Warpaint - Warpaint (2014)
mijn stem
272 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Rough Trade
-
Intro (1:51)
-
Keep It Healthy (4:02)
-
Love Is to Die (4:52)
-
Hi (5:11)
-
Biggy (5:55)
-
Teese (4:42)
-
Disco//very (4:05)
-
Go In (4:01)
-
Feeling Alright (3:33)
-
CC (3:49)
-
Drive (5:12)
-
Son (4:07)
-
Love Is to Die [Extended Alternate Mix] * (5:38)
-
Love Is to Die[The Line of Best Fit Live Session] * (5:12)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur:
51:20
(1:02:10)
0
geplaatst: 24 januari 2014, 13:31 uur
Hi 
, vooral dat stuk dat halverwege in komt zetten.
Album is een fijn dromerig geheel, maar niet te schuchter, want er zitten genoeg experimentele stukken in. Alhoewel het compleet anders is, doet het me toch een beetje denken aan de trance waarin Mirrorring mij twee jaar geleden kon brengen (nog steeds, maar met het album van toen), maar dan wel veel uitgesprokener, met Björk-ish vocalen, en incluis vreemde uitspattingen. Hip, hoor.
, vooral dat stuk dat halverwege in komt zetten. Album is een fijn dromerig geheel, maar niet te schuchter, want er zitten genoeg experimentele stukken in. Alhoewel het compleet anders is, doet het me toch een beetje denken aan de trance waarin Mirrorring mij twee jaar geleden kon brengen (nog steeds, maar met het album van toen), maar dan wel veel uitgesprokener, met Björk-ish vocalen, en incluis vreemde uitspattingen. Hip, hoor.
0
geplaatst: 25 januari 2014, 14:28 uur
Deze plaat is ieder geval een reden waarom ik na een of twee luisterbeurten nooit een cijfer geef. Ik heb het gevoel dat ik er nu pas echt inkom, steeds meer lagen openbaren zich waardoor het steeds spannender wordt om naar te luisteren.
0
geplaatst: 25 januari 2014, 14:41 uur
Ik heb er twee luisterbeurten opzitten en ik heb momenteel ook het gevoel dat ik er nog in moet komen. Voorlopig is het één grote brei van shoegazepsychedelica (hoe noem je dit eigenlijk?) waarin ik amper onderscheid tussen de nummers kan maken.
Ik verwacht wel dat als ik dit album eenmaal doorgrond heb het één grote trip wordt. Of ik vind het juist helemaal niks. Een tussenweg lijkt me nagenoeg onmogelijk.
Ik verwacht wel dat als ik dit album eenmaal doorgrond heb het één grote trip wordt. Of ik vind het juist helemaal niks. Een tussenweg lijkt me nagenoeg onmogelijk.
0
geplaatst: 26 januari 2014, 20:26 uur
fatima schreef:
Je drukt je nog netjes uit, het enige wat die mevrouw daar doet is haar wansmaak demonstreren in afschuwelijk proza. Dat gezeur over 'de plank misslaan', 'hard uit de bocht vliegen', 'de hand overspelen', 'verwachtingen niet inlossen' of 'de hype niet rechtvaardigen', het zijn stuk voor stuk inhoudsloze clichés. Leer toch eerst eens behoorlijk schrijven! En als je een probleem hebt met dit album, leg dan tenminste duidelijk uit waarom. Die 'valse zang' (echt het enige argument om het album negatief te beoordelen) hoor ik in elk geval niet.
De redactie was zeker op studiereis...
Je drukt je nog netjes uit, het enige wat die mevrouw daar doet is haar wansmaak demonstreren in afschuwelijk proza. Dat gezeur over 'de plank misslaan', 'hard uit de bocht vliegen', 'de hand overspelen', 'verwachtingen niet inlossen' of 'de hype niet rechtvaardigen', het zijn stuk voor stuk inhoudsloze clichés. Leer toch eerst eens behoorlijk schrijven! En als je een probleem hebt met dit album, leg dan tenminste duidelijk uit waarom. Die 'valse zang' (echt het enige argument om het album negatief te beoordelen) hoor ik in elk geval niet.
De redactie was zeker op studiereis...
Ik denk dat ik het nog nooit eerder zo eens met jou geweest ben als nu. Wat een waardeloze recensie was dat!
1
geplaatst: 27 januari 2014, 09:42 uur
Het bijna kakofonische samenspel van al die instrumenten in Hi doet me heel sterk aan Radioheads Kid A (het album) denken. Toen was het ronduit experimenteel. Dat is het nu niet meer, maar een gewaagde compositie is het zeker. Het voelt een beetje als een buitenbeentje op dit album, maar ik begin Hi desondanks flink te waarderen.
0
geplaatst: 27 januari 2014, 17:51 uur
Weer een fijne plaat om naar te luisteren. Dezelfde dromerige sfeer als op het debuut is op dit album te vinden. Hetzelfde geldt voor de fijne haast soms fluisterende zang. Disco//very vind ik wat meer afwijken van de rest, maar is voor mij wel een van de betere nummers samen met Keep It Healthy en Love Is To Die.
0
geplaatst: 12 februari 2014, 14:38 uur
Deze sla ik graag over. Waar de voorganger me nog verraste en kon bekoren, daar erger ik me op deze plaat enorm aan het "gejank". Nee.
0
geplaatst: 15 maart 2014, 15:23 uur
mooi consequent album, het luistert als een geheel goed weg beter dan het vorige album omdat de nummers daar minder goed elkaar opvolgen. Na het concert in Paradiso ben ik dit album ook beter gaan waarderen.
0
geplaatst: 28 oktober 2014, 19:36 uur
Een album dat me regelmatig aan Bjork doet denken. Hele leuke ideeen, alleen de afwerking is soms wat slordig en naief. Hier zitten nog heel veel groei mogelijkheden in !
0
geplaatst: 30 oktober 2014, 15:15 uur
Op dit album lijkt Warpaint op zoek is tussen een balans qua nummers met een bezwerend/hypnotiserend karakter, en aan de andere kant het opzwepend karakter. De nummers met het opzwepende zoals Disco/very vallen daarom sneller op bij het beluisteren van dit album. Wat mij betreft mogen ze af en toe iets meer uit richting het opzwepende gaan, daar ligt de kracht van Warpaint.
0
geplaatst: 22 januari 2015, 16:15 uur
Nog steeds een lekkere plaat welke een mooie sfeer weergeeft.
0
geplaatst: 18 juli 2015, 01:01 uur
Nooit echt heel veel aandacht aan dit album besteed. Maar man!, wat is dit besfeerend (dit is blijkbaar niet eens een woord). Zitten echt een paar uitschieters in die ik voorheen nooit zag. Drive, Biggy en die intro.. shit.
0
Ozric Spacefolk
geplaatst: 4 januari 2016, 11:47 uur
Prachtige plaat en schitterend gespeeld. Echt onwijs goede drums, viel me direct op.
0
geplaatst: 6 januari 2016, 00:15 uur
Een album dat bij mij effe geduurd heeft voordat ik het echt op waarde kon schatten. Die melodieën lijken nooit te vervelen. Is toch wel een blijvertje geworden.
* denotes required fields.
* denotes required fields.