Bløf - In het Midden van Alles (2014)

Ik ben benieuwd.

Het kan sterk vriezen of dooien, met Bløf.
Ik hoop maar van ganser harte dat de lijn Alles blijft Anders gaat worden doorgezet.

Maar er kan ook zomaar weer worden teruggegrepen naar het idioom van Oktober en April.
Een nieuwe single heb ik ook nog niet kunnen vinden. Dus wie er al iets van weet wordt van harte uitgenodigd er wat over te zeggen.

De nieuwe single heet 'Spijt heb je morgen maar'. Of die spijt ook opgaat voor deze single of het album weet ik niet.

Ik ben Zeeuw. Altijd wel benieuwd naar een nieuw Bløf album. En ja, ook ik weet dat er mindere albums tussen hebben gezeten de afgelopen jaren. Ik vond vanaf 'Naakt onder de Hemel ' een goede start t/m Umoja. En alle respect voor hun bijdrage in het Nederlandse !

Dat er herhalingen plaats vinden in muziek en tekst is soms jammer, maar niet onontkoombaar. Soms lijkt het wel alsof de band alleen muzikaal en tekstueel getriggerd wordt bij bepaalde 'heftige' belevingen. En als die er niet zijn dan is de muziek ook minder aansprekend. En alhoewel het overlijden van Götte natuurlijk afschuwelijk is geweest was de muziek van 'Blauwe Ruis' zeer imponerend. Net zoals de wereld/cultuur beleving van een Umoja.

De heren zijn vaders (geworden). Gesetteld en ze hebben de financiële schaapjes op het droge. Knap en verdiend, maar het is eigenlijk wachten op een heftige ervaring.

Dat levert geweldige Zeeuwse muziek op met hartverscheurende teksten van Slager, gezongen door een geraakte ziel zoals alleen Jacobs dat kan bezingen.

Ik gun het de heren niet, maar de luisteraars wel.....

De single 'Spijt Heb Je Morgen Maar' kon me nog niet bekoren, maar ik moet zeggen dat 'Klaar Voor' een erg lekker nummer is. Heb het gevoel dat het album in het verlengde gaat liggen van het sterke 'Alles blijft Anders' gezien deze twee uptempo nummers met veel gitaren.

Nou, staat op Spotify, we gaan eens luisteren..

Aan/Uit klonk heerlijk was mn eerste kennismaking op spotify Aan laten staan dus.

Ik was ergens wat huiverig voor Coldplay / U2 herhalingen, maar dit is geen hapklare brok inspiratieloze muziek.

Heb hem eens beluisterd met een goede koptelefoon en ik merk dat ik echt de tijd voor dit album moet nemen. Er staat veel op om te ontdekken en overnieuw te beluisteren.

Ik heb nog niet de teksten tot mij genomen daar de stem van Jacobs meer als een instrument gebruikt wordt. En de teksten van Slager zijn natuurlijk geen Bouquet reeks vullers.

Verrassend in ieder geval. Later meer..

Dit nieuwe album klinkt best aardig. Maar ik heb het gevoel dat Blof zijn eigen geluid is kwijtgeraakt, eigenlijk na Umoja al. Deze plaat klinkt als een mix van Editors en Bon Jovi, en dat past niet echt bij ze. Aldus mijn mening.

Dus wel wat steviger, begrijp ik?
En wat past er wel precies bij ze?

Aan/uit lijkt beetje op Elbow. Sorry als ik hiermee mensen heb gekwetst

Dat was ook mijn eerste gedachte bij Aan/Uit.

Kan een band van 25 jaar zich nog vernieuwen of blijven het de uitgesleten paden?
Ik had een herhaling van het Platina geworden album Alles blijft Anders óók goed gevonden, ik heb er hier herhaaldelijk voor gepleit. Vanwege de stevigheid en melodieuze rocksongs.

Maar Bløf blijkt inderdaad toch nog steeds over enige vernieuwingsdrang te beschikken en die komt op dit album verrassend naar voren.

