Donald Byrd - Electric Byrd (1970)

volgens musthear.com donald byrd's antwoord op de electronische experimenten van miles davis. toch luister ik hier liever naar dan bijvoorbeeld 'bitches brew' van miles davis.
de vierde track 'the dude' neigt veel naar herbie hancock in dezelfde periode als deze plaat.
stoere tenorsax solo op de tweede track 'essence'.

Wel eens met bovenstaande dit een tegenvallend, wat saai en zelfs af en toe niet echt strak, album is. Zeker als het als antwoord op de Bitches van Miles gezien moet worden. Wel doen we dan Donald tekort want op het te vaak vergeten Fancy Free ging hij al elektrisch en op een duidelijk heel andere wijze dan In a Silent way. Fancy free is Bird's echte overgangs plaat naar zijn 70s. Wat braaf nog wellicht, maar wel aanstekelijk plezierig i.t.t. deze elektrische vogel. Neem voor die extra stap dan Kofi! Ook opgenomen in '69. Het is me een raadsel dat die zo lang op de plank is blijven liggen.