De climax van The Manifold Curiosity is in ieder geval fantastisch. De rest moet ik nog wat meer op me laten inwerken maar hij bevalt me wel beter dan Dowsing Anemone (2,5*).
Al veel over horen praten, maar wat soort muziek is dit nu precies? Aan de tracktijden te zien niet bepaald easy listening. Ligt dit in de lijn van Neurosis, Isis, en consoorten?
Jochempie schreef: Erg anders, vooral veel extremer en rustiger. Dus veel meer in de uiterste. Motw was ook meer rockgeorienteerd en dit ligt eerder tegen klassiek aan.
Geweldige band, bizarre, extreme en soms uitermate sfeervolle postrock om het toch maar onder te vernoemen. Wayfarer wat een geweldig sfeertje wordt daar neer gezet om bijna bang van te worden.
Verder is Marathon ook favoriet, de emotie en passie druipt er vanaf.
Choirs of the Eye krijgt een vinyl uitgave via de Kayo Dot bandcamp. De gelimiteerde versie is reeds uitverkocht na nog geen halve dag. Maar de gewone uitgave is nog steeds te koop.
Ben deze nu maar eens aan het luisteren. Ik ben namelijk één van de gelukkigen die binnenkort de gelimiteerde vinyl uitvoering binnenkrijgt.
Eigenlijk ben ik fan sinds hun optreden op Roadburn (en ik was niet eens van plan ze te gaan zien daar).