Daniël Lohues - D (2014)
mijn stem
48 stemmen
Nederland
Pop / Folk
Label: Greytown
-
Niks Is Meer Weerd as Vandaage (3:20)
-
Weet Da'k Wat Vergeten Ben Mar Ben Vergeten Wat (2:48)
-
Op 'T Platte Land (3:02)
-
Achter 'T Huus (3:52)
-
Joezölf (2:57)
-
Zunde Zunde Zunde (3:21)
-
Terecht bij Joe (2:53)
-
Mis Mien Engel (2:42)
-
Wat Ze Zee (2:33)
-
Zo Schier, Zo Mooi, Zo Lief (2:46)
-
Jij Veurbij (3:21)
-
Niks Is Veur Niks (3:07)
-
Kom Maar Hier (4:19)
-
Da's Mien Kameraod (4:09)
-
Met Joe Weet Ik Altied Hoe en Wat (4:44)
0
Hendrik68
geplaatst: 18 januari 2014, 15:37 uur
Meer info over het nieuwe album van Lohues:
Daniël Lohues komt met nieuw album en theatertour - Daniël Lohues
Daniël Lohues komt met nieuw album en theatertour - Daniël Lohues
0
geplaatst: 19 januari 2014, 11:19 uur
Een nieuw jaar een nieuwe Lohues plaat. Die zekerheid is fijn!
Ben erg benieuwd!
Ben erg benieuwd!
0
geplaatst: 22 januari 2014, 15:59 uur
Lekker fijn. Ieder jaar een album. Constante kwaliteit. En wederom een tour. Ik ga er weer bij zijn.
0
geplaatst: 22 januari 2014, 16:01 uur
Ik kijk hier ook wel naar uit, hoop dat hij net zo goed is als zijn laatste.
0
geplaatst: 26 januari 2014, 08:53 uur
Reeds te bestellen via zijn website, 16,99 + 1,95 verzendkosten, gesigneerd en al!
0
Hendrik68
geplaatst: 17 februari 2014, 08:52 uur
Vanaf vandaag alvast te beluisteren via www.dvhn.nl
En dat heb ik inmiddels 3 keer gedaan en we kunnen wel stellen dat Lohues weer een oerdegelijk album heeft afgeleverd. Hij schrijft ongeveer 100 nummers per jaar en dan moet hij dus uiteindelijk een selectie maken en daar is dit album uitgekomen. Over het algemeen zeer ingetogen. Voor mensen die willen weten met welk album dit het beste te vergelijken is: Allennig III komt er in mijn ogen het dichtste bij, al geldt dat niet voor elk nummer. Voorlopige hoogtepunt is het prachtige Kom mar hier, enige minpuntje: Joezolf. Wordt vervolgd. We gaan van start met 4 sterren.
En dat heb ik inmiddels 3 keer gedaan en we kunnen wel stellen dat Lohues weer een oerdegelijk album heeft afgeleverd. Hij schrijft ongeveer 100 nummers per jaar en dan moet hij dus uiteindelijk een selectie maken en daar is dit album uitgekomen. Over het algemeen zeer ingetogen. Voor mensen die willen weten met welk album dit het beste te vergelijken is: Allennig III komt er in mijn ogen het dichtste bij, al geldt dat niet voor elk nummer. Voorlopige hoogtepunt is het prachtige Kom mar hier, enige minpuntje: Joezolf. Wordt vervolgd. We gaan van start met 4 sterren.
0
geplaatst: 17 februari 2014, 17:32 uur
Bedankt voor deze tip!
Vind Joezölf juist wel een leuk herkenbaar nummer.
Het klinkt weer geweldig in ieder geval, dit album.
Vind Joezölf juist wel een leuk herkenbaar nummer.
Het klinkt weer geweldig in ieder geval, dit album.
0
geplaatst: 18 februari 2014, 20:03 uur
Wacht wel tot ik de cd in huis heb, want ik heb geen zin om via een computer naar muziek te luisteren. Ik weet niet of ik dit wel een gunstige ontwikkeling vind, dat het in de stijl van Allennig III is. Vond de laatste drie toch wel de mooiste.
