Anubis Gate - A Perfect Forever (2005)

Deze band leerde ik kennen via hun laatste album Andromeda Unchained. Dat was een bescheiden ontdekking en ik heb deze nu ook geluisterd. Het werd mij duidelijk dat de band zich afgelopen twee jaar flink heeft ontwikkeld. Hier wordt nog anonieme Prog Metal gespeeld en klinkt het erg doosnee. Hier en daar een leuk moment, dan heb je het wel gehad met deze CD.

Een flinke verbetering vergeleken met het debuut, dat zeer zeker. Dat was slappe hap, zowel qua songs als produktie. De songs zijn ditmaal een stuk beter en de plaat klinkt ook prima. De zanger blijkt opeens toch te kunnen zingen en de band heeft ontdekt hoe je energiek en fel uit de hoek weet te komen. Het klinkt allemaal een flink stuk overtuigender en spannender. Het album hierna, Andromeda Unchained, is nog veel beter, maar voor deze plaat hoeft men zich absoluut niet te schamen.

Tweede elpee van deze lekkere band, moet hier aan wennen. Komt met name omdat de zang hier wat anders is dan op het debuut, hij klinkt inderdaad wat meer divers maar dat bevalt me niet overal. Wel op een nummer als "Kingdom Come", heerlijk helder klinkt zijn stem daar en hij bewijst eens te meer dat hij echt goed kan zingen. Zijn uitspraak is verbeterd, dat is ook een pluspunt. Wat me niet bevalt is dat hij net als James LaBrie deed op Awake, zijn stem expres een ruwer agressief randje gaat meegeven, dat pas hem totááál niet... daar knap ik echt op af. Zowel hier op Awake als hier is dat het geval. Jammer is dat.
Tempo ligt hier wat hoger, de Doom schudden ze een beetje van zich af, wat ik persoonlijk erg jammer vind, gaf ze een eigen smoel. Doorsnee Euro- Power Metal ligt daardoor op de loer... en als ik ergens niet van houd in de Metal muziek, is het wel dat (en Groove Metal). De muziek vloeit ook net iets minder lekker hier en daar. Wat wel gebleven is zijn de soms werkelijk ongenadig stoempende riffs (“The Wanton Blades Of Lust”... de tering) en oosters getinte melodieën, dat is werkelijk genieten geblazen.
Blijft wennen voor me deze plaat, zal hem vaker aan moeten zetten. Wat wel zo is dat de Scandinaviërs vanaf mid 90 tot en met deze periode werkelijk een ontzettend goede stroom aan progressieve Metal talenten of de wereld afvuurden, ik mis die tijd wel een beetje.
Voor nu een half puntje minder dan de voorganger.