Michael Jackson - Dangerous (1991)

Inspiratieloze Michael. Er wordt getracht hip te zijn door wat R&B producers in te schakelen, maar het is allemaal veel te mat.

Hoe dan ook, gelikt en lekker klinkt het naar mijn mening wel.

Dit behoort inderdaad niet tot het beste werk van Michael, al is dit album nog goed vergeleken met het werk dat hij erna nog heeft afgeleverd. Ergens blijf ik de hoop koesteren dat Michael ooit nog eens iets van het niveau van 'Off the wall' maakt. Maar als hij binnenkort veroordeeld wordt zal dat natuurlijk helemaal moeilijk worden...

Een prima album. Alhoewel de eerste helft zeer commercieel is is het einde bijna brilliant.
Who Is It, Give In To Me, Will You Be There & Gone to Soon zijn allen prachtige nummers.

Dangerous het zegt het al: gevaarlijke mooie beats. Niks mis mee met dit album. Alle liedjes hebben wel wat. Remember the time, Heal the world en black or white behoren tot 1 van de beste

Hij danst als de beste dus wat wil je nog meer
No doubt... The king of Pop

Ja ik bedoel...ik zal niet zeggen dat dit mijn nummer 1 cd is van Michael, maar om nou te zeggen dat het flut is! De clips zijn nog steeds geweldig...hij danst nog als 1 van de betere...En trouwens; iedereen aapt zijn dans na dus wat wil je nog meer
Zoals hierboven....The King of Pop

Op de een of andere manier vind ik dit album met sommige nummers beter dan Thriller en Off the Wall...De beats zijn inderdaad ''dangerous'', Who is it is het beste nummer van de cd. Ook Keep the faith, Jam, Gone to soon, Remember the times zijn topnummers. Toch zijn er ook zeiknummers, zoals Heal the world en Will you be there, vooral Will you be there.....bah! In the Closet en Dangerous zijn bijzondere nummers, nummers die je na een tijdje gaat waarderen. Deze plaat is dus het kopen waard, een van Michael's beste werk!

Misschien niet het beste werk van Wack Jacko, maar ik vond dit altijd een zeer vermakelijke cd, eentje die ik vaak heb gedraaid.
Van mij krijgt ie ***,5 want er staan toch wel hele leuke nummers op.

"Give in to me" en "Who is it" zijn nog steeds nummers die ik graag luister.

Michael in topvorm. Prima verdeling tussen New jack Swing (Teddy Riley), balades, gospel en rock.
De CD is trouwens uit 1991. 5*

Gewoon een hele goed cd met hele goede muziek!
Ook een fascinerende hoes.

Inderdaad een prachtige hoes, maar de nummers zijn enkel goed tot matig

Michael vind het heel erg om wacko jacko genoemd te worden. En hij is niet weak, hij is heel sterk. Hij werd helemaal gesloopt door die rechtzaak en hij komt nu helemaal terug. 300 push ups en sit ups per dag! Nou, dat vind ik niet weak.
Dus gewoon Michael Jackson!

(Niks mis met je bericht trouwens hoor, ik ben het helemaal met je eens.)

Ik ook, kan zelf heel moeilijk zeggen welk album ik het beste vind van deze man. De verkoopcijfers vergeleken met Thriller daalde wel. Toch vind ik dat, dit album vertrouwde kwaliteit heeft. Who is it en Give in to me zijn natuurlijk zeer goed, maar ook het anti-racisme nummer Black Or White is erg sterk. Persoonlijk kan ik niet zeggen dat het minder werd, bij dit album in ieder geval niet. Voorlopig even 4*

Ja, vind je het gek dat de verkoopcijfers daalde Thriller is het bestverkopende album allertijden, en het is gewoon jammer dat elk album van 'm daarmee vergeleken wordt. Tegen die verkoopcijfers (60 miljoen +) kan niemand op.

3.5*, minder dan z'n andere werken maar nog steeds een ruime voldoende hoor. Lekkere nummers als Remember the Time en Black Or White.. maar ook Give In To Me en Who Is It.

Ik had het album bijna een 5 durven geven, tis gewoon één van de beste popalbums ever, spijtig genoeg gaat helemaal op het einde het niveau naar beneden. Hij had beter 2 nummers laten vallen. Maar wat een jeugdsentiment. Geweldige plaat met enorm veel toppertjes. 4,5 *

Gister voor het eerst sinds tijden weer geluisterd, en direct mijn stem 1 punt verhoogt. Ik sluit me bij VdB aan: was het album 3 tracks korter, was het nog beter; Keep the Faith en Gone too Soon zijn te kwijlerig, en Dangerous lijkt te veel op een remix van Jam...

Mijn favoriete album aller tijden denk ik. Stilzitten is onmogelijke op vette beats. Jam is gewoonweg adembenemend. Geen enkel nummer zou tegenwoordig misstaan in de hitlijsten. Give in to me, who is it, dangeorus allemaal supernummers. Ik heb de plaat grijsgedraaid, jammer genoeg zijn alle nummers behalve black or white , remember the time en heal the world vergeten door het grote publiek.

5sterren

Will You Be There (dat intro!)