0
woordenaar
geplaatst: 21 februari 2014, 16:41 uur
Ik heb de cd vandaag ontvangen. Na een paar draaibeurten deel ik de mening van Hendrik86. Wat mij betreft teveel kleinkunst, te weinig rock 'n roll.
0
Hendrik68
geplaatst: 21 februari 2014, 16:58 uur
Dan deel je mijn mening juist niet volgens mij. Kleinkunst was vooral op Gunder te vinden, dat lag me iets minder dan de stijl die hij hier kiest. Rock 'n' roll is hij al jaren niet meer, dus dat kon je ook niet verwachten. Hij was de studio ingedoken met Gepken en Strijbosch. Ja dat deed hij de vorige 3 albums ook, dus dan weet je ongeveer wat je kan verwachten. Voor de volgende keer houdt hij meerdere opties open. Hij denkt aan een nieuw soort Allennig album, maar wil misschien ook weer iets electrisch doen. Doet hij dat laatste dan is de kans op rock 'n' roll weer aanwezig.
Terug naar dit album. Ik heb hem woensdag voor het laatst gehoord en wacht nu tot de CD op de mat valt. Voorlopig vind ik dit album weer van een uitstekend niveau, zeer solide. Flauwe nummers als "Ik haal mij een hond op" blijven ons nu bespaard. Al moet ik toegeven dat ik dat nummer in het begin wel verfrissend vond. Nu echter skip ik dat nummer, net als "A'j Joe verkleden as schoap". Dat soort skipnummers staan er nu niet op. Maar voorlopig vind ik zijn Allennig 3 en 4 samen met Hout Moet het beste en daar komt deze nog niet aan, maar wat niet is kan nog komen.
Terug naar dit album. Ik heb hem woensdag voor het laatst gehoord en wacht nu tot de CD op de mat valt. Voorlopig vind ik dit album weer van een uitstekend niveau, zeer solide. Flauwe nummers als "Ik haal mij een hond op" blijven ons nu bespaard. Al moet ik toegeven dat ik dat nummer in het begin wel verfrissend vond. Nu echter skip ik dat nummer, net als "A'j Joe verkleden as schoap". Dat soort skipnummers staan er nu niet op. Maar voorlopig vind ik zijn Allennig 3 en 4 samen met Hout Moet het beste en daar komt deze nog niet aan, maar wat niet is kan nog komen.
0
woordenaar
geplaatst: 21 februari 2014, 19:58 uur
Hendrik68 schreef:
Dan deel je mijn mening juist niet volgens mij.
Ik deel je mening dat deze op Allennig III lijkt. Die laatste drie albums hadden toch echt meer pit.Dan deel je mijn mening juist niet volgens mij.
0
Hendrik68
geplaatst: 21 februari 2014, 20:24 uur
Daar heb je uiteraard gelijk in. Alleen die pit pakt voor mij alleen op Hout Moet echt goed uit. Gunder en Ericana zijn net een heel klein tikje minder. Ik weet zeker dat Lohues, als hij wil tenminste, nog kan rocken als de beste. Hij is er ook de man niet naar om de rest van zijn leven hetzelfde kunstje te blijven doen.
0
geplaatst: 21 februari 2014, 23:45 uur
Sinds Allennig II van 2008, trouw elk jaar een kwalitatief dik in orde album afleveren, nou petje af Daniel Lohues. Dit D doet niet veel onder en mag er wederom zijn. Klein maar fijn, warm en ingetogen en de korste route naar mijn hart. Zo, mag ik graag muziek luisteren. De valkuil zou kunnen zijn dat na elk jaar een album, de nummers inwisselbaar kunnen worden, maar op de e.o.a. wijze, weet Lohues dat telken male te omzeilen. Geen olijke kwinkslagen op dit D zoals idd. de hond en sleuteltie, die op zichzelf ook welkom waren en muzikaal prima klonken. Dit D snijd op een klipklare wijze onderwerpen als vriendschap aan en het vertrouwen hebben in Joezolf. Met muziek op deze wijze gemaakt, kan ik nog lang van de paracetamol afblijven na een drukke dag, stressvolle ogenblikken, thuis even afstand nemen van alle beslommeringen met een album van Lohues kan dan heel effectief blijken. Het moge duidelijk zijn dat ik al een kaartje heb voor een van zijn concerten. Het mooie is ook dat dit het 1ste album is van Lohues dat ook op vinyl verschijnt. Is ook al besteld, ook dat moge duidelijk zijn. Wederom onder de indruk, wat kan muziek toch mooi zijn.
