Sven Hammond Soul - The Usual Suspects (2014)

Jaaaaa (Dansende Smiley)

Nieuw werk van Sven en zijn band en het klinkt wederom zeer goed minder Soul / Funk en meer Rock / Blues. Kleine koerswijziging dus maar die valt zeker niet tegen. Denk nu niet gelijk dat dit een rock album is want dat is natuurlijk niet zo dit 3e studio album is een Funk album met een rock inslag en dat komt grotendeels omdat de blazers sectie (prominent aanwezig op hun eerste 2 albums) op dit 3e album niet mee doen.

Sven Figee, de man achter Sven Hammond Soul, zullen jullie kennen uit tv-programma’s als Join the Beat en verschillende talenten. Maar hopelijk kennen jullie hem toch vooral van deze band. Ze timmeren namelijk al jaren succesvol aan de weg en hebben nu een nieuwe plaat uit. Er is wel het één en ander veranderd in vergelijking met de voorganger The Apple Field. Zo is Ivan Peroti nu de vaste leadzanger op deze plaat en doet de blazerssectie op de vorige plaat hier niet mee. Daarmee creëer je natuurlijk een heel andere sound. Dat bleek wel toen we de plaat beluisterden.

Naast de zang is Ivan ook verantwoordelijk voor het schrijven van de meeste teksten. Zijn volle stemgeluid komt meteen prominent naar boven in het energieke Miss America. Muzikaal gaat het hier meer richting de blues, funk en rock ‘n roll. Het is allemaal wat ruiger, wat vuiger dan we van Sven Hammond Soul gewend zijn. Diezelfde lijn trekken ze door in de titeltrack. Dit nummer rockt hem misschien nog wel meer. De energie spat ervanaf. Vol overgave gezongen, vol overgave gespeeld. Stoer nummer.
Golden is dan weer wat luchtiger. De gehele sfeer van dit nummer is wat luchtiger, maar nog steeds een uitstekende song. Dat kunnen we ook zeggen van het direct Hero. Cool drumritme, fijne riffs, de onmiskenbare hammond en intens gezongen. In een wat relaxter tempo, maar zeker met dezelfde intensiteit gaat After Smoke verder.
Misschien wel het meest soulvol is dan weer Happy People, tevens de eerste single van deze plaat. Ook erg te spreken ben ik over Children of the Dark. Nummer past weer heel goed bij de sfeer die deze plaat neerzet. Heel mooi verhalend is Good Home, voor mij één van de toppers van deze plaat. Vette ritmiek, goede intensiteit en een knaltrack.
Ook Heaven is voor mij een favorietje. Het nummer brengt namelijk totaal wat anders. Het tempo wordt naar beneden geschroefd en de intimiteit verhoogd. Genieten van de mooie zang, goed geplaatste riffjes en een prachtige opbouw. De kwaliteit spat er gewoon van af. We Belong Together, Pussy, Bad News en My Name maken uiteindelijk het plaatje vol en beëindigen het luisterplezier.

The Usual Suspects is zeker een nieuw schot in de roos van Sven Hammond Soul. Het is een bijzonder intense plaat geworden met een randje dat we nog niet van ze kenden. Qua stijl is het heel anders, wat vooral veroorzaakt wordt doordat er geen blazerssectie meedoet. De kwaliteit zit dit zeker niet in de weg, want of we nu een Sven Hammond Soul met of zonder blazers horen, de muziek blijft uitstekend. Een absolute topplaat!

In een aantal nummers toch een beetje teveel herhaling van zetten / een steeds terugkerende melodie.
Nietemin een heerlijk klinkend album met een vette rock/soulsound maar net niet vuig genoeg. 4*

Favo's 'The Usual Suspect'. En het enigzins buitenbeentje 'My Name' met een geweldige sterke stem, melodie is haast overbodig.

Zag ik van de week Aftersmoke op RTV Rijnmond voorbij komen dacht ik: Nooit geweten dat Hugo Borst ook op een orgel speelde. Was het Sven. Het klonk wel lekker...