Een van zijn beste nummers aller tijden.

Toen ik vroeger will you be there op de radio hoorde gingen al men haren rechtop staan. Gewoonweg top toch. Een vergeten klassieker toch wel.

In mijn oren is dit zeker ook een MJ-klassieker
De tracks wisselen elkaar lekker af.
Ik dacht vroeger dat de track Someone Put Your Hand Out ook bij deze cd hoorde maar had me vergist.
Zeker 4*

Na het grote succes van Thriller en Bad werd het voor Michael moeilijker om een album te maken van datzelfde niveau, daarbij komend dat dit album geproduceerd is zonder Quincy Jones zijn gouden maatje. Hij heeft bij dit album gekozen voor een tweedeling met de eerste zes nummer keiharde straatfunk en daarna wat meer diepgaandere nummers voor het langere geheugen. Absoluut topnummer van deze cd vind ik Remember The Time maar ook de ballads Gone Too Soone, Will You Be There mogen er zijn. Als je dit album naast die van Bad legt dan merk je zijn muzikale ontwikkeling.

ik hoor jullie allemaal over de albums "thriller " en ''bad" maar hij heeft nog een heel goed album gemaakt en dat is "off the wall" uit 1979

Remember the time, wat een zalig nummer. Over het algemeen vind ik dit iets minder als zn vorige LP's. Ik ben, itt vele anderen, niet zo zot van zn ballads (Heal the world, Will you be there).

Geweldig album toch weer van de heer Jackson!

Respect!

Hier staan uitstekende nummers op als: Jam, Who Is It, Gone Too Soon, Give In To Me en Why You Wanna Trip On Me!

Voorlopig 4*

Keep the faith
Gone too soon
Will you be there
Heal the world

Voor de rest vind ik het wel een funky plaatje (Why You Wanna Trip on Me / In the Closet / She Drives Me Wild / Can't Let Her Get Away).

Wel vind ik het jammer dat hij hier echt begonnen is met het om zich heen verzamelen van veel verschillende hippe producers, i.p.v. zoveel mogelijk zelf te doen.
Hierdoor werden zijn albums meer een verzameling over-geproduceerde liedjes, ipv een echt eigen (Michael) jackson sound (al dan niet i.c.m. een vast productieteam, als Destiny, Triumph, Off the Wall, en Thriller).

"Give in to me" is niet de stijl die ik graag van hem hoor, maar het is wel een heerlijk nummer.
"Who is it" is briljant.

Jammer dat iemand met zo'n enorm talent zijn imago zo om zeep helpt.

Ik ben het eens met je P de Clown buiten het feit dat ik de 4 "kots"nummers ook goed vind.

De gouden periode 1978 - 1984 komt nooit meer terug.

Wat een klassiekers uit die periode

blame it on the boogie
shake your body
don't stop till you get enough
rock with you
off the wall
can you feel it
lovely one
state of shock
en uiteraard de 7 thriller hits

Wat ook opvalt uit die 1978-1984 periode is dat veel nummers van de hand van Meneer Jackson himself komen.

Daarna ging het niet echt slechter vind ik maar hij bracht gewoon minder frequent muziek uit.

destiny 1978
off the wall 1979
triumph 1980
thriller 1982
victory 1984

Wat dat betreft moet hij het meeste ook zelf doen.. niet al die hippe producers, zoals nu ook weer voor z'n nieuwe album, waar hij Will.I.Am heeft gevraagd om mee te doen.

Heb liever dat ie Quincy nog ff terug haalt voor een albumpje.

Wat dat betreft moet hij het meeste ook zelf doen.. niet al die hippe producers, zoals nu ook weer voor z'n nieuwe album, waar hij Will.I.Am heeft gevraagd om mee te doen.

Heb liever dat ie Quincy nog ff terug haalt voor een albumpje.[/quote]

Net als Madonna wil MJ bij de tijd blijven. Wil je een hit scoren dan dien je met de hipste producers samen te werken, dat is de regel. Madonna met Stuart Price, Justin Timberlake toendertijd met Timbaland/Neptunes etc.
MJ kan Quincy terughalen, ik denk echter dat hij bang is om in herhaling te vallen of met een album aan te komen dat niet meer bij de tijd is.
Begrijp me niet verkeerd, ik hoor ook 10 keer liever de Quincyplaten, zeker de eerste 2, maar de muziekbizz werkt nu eenmaal anders. Ik heb Invincible niet eens geluisterd, dit nieuwe album ga ik waarschijnlijk ook negeren, het is overwegend oppervlakkigheid troef. Jammer, maar helaas.

Ten tijde van Dangerous was ik groot fan, dus ik kan de plaat dromen. Naar mijn mening de laatste keer dat MJ geslaagd is in zijn opzet om een eigentijds document uit te brengen wat ook nu nog steeds prima door de beugel kan.
Hoewel ik de tracks allen prima in orde vind (op een aantal kwijlnummers na, is al genoeg over gezegd) en nog steeds graag hoor ligt mijn voorkeur inderdaad bij de gouden tijd van 1978-1984, zijn hoogtepunt qua creativiteit en de aanwezigheid van Quincy Jones.

***1/2

dit is t beste album van MJ..