0
geplaatst: 25 februari 2014, 08:57 uur
Hendrik68 schreef:
Daar heb je uiteraard gelijk in. Alleen die pit pakt voor mij alleen op Hout Moet echt goed uit. Gunder en Ericana zijn net een heel klein tikje minder.
Daar heb je uiteraard gelijk in. Alleen die pit pakt voor mij alleen op Hout Moet echt goed uit. Gunder en Ericana zijn net een heel klein tikje minder.
Grappig, voor mij is Hout moet een tikkie minder dan de twee anderen.
0
Hendrik68
geplaatst: 25 februari 2014, 11:00 uur
Geen enkel album van Lohues valt tegen, zoals ook geen enkel album er mijlenver boven uit stijgt. Het zijn nuanceverschillen. Wel vond ik Allennig 3 en 4 wat volwassener klinken dan Allennig 1 en 2. Terug naar dit album. Na inmiddels het album erg vaak gehoord te hebben valt wel op, dat het voor mij pas in het 2e gedeelte, zeg maar na het minste nummer Joezolf, echt leuk begint te worden. Dan is het ook weer helemaal prachtig, als altijd. Wel heb ik het idee dat hij hierna wel eens even iets totaal anders mag doen. Hij gaf zelf al aan te denken aan weer eens een electrisch versterkte plaat. Dat lijkt mij een prima idee.
0
geplaatst: 25 februari 2014, 12:41 uur
Hendrik68 schreef:
Hij gaf zelf al aan te denken aan weer eens een electrisch versterkte plaat. Dat lijkt mij een prima idee.
Hij gaf zelf al aan te denken aan weer eens een electrisch versterkte plaat. Dat lijkt mij een prima idee.
En dan misschien in de stijl van Dan Be'j Pas Vrij op Ericana. Dat nummer had trouwens zo op Exile on main street kunnen staan.
0
woordenaar
geplaatst: 25 februari 2014, 13:28 uur
Hendrik68 schreef:
Na inmiddels het album erg vaak gehoord te hebben valt wel op, dat het voor mij pas in het 2e gedeelte, zeg maar na het minste nummer Joezolf, echt leuk begint te worden. Dan is het ook weer helemaal prachtig, als altijd.
Zijn we het weer met elkaar eens Na inmiddels het album erg vaak gehoord te hebben valt wel op, dat het voor mij pas in het 2e gedeelte, zeg maar na het minste nummer Joezolf, echt leuk begint te worden. Dan is het ook weer helemaal prachtig, als altijd.
0
geplaatst: 26 februari 2014, 14:09 uur
'D' is na 'Ericana' en 'Gunder' wat mij betreft even een stapje terug. Hendrik68 noemt Allennig III als gelijksoortig album. Ik sluit mij daar volledig bij aan. Wellicht is dat misschien wel dé reden dat 'D' bij mij minder aansluit dan de eerder vermelde albums (favorieten van mij zijn Allennig I,II, Ericana en vooral Gunder, minst favoriet Allennig III en IV).
Opvallend genoeg valt er meer Americana te horen in plaats van op Ericana. Het zou dus goed kunnen dat de liefhebbers van de pure prairie sound juist nu door Lohues op hun wenken worden bediend.
Ik heb gelukkig ook een nieuwe Lohues favoriet mogen ontdekken: 'Kom Maar Hier'. Dit is werkelijk waar te mooi voor woorden. De sfeer en met name de outro van 'Comin' Down' (Joe Walsh, Barnstorm, 1972) kwam in mijn gedachten naar voren. Dromerig, pakkend en vol emotie. Misschien wel het beste dat in jaren door een Nederlandse artiest is uitgebracht.
Opvallend genoeg valt er meer Americana te horen in plaats van op Ericana. Het zou dus goed kunnen dat de liefhebbers van de pure prairie sound juist nu door Lohues op hun wenken worden bediend.