Ik hoor wat nieuwe instrumenten, elektronica, veranderingen in het soort arrangementen en de composities zijn af en toe mooi uitgesponnen (Aan/Uit). Naast uiteraard voldoende rocksongs in de trent van Alles blijft anders.

Maar de trukendoos met elektronica geeft daar toch een verrassend geluid aan en ik kan mij ook niet aan de indruk onttrekken dat de leden van Bløf met enige regelmaat wel eens een album van U2 opzetten. Jawel! Eigenlijk heb ik dat nog niet eerder gedacht bij de Zeeuwen, maar bij dit album viel het me opeens op.

Al met al stemt mij het geheel zeker niet ontevreden, een prima echo in "Zonder jou snap ik er niks van" hoewel ze van geluk mogen spreken dat ik dergelijke teksten en "ik werd weer eens wakker naast mijn bed" geheel langs mij heen laat glijden.
Ze zijn er in geslaagd de aanpak van de oude sombere ballads van weleer te wijzigen en van een extra spanning te voorzien, het een extra dimensie te geven, waardoor het als geheel veel beter luisterbaar is geworden dan veel oudere albums van voor Alles blijft Anders.

Waarvoor dus petje af.

Als Vlissingse Zeeuw heb ik wat met Bløf (moet wel, natuurlijk ). Leren kennen via een cassettebandje, de presentatie van ' Naakt..' in het Arsenaal, het eerste optreden met Götte in de Parel in Domburg, verrassende optredens op Koninginnedag in Koudekerke. De presentatie van Blauwe Ruis in Paradiso..

Ik ben mee gegaan tot Umoja en daarna afgehaakt. Herhalingen en ergens (en dat klinkt wel zeer provinciaal, ik weet het) niet meer het oude gevoel dat, als ik met de auto over bv een Schouwen Duiveland reed, het Zeeuwse gevoel van vriendschap als in 'Rijden door de nacht' beleefde..

En het is mooi hoor om het gevoel van 'Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vannacht' te beleven als je 's nachts om 03.00 vanaf het Bellamypark naar de Boulevard loopt en de zee hoort ruisen..

En Nee !! Ik ben niet van 'Bløf moet van ons Zeeuwen bluuven'. Juist leuk dat zo'n band landelijk doorbrak. We waren trots hier, duimden allemaal bij "Liefs uit Londen' dat heel NL zou kennis maken met deze muzikale parel. Ik bedoel, van een professionele voetbalclub moeten we het hier niet hebben..

En dan nu dit album.

Ik lees links en rechts - Ernst Jan Rozendaal / Musician - de overeenkomsten met Coldplay en U2 (het werd een aantal jaren geleden al eerder vastgesteld dat als Bløf uit de USA of het VK kwam dat ze, wereldwijd, zeer groot zouden zijn geworden), maar dat heb ik bij dit album dus een stuk minder. Ik vind dit album meer inspiratie hebben dan alle 6 laatste albums van U2 en Coldplay bij elkaar..

De link van 'Aan/Uit' met Elbow is duidelijk. Pas geleden gaven de mannen bij DWDD al aan dat ze deze prachtige Britse band zeer waarderen.

Er zitten behoorlijk sterke nummers tussen. Ik vind bv de opbouw van 'Langzaam Lief' zeer sterk en het gebruik van de lage en hoge zangstem zeer mooi. En deze opbouw herken ik in meerdere nummers. Een 'Tijd Drijft' is de oude Bløf met nieuwe elementen. Dat is knap gedaan.

Mindere nummers ? Natuurlijk. En dat komt, IMO, doordat je als muzikant altijd terug 'valt' in de dingen die je zelf mooi vindt. En die ken ik ondertussen wel bij Bløf. En ik ben, eerlijk gezegd, geen fan van de achtergrondzang van Norman Bonink. Prima drummer verder !

Jakobsen blijf ik een eerlijke zanger vinden, maar als gitarist (vooral live) heb ik hem nog hoger zitten. Dat Bas Kennis hier ook meer gitaar speelt 'hoor' ik zelf niet zo goed, ik hoor juist meer synths.

