier om een duo, maar ik hoor allerlei instrumenten (contrabas, synths, harmonica, drums, arabishce fluit etc.)
De zang vind ik erg prettig.

Als het goed is, is dit dus een soort post-Japan plaat, maar weer een pre-Porcupine Tree-plaat.
Het is in ieder geval aardig onbekend.

edit: meer info hier: The Dolphin Brothers - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Vandaag weer eens uit de kast gehaald. Zal zo vijf, zes jaar terug zijn dat ik m voor het laatst beluisterde. Het titelnummer en de laatste springen eruit. Ertussen niet veel bijzonders. Erg herkenbaar Barbieri geluid en de stem van Steve Jansen lijkt erg op die van zijn broer Sylvian, dus dan is het gauw duidelijk waar we de liefhebbers moeten zoeken.

Gezien de naderende herfst weer eens na tig jaren opgezet. Ik heb 'm toch wat te laag gewaardeerd. Fijne warme plaat, met een paar uitschieters (titelnummer, Host to the Holy, My Winter). Goed glas wijn, knapperend haardvuur en vrouwe Premo kan deze muziek ook appreciëren, ingredienten voor een "warme" avond

Steve Jansen zingt sprekend als broer David Sylvian daarom voor mij - als Sylvian liehebber - een heerlijke plaat met dat relaxte sfeertje dat die muziek altijd zo kenmerkt

Als twee druppels water... het klinkt in ieder geval mooi!

Het klinkt echt heerlijk. Ik hoop werkelijk dat David Sylvian weer iets moois gaat maken waar zijn stem helemaal goed uitkomt. Dat gepiel, wat hgij de afgelopen albums deed, hebben we nu wel gehoord.

Hij staat op de longlist Neal Peart Ben benieuwd. Rain Tree Crow vind ik erg goed. Kom er tzt op terug. De lijst is zooolang

Nette vinyl uitvoering van dit album te pakken kunnen krijgen via Discogs. Wilde die graag op lp hebben omdat ik al het oudere werk van David Sylvian ook op vinyl heb. Past mooi in het rijtje. Niet alleen de stem van Jansen lijkt veel op die van broer David maar ook de stijl en opbouw van dit album heeft veel weg van zijn werk uit de 80's. Laat ik die nou helemaal goed vinden. Mooi album hoor dit Catch THE Fall en ontzettend leuk dat ik weer een muzikaal zijspoor te pakken hebben dat ik blijkbaar de afgelopen 25 jaar niet gevonden had.

En er is nog meer... deze is, dacht ik, nog niet toegevoegd op MUME en is ook een fijn (mini) album van Jansen Barbieri Karn uit 1994: ‎

Seed.

OK. Op Allmusic staan nog 2 EP's uit 1987. Toch eens kijken of ik ergens de complete discografie kan vinden. Seed zie ik niet bij staan.

Leuk he Broem af en toe zo'n "gouden"tip

Zeker en vast Neal. Keep them coming

Broem zie mijn berichtgeving over andere albums van ex Japanleden bij Jansen en Barbieri

'Catch the Fall' is een best aardig popalbum van de twee Ex-Japanleden: Barbieri en Janssen. De jaren 80-productie laat deze muziek koud aanvoelen. Dat vind ik jammer want veel composities steken an sich goed in elkaar, maar komen nu wat onpersoonlijk over. Host to the Holy vind ik het hoogtepunt van deze plaat, door het heerlijk jazzy basspel. Beide heren hebben echter wel beter werk afgeleverd. 3*.

In de jaren 80 kocht ik alles wat los en vast zat van Japan, waaronder dus ook dit album. Voor mij is dit altijd een mooi album gebleven, het is wat Japan light inderdaad zoals ook hierboven wordt geopperd. Virgin zag er schijnbaar wel wat in ook al heeft het album maar weinig promotie gehad destijds. De stem van Steve Jansen lijkt sprekend op die van broer David ook al is David natuurlijk wel meer artie farty. Iets waar ik later wel een beetje kierewiet van werd, je kunt ook teveel in jezelf gaan geloven. Het drumwerk van Steve Jansen blijft bijzonder en ik ben ook een liefhebber van het toetsenwerk van Barbieri. Mooi pop album met wat minder diepgang dan Japan maar het zij de heren vergeven. Dit zijn allemaal nummers met een kop en staart en had zeker een groter publiek moeten bereiken.

Nieuwe single van Steve Jansen, geschreven voor dit album van the Dolphin Brothers en nu heropgenomen:

My Winter/The Journey Back

Een meer akoestisch gedragen uitvoering met toevoeging van cello.
Gelukkig zijn de synths van Barbieri niet helemaal verdwenen. Ik prefereer toch meer de Dolphins aanpak, dan de Exit North aanpak....