Matt Monro - Love Is the Same Anywhere (1961)

Laatst vond ik de cd-uitvoering van dit album in een kringloopwinkel - ik kom er regelmatig even snuffelen naar boeken, vinyl en cd's (het ligt op een van mijn fietsroutes die ik heb uitgestippeld voor de noodzakelijke dagelijkse beweging), en ik vind wel eens wat. Dit album kende ik niet; Allmusic vermeldt het niet, en Discogs geeft slechts informatie over het oorspronkelijke vinylalbum.
Matt Monro werd wel eens "de Britse Frank Sinatra" genoemd, maar dat vind ik een beetje te veel eer voor zijn zangkunst, die toch weinig diepte in de vertolkingen laat horen, al mag ik graag naar hem luisteren.
Naar verluidt heeft Sinatra zich ook waarderend over Monro uitgelaten.

Toen het album verscheen vermeldden de "liner notes" dat het om nieuwe, recente (door Britse song writers geschreven) songs ging. Die zijn best aardig, maar laten toch niet zo veel indruk na als de twee standards hier: Cheek to Cheek en Let's Face the Music and Dance.
Het orkest stond onder leiding van Johnnie Spence en dat begeleidt Monro zeer competent.
Aardig album, maar haalt het niet bij een gemiddeld album van Frank Sinatra...