De teksten van Slager hier heb ik nog steeds niet echt beluisterd. Maar die gozer moet een fantastische vrouw hebben die hem scherp onder haar hoede houdt.. Maar sinds ik ooit 'het verhaal' achter de regel 'Een plastic vlinder in je haar' heb gehoord, beluister ik zijn teksten wat anders.

Maar het mooiste blijf ik zijn 'Zierikzeese' drankteksten vinden. Wat dat betreft mag er, van mij, altijd een 'Laatste Ronde' op elk album komen.

Ik denk dat dit album gerust een tijd door veel mensen beluisterd zal worden en dat het nog dieper binnen komt als je verliefd bent - of een heftige relatie - want daar is, tekstueel gezien, deze band zeer sterk in.

Maar ergens blijf ik bij de stelling die ik al eerder postte bij dit album: "Soms lijkt het wel alsof de band alleen muzikaal en tekstueel getriggerd wordt bij bepaalde 'heftige' belevingen" en "Ik gun het de heren niet, maar de luisteraars wel....."

Maar dit album is het waard om heerlijk van te genieten, af en toe hard mee te bleren of met je koptelefoon op je hoofd diep in weg te zinken. En ja, Hats off !

En toch verlang ik soms stiekem naar een achteraf donkerbruin kroegje op Walcheren, ruikend naar sigarettenrook, verschraald bier en al luisterend naar een opkomend 'Een dag op de grens'.. En daarna heerlijk, in het holst van de nacht, aangeschoten op de fiets - met een vol Zeeuws gevoel door deze wereldband - terug naar huis terwijl de vuurtorens hun lichten over onze eilanden doen schijnen..

Wat is dat toch, dat je Bløf méér mooi zou moeten vinden alleen omdat je een Zeeuw bent

Ik geef toe, de moeilijkheidsgraad zit 'm in melancholie, herinneringen (lees ik) aan donkerbruine kroegen. Maar café's zijn iets van alle provincies, dus daar hoef je je niet speciaal Zeeuw voor te voelen.

Maar Bløf is vrij snel door heel Nederland "omarmd", te groot voor Zeeland alleen, en is wat betreft belangstelling verder niet buiten de grenzen gekomen. Misschien af en toe een uitstapje naar België. Het lot van het vertolken van het Nederlandstalige lied.

Ik vind vooral Bløf een serieuze Nederlandstalige rockband, één van de belangrijkste en ook ééntje die een beetje uitsteekt boven de rest.

Je moet niet aarzelen Alles Blijft Anders ook aan te schaffen. Dat kan blind geschieden. Dan ben je weer up to date met je Bløf verzameling; de loodzware, sombere en akoestische albums April en Oktober kunnen wat mij betreft worden overgeslagen.

Ik had een voortzetting van Alles is Anders ook zeker niet verkeerd gevonden en het leek er ook even op, toen Blof twee nw nummers op z'n verzamel zette (later als ik Groot ben en Zo Stil, die beide redelijk pittig waren), maar in relatie tot Oktober en April, is ook met dit album alles weer anders. Maakt het dit album daardoor minder goed. Nee, integendeel. Het album is diverser van toon en vaart redelijk zijn eigen koers. Af en toe is het hoge rockgehalte van Alles is Anders nog wel te herkennen, maar al met al is het toch een heel eigen album geworden (om de redenen hierboven ook opgemerkt), ook al had ik de sterke relatie met U2 en Coldplay nog niet gelegd, en nog steeds niet. Ik zou zeggen, vooral met een goede koptelefoon beluisteren, prachtig opgenomen en ook op de achtergrond is van alles gaande.

Spijt Heb je Morgen Maar is nog best te doen. 'Kun Je Zingen, Zing Dan ... Wil Je Springen, Spring Dan' ... eindelijk grijpt Bløf een keer tekstueel níet boven haar macht. En zoals Pascal gedurende de strofes steeds 'lekker' met een vette L en een rollende R in de mic hijgt, je gaat haast denken dat seks met hem tot de mogelijkheden behoort. Muzikaal lijkt het kompas verlegd te zijn van U2 richting Muse, da's dan wel weer wat ambitieus.