Ik heb gelukkig ook een nieuwe Lohues favoriet mogen ontdekken: 'Kom Maar Hier'. Dit is werkelijk waar te mooi voor woorden. De sfeer en met name de outro van 'Comin' Down' (Joe Walsh, Barnstorm, 1972) kwam in mijn gedachten naar voren. Dromerig, pakkend en vol emotie. Misschien wel het beste dat in jaren door een Nederlandse artiest is uitgebracht.
0
geplaatst: 3 maart 2014, 15:41 uur
Tja, dit is eigenlijk mijn eerste kennismaking met de muziek van Daniel Lohues, maar het kwartje begint eindelijk te vallen.
Lees mijn recensie op:
De krenten uit de pop: Daniël Lohues - D - dekrentenuitdepop.blogspot.nl
Erwin
Lees mijn recensie op:
De krenten uit de pop: Daniël Lohues - D - dekrentenuitdepop.blogspot.nl
Erwin
0
geplaatst: 8 april 2014, 20:22 uur
Na een eerste luisterbeurt van ”D” was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld. Ik vind het vollere geluid, met hier en daar zelfs weer wat genuanceerd elektrisch gitaarspel, op voorganger ”Ericana” erg mooi en ik had gehoopt/verwacht dat hij die lijn zou doorzetten. In plaats daarvan grijpt Daniël Lohues op ”D” weer terug naar de sobere, maar zeer smaakvolle, muzikale aankleding op zijn vroegere soloalbums. Maar hoe vaker ik naar ”D” luister, hoe mooier hij wordt. Met name inhoudelijk vind ik ”D” weer een pareltje. De ietwat sobere begeleiding vind ik dan ineens geen bezwaar meer. Sterker nog: het past uitstekend bij de verhaaltjes die Lohues ons wederom voorschotelt. De thema’s zijn bij Lohues wel bekend. De liedjes op ”D” gaan vooral over relaties, de liefde, vriendschap, de gewone dingen des levens en zijn zo geliefde platteland (lees Drenthe). Zoals we van Lohues gewend zijn smeedt hij weer de mooiste en treffendste zinnen in het Drents. Wederom een genot om naar te luisteren; alles is herkenbaar, ogenschijnlijk simpel, maar daarin schuilt juist de ongekende kracht van de troubadour Lohues. Dus na een wat stroeve start is ”D” echt een groeialbum gebleken en vind ik ”D” nergens onderdoen voor ”Ericana” of zijn andere soloalbums wat dat betreft. Daniël Lohues blijft op ongekend hoog niveau albums afleveren en ”D” is daarop dus geen uitzondering. Hollands (of eigenlijk Drents) glorie!
0
geplaatst: 8 mei 2014, 20:09 uur
Zo is het maar net! Wat een heerlijke verzameling fijne liedjes. Je moet toch wel van gewapend beton zijn als je hier niet door geraakt wordt.
0
geplaatst: 3 augustus 2014, 21:24 uur
Deze was me een beetje ontgaan, maar ik heb 'm nu toch maar beluisterd, en het is gewoon een bevestiging dat Daniël Lohues nog steeds weet hoe je een liedje schrijft. Zijn stem en plezier in het musiceren komen ook nu weer over, en er zullen vast enkele nummers opstaan die na verloop van tijd pareltjes blijken te zijn.
Vertrouwd, dus. En dat is wel 'ns goed.
Vertrouwd, dus. En dat is wel 'ns goed.
