Amen Dunes - Love (2014)

Lekker onschuldig plaatje. Geen topper, maar goed genoeg om even mee door te komen terwijl je wacht op de echte toppers van dit jaar.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Amen Dunes - Love - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Amen Dunes is het alter ego of een beter gezegd een project van de uit het Amerikaanse Philadelphia afkomstige Damon McMahon. De Amerikaanse singer-songwriter maakt inmiddels al een jaar of tien muziek en het is volgens Allmusic.com muziek die kan worden vergeleken met die van onder andere Roky Erickson, Syd Barrett, Chris Knox, Suicide en Royal Trux.

Het is een buitengewoon intrigerend rijtje namen dat me nieuwsgierig maakte naar de man’s laatste plaat, Love, die vorige maand verscheen. Love dat werd gemaakt met hulp van leden van onder andere Iceage en Godspeed You Black Emperor, bleek onmiddellijk een prachtige en intrigerende plaat, al hoor ik van het bijzondere rijtje namen hierboven eerlijk gezegd niet al teveel terug.

Love doet me heel af en toe wel wat denken aan de muziek van Syd Barrett, al is de muziek van Amen Dunes een stuk minder psychedelisch en is Love ook zeker niet in de jaren 60 en 70 blijven hangen. Love staat vol met donkere en voornamelijk ingetogen songs die lekker mogen rammelen. Lo-fi is daarom een geschikt etiket voor de muziek van Amen Dunes, al is het ook een etiket dat zo breed is dat het niet al teveel zegt, al is het maar omdat Amen Dunes ook kan rocken en zich hier en daar ook beweegt in de richting van de psych-folk.

In eerste instantie deed de muziek van Amen Dunes me afwisselend denken aan My Morning Jacket, Devendra Banhart, Pavement, Bon Iver, Will Odlham en The Waterboys, maar dan met zang die een beetje fantasie van de broertjes Gallagher afkomstig had kunnen zijn. Ook al geen omschrijving waar je als lezer veel mee kunt vrees ik.

De muziek van Amen Dunes is donker en dreigend, maar tegelijkertijd groots en meeslepend. Amen Dunes verrast met prima popsongs, maar het zijn wel popsongs die zich voornamelijk buiten de begaande paden begeven. Het is muziek die aan de ene kant rammelt, maar die aan de andere kant toch ook verbluffend goed in elkaar zit. Dat laatste hoor je vooral in het prachtige gitaarwerk en de trefzekere wijze waarop elektronica wordt ingezet voor aardedonkere geluidswolken, maar ook de bijzondere wijze waarop de vocalen zijn opgenomen en de rammelende piano dragen nadrukkelijk bij aan het bijzondere geluid van Amen Dunes.

Damon McMahon zit er als zanger wel eens naast en ook in muzikaal opzicht laat Love wel eens een steek vallen, maar op een of andere manier draagt dit alleen maar bij aan het bijzondere effect dat Love van Amen Dunes heeft op de luisteraar. Juist de imperfectie geeft de muziek van Amen Dunes immers een bijzondere lading.

Love is een plaat die zomaar uit kan groeien tot één van de meesterwerken van 2014, maar het kan net zo goed een plaat zijn die je na flink wat keren horen helemaal zat bent. Ik durf eigenlijk niet te voorspellen welke kant het op zal gaan met de plaat van Amen Dunes, maar vooralsnog ben ik iedere keer weer flink onder de indruk van deze plaat, die alle aandacht opzuigt en je keer op keer een andere wereld in trekt. Ik zet Love van Amen Dunes maar weer eens op en ben weer diep onder de indruk. Prachtplaat, voor zolang het duurt, maar dat kan in mijn geval best wel eens heel lang zijn. Erwin Zijleman

Met de draaibeurt beter.

En niemand die dit even tipt ofzo Net kennis gemaakt met Amen Dunes en ben onder de indruk. Vooral track 2 t/m 5 is ijzersterk met Lonely Richard als uitschieter. Poeh, het wordt steeds lastiger om een jaarlijstje te maken

Had het je wel willen tippen hoor hhaha (A) Dit staat bij mij op nummertje 10 van dit jaar.

Totaal anders, maar deze moet je ook eens checken:
Bahamas - Bahamas Is Afie (2014)

Ja hoor.... "had". Dat schiet dus niet op
Zit nu bijna op luisterbeurt #2 en "vrees" dat dit ook wel de top-20 van dit jaar gaat halen. Misschien hoger, dat moet luisterbeurt #3 en verder uitwijzen Feit is wel dat dit album wel ver boven het maaiveld uitsteekt tegenover andere (dream)popalbums. Fijne ontdekking! 4* voor nu.

Zie trouwens dat de vorige Bahamas je niet zo in de smaak is gevallen Check die dan maar niet

Kan me Bahamas totaal niet meer herinneren, dus ik geef die nieuwe gewoon een kans

Ik vond deze terug in mening eindejaarslijstje. Mij doet het allemaal een beetje aan Velvet Underground denken, dat kon slechter qua referentie. Kant A vind ik wel opmerkelijk beter dan Kant B. Een aanrader.

Ja, zeer bijzondere muziek.
Neem er de tijd voor. Niet altijd even gepast.

Net Lonely Richard per toeval gehoord. Klinkt als Kurt Vile. Is dat het geval voor heel de plaat?

Tis sowiese een album dat het beluisteren waard is, of het nu als Kurt Vile klinkt of niet. Verdient een eigen plekje in de platenkast. Lonely Richard is prachtig, maar I Know Myself bijvoorbeeld ook. Op de een of andere manier doet de muziek me ook denken aan Majical Cloudz, wiens Impersonator er ook absoluut een is om te beluisteren. Nieuwe single van Amen Dunes is nu uit en die belooft ook veel goeds.

Zocht deze ook al een tijdje op vinyl nadat ik in 2018 Amen Dunes had ontdekt met het fascinerende Freedom. Deze is ook erg fijn, reissue op vinyl aangeschaft vorige bij Rough Trade in NY, als ik er dan toch ben. Heerlijke plaat. Schijnt een nieuwe aan te komen, ben benieuwd.