Inmiddels heel wat keer beluisterd. Ik vind het een fijn album.

En een stulpje in Glen Burnie, MD, USA.
Ook de andere albums!

Ook dit is een hele fijne plaat, in het verlengde van Alles Blijft Anders, met hier en daar een vernieuwende insteek.
De hoes lijkt wel wat op die van Sir Paul's New.

Toch leuk, dat het album ook is te vinden in de kleinere platenzaak in de VS

Ik vind dat eerste nummer ook heel apart, vond ik gisteren bij het weer eens afluisteren.

Ik ben eigenlijk helemaal geen Bløf liefhebber (behalve het nummer Omarm, dat een groeinummer bij me bleek) maar In het Midden van Alles is een verrassend goed album met als hoogtepunt Klaar Voor. Dat vind ik echt een steengoed nummer. Daarnaast zijn Aan/Uit, Zonder Jou Snap Ik Er Niks Van en Langzaam Lief mijn favoriete nummers van dit album.

Een pittig album van Blof. Tot aan Aan/Uit wordt ik bij elk nummer verrast. Daarna zakt het voor mij wat in om pas met Wraak weer wat op te pakken. Juist de nummers die de wat gebaande wegen voor Blof verlaten geven het album extra glans. Dat kan liggen in de baslijnen, toegevoegde ditjes en datjes die bijv. bij een Aan/Uit idd. ietwat naar Elbow neigen. Muzikaal steekt het goed in elkaar en zet Blof idd. in het midden van alles en dat is gezien de wat 'tamme' platen die vooraf zijn gegaan een prima prestatie.

Wederom een erg sterke plaat van dee Zeeuwen en ik ben het met de meesten eens dat Bløf wederom een nieuwe dimensie heeft kunnen toevoegen aan het bandgeluid, waarschijnlijk door toedoen van producer J.B. Meijers. Goed te horen op nummers zoals 'Aan/Uit' (de Elbow link werd al genoemd), 'Zonder Jou Snap Ik Er Niks Van' en 'Langzaam Lief' (hier hoor ik Frank Boeijen in).

Veel van wat ik wilde zeggen staat beschreven in de recensie van NU.nl, die mijn mening goed weergeeft. En aangezien ik liever lui dan moe ben :
Bløf - In Het Midden Van Alles | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

Ze doen het niet slecht, maar om nu te zeggen: echt een te gek album...dat toch ook weer niet. Maar wederom met vakmanschap gemaakt.

Ik mag onze muziekcollectie al wel een kleinere platenzaak noemen.
Het cd-aanbod is in zaken als Walmart, Target en BestBuy in de laatste 1,5 jaar meer dan gehalveerd en vynil is aan een heuse opmars bezig.

Maar dat terzijde heb ik dit gewoon via het internet besteld, net als recente Anouk-cd's voor m'n schatje. Heb hier ook gewoon De Dijk, Doe Maar, Het Goede Doel, Golden Earring, Earth & Fire e.d.

Trollbericht verwijderd.

Komen steeds van die reclames m.b.t de nieuwste Star War film voorbij en elke keer moet ik aan deze hoes van Bløf denken

Het album staat nog niet op MuMe, dus even de link hier: solo-album van de bassist Peter Slager. Verwijzingen naar Bon Iver, Broeder Dieleman, Sufjan Stevens... Nah, dat is niet niks natuurlijk.


Luister hier naar Slik, het soloalbum van Peter Slager - pzc.nl

Klinkt wel leuk, dit album. Alleen die teksten...ook na herhaaldelijk draaien heb ik geen enkele tekst onthouden en kan niks herhalen. Dit is ook een kunst, waar Blof het patent op blijkt te hebben. Geldt ook voor hun andere albums overigens.
Maar...goeie muzikanten, goeie zanger!

Goed album van de Zeeuwen. Rockt op diverse nummers er lekker op los en echt zeurderige nummers staan er niet op, al ontkom je niet aan de wat rustiger nummers af en toe.