0
geplaatst: 5 oktober 2014, 10:09 uur
Ronald5150 schreef:
Na een eerste luisterbeurt van ”D” was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld. Ik vind het vollere geluid, met hier en daar zelfs weer wat genuanceerd elektrisch gitaarspel, op voorganger ”Ericana” erg mooi en ik had gehoopt/verwacht dat hij die lijn zou doorzetten. In plaats daarvan grijpt Daniël Lohues op ”D” weer terug naar de sobere, maar zeer smaakvolle, muzikale aankleding op zijn vroegere soloalbums. Maar hoe vaker ik naar ”D” luister, hoe mooier hij wordt. Met name inhoudelijk vind ik ”D” weer een pareltje. De ietwat sobere begeleiding vind ik dan ineens geen bezwaar meer. Sterker nog: het past uitstekend bij de verhaaltjes die Lohues ons wederom voorschotelt. De thema’s zijn bij Lohues wel bekend. De liedjes op ”D” gaan vooral over relaties, de liefde, vriendschap, de gewone dingen des levens en zijn zo geliefde platteland (lees Drenthe). Zoals we van Lohues gewend zijn smeedt hij weer de mooiste en treffendste zinnen in het Drents. Wederom een genot om naar te luisteren; alles is herkenbaar, ogenschijnlijk simpel, maar daarin schuilt juist de ongekende kracht van de troubadour Lohues. Dus na een wat stroeve start is ”D” echt een groeialbum gebleken en vind ik ”D” nergens onderdoen voor ”Ericana” of zijn andere soloalbums wat dat betreft. Daniël Lohues blijft op ongekend hoog niveau albums afleveren en ”D” is daarop dus geen uitzondering. Hollands (of eigenlijk Drents) glorie!
Na een eerste luisterbeurt van ”D” was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld. Ik vind het vollere geluid, met hier en daar zelfs weer wat genuanceerd elektrisch gitaarspel, op voorganger ”Ericana” erg mooi en ik had gehoopt/verwacht dat hij die lijn zou doorzetten. In plaats daarvan grijpt Daniël Lohues op ”D” weer terug naar de sobere, maar zeer smaakvolle, muzikale aankleding op zijn vroegere soloalbums. Maar hoe vaker ik naar ”D” luister, hoe mooier hij wordt. Met name inhoudelijk vind ik ”D” weer een pareltje. De ietwat sobere begeleiding vind ik dan ineens geen bezwaar meer. Sterker nog: het past uitstekend bij de verhaaltjes die Lohues ons wederom voorschotelt. De thema’s zijn bij Lohues wel bekend. De liedjes op ”D” gaan vooral over relaties, de liefde, vriendschap, de gewone dingen des levens en zijn zo geliefde platteland (lees Drenthe). Zoals we van Lohues gewend zijn smeedt hij weer de mooiste en treffendste zinnen in het Drents. Wederom een genot om naar te luisteren; alles is herkenbaar, ogenschijnlijk simpel, maar daarin schuilt juist de ongekende kracht van de troubadour Lohues. Dus na een wat stroeve start is ”D” echt een groeialbum gebleken en vind ik ”D” nergens onderdoen voor ”Ericana” of zijn andere soloalbums wat dat betreft. Daniël Lohues blijft op ongekend hoog niveau albums afleveren en ”D” is daarop dus geen uitzondering. Hollands (of eigenlijk Drents) glorie!
Hier kan ik me helemaal in vinden, mooi beschreven.
Heerlijk album om naar te luisteren op een herfstige zondag met een kopje koffie erbij
0
geplaatst: 1 januari 2016, 13:40 uur
Goed nieuws, 26 februari komt zijn nieuwe album AOSEM uit :
Daniël Lohues - Waor gaon we naortoe - YouTube
Daniël Lohues - Waor gaon we naortoe - YouTube
0
buizen
geplaatst: 1 januari 2016, 14:20 uur
Oei oei, moet met het schaamrood op de kaken bekennen D nog niet eens geluisterd te hebben en dan verneem je nu alweer over een op handen zijnd nieuw album.
Tijd om wat van Daniel in te halen, hij componeert soms wonderschone songs.
Tijd om wat van Daniel in te halen, hij componeert soms wonderschone songs.
0
geplaatst: 1 januari 2016, 18:26 uur
Lura schreef:
Goed nieuws, 26 februari komt zijn nieuwe album AOSEM uit :
Daniël Lohues - Waor gaon we naortoe - YouTube
Goed nieuws, 26 februari komt zijn nieuwe album AOSEM uit :
Daniël Lohues - Waor gaon we naortoe - YouTube
Erg fijn liedje! En weer wat elektrischer zoals op Ericana. Ben benieuwd!!
* denotes required fields.
* denotes required fields.