Arcade Fire - Reflektor (2013)

Be real dude - met een toptien met 1* Sigur Ros, 1* Interpol, rest Steven Wilson en Porcupine Tree lijkt me toch wel sprake van een iets ander (mono)perspectief

Graag gedaan hoor.

Morinfen quote: U2 zit al vast sinds 2000....

Nog erger: U2 zit al vast sinds het album Achtung Baby..... (maar hebben sindsdien een nieuwere schare fans aangeboord die niet bijster gecharmeerd waren van hun albums van voor Achtung Baby)

Neen, het was bij een vriend en het is alsnog niet mijn smaak. Maar naast alle muziek die tegenwoordig maar zo cheap mogelijk wordt uitgevoerd was het leuk om te zien.

Zooropa vind ik anders meer dan verdienstelijk hoor en ik heb de val van de muur nog meegemaakt terwijl ik met de Duplo-blokjes aan het spelen was. Pop vind ik dan weer op het randje. Maar dat is een discussie voor een andere pagina.

[/quote]Wel lekker loom/ zwoel nummertje.
(in een andere context is dit best een eigenaardige zin)[quote]

In de eerste luisterbeurt werd ik nogal weggeblazen door CD1, maar bij daaropvolgende pogingen viel dat flink tegen. Gewoon een lekkere plaat met een flink aantal lekkere nummers zoals het titelnummer, "Joan of Arc" of "Afterlife". Ik snap de hype bij deze band alleen niet zo goed. Ik zal t.z.t. Funeral eens gaan luisteren, misschien dat ik het dan beter snap.

Geen idee wat de producer van Reflektor met deze nieuwe sound wil bereiken.
De laatste stap richting stadionact, en de definitieve doorbraak naar een groot publiek?
Of was de band zelf de eigen stijl beu? Geen idee.
Ik ben in ieder geval wel klaar met dit nieuwe album. Vind dit echt een enorme domper ten opzichte van de eerste 3 briljante albums. Over de hele linie wel te verstaan.

Onzin dat dit een toegift zou zijn naar het grote publiek. Wat denk je dat het meeste gaat aanslaan in een arena-context? Porno/Flashbulb Eyes/Supersymmetry of Suburban War/We Used to Wait/City With no Children? The Suburbs was net een poging om de grote massa aan te spreken met middle of the road-rock, dit album neemt risico's en speelt zeker in de 2e helft (op Afterlife na) meer op sfeer - risico's die duidelijk door niet iedereen gesmaakt worden.

Opener Reflektor doet mij aan Vive la Fête denken; hetzelfde sensuele sfeertje.

Vive la Fête : aardige associatie, ondanks dat de muziekstijlen mijlen ver uit een lopen.

Prima album, al denk ik dat als er een paar nummers ingekort zouden worden, en het album gewoon op een cd geperst werd, de kwaliteit van het geheel ten goede zou komen.

Arcade Fire wist mij een aantal jaren geleden positief te verrassen met Funeral, een emotioneel geladen album wat gelardeerd werd met een gedoseerd bombastisch geluid. Destijds klonk dat als geen ander band en nadat Arcade Fire daar toch steeds meer publiek aan zich wist te binden, kwamen er meerdere bands met een soortgelijk geluid. Groots, bombast en theatraal mocht weer.
Met Neon Bible werd het geluid wat donkerder en het geluid eenvormiger. Neon Bible is wel mijn favoriet van dit Arcade Fire, al was het maar dat het her en der wat Springsteeneske sfeertjes ten tijde van Darkness on the Edge of Town bevatte. De derde worpeling deed niet veel bij mij en vond ik wat anoniem en gezocht. Het getuigt dan ook wel van eigenzinnigheid om nu met dit Reflector te komen en een heel ander spectrum van de muziek erin terug te brengen. DarkDisco zou zo een term zijn dat hier wel van toepassing is. Ik ben het eens met deric raven, dat de speelduur wel wat korter had gemogen. Het 2de gedeelte van dit album spreekt mij dan ook het meest aan. De hoes zou zo van een boek van Donna Tartt kunnen zijn en vind ik niet echt mooi. Ondertussen heeft dit Arcade Fire zich gevestigd, maar ik voel mij niet meer overrompeld zoals bij Funeral.

Mja. Dat is kort samengevat het gevoel dat ik heb bij dit album. Het is niet slecht, maar voor Arcade Fire toch wat te weinig. Of net te veel. Te veel qua speelduur en qua arrangementen. Het lijkt alsof de band te veel tijd gestoken heeft in nummers aan te kleden, in plaats van echte songs te schrijven. Te veel fantasietjes in plaats van de essentie. Je hoort wel dat ze hard aan deze plaat gewerkt hebben en er zitten goede ideeën in, maar toch is er geen enkel nummer dat me van begin tot eind in z'n greep houdt. Dat is mijn indruk althans, het kan natuurlijk perfect zijn dat het plaatje voor anderen wel klopt.

Het album bevat zeker leuke stukken. Reflektor is een uitstekende single, en het heeft iets magisch wanneer Bowie inkomt. In Normal Person zit een impressionante riff, het bezwerende Porno is een bescheiden hoogtepunt, Afterlife is een leuke, dansbare single... Maar mijn enthousiasme blijft beperkt.

Ik mis het euforische van Rebellion (Lies), het opzwepende van Intervention, het ontroerende van The Suburbs... Het klinkt wel lekker hier en daar, maar ik word zelden overdonderd door dit album. Nochtans heeft Arcade Fire al een hoop nummers gemaakt waarmee ze mij wel overdonderen. En wellicht zal het Arcade Fire in de toekomst nog lukken nummers te maken die me diep raken, of waar ik euforisch van word. Maar Reflektor vind ik dus wat magertjes, de rijke arrangementen en lange albumlengte ten spijt. Magertjes naar Arcade Fire-normen wel te verstaan, want Arcade Fire is en blijft een geweldige band.

Woah JoaMuse, je slaat echt de spijker op z'n kop voor mij. Ik denk precies hetzelfde over dit album. En ik vind het eigenlijk heel jammer, ik wilde dit album zo graag (weer) geweldig vinden, maar het is het gewoon net niet, of idd: het is allemaal net te veel. Te veel toetertjes en bellen waardoor gaat niet meer zo diep gaat als bijv. op The Suburbs.

Heeft Arcade Fire niet gewoon een te goed debuutalbum gemaakt? Ook deze Reflektor smaakt eigenlijk weer prima maar het hele bijzondere lijkt er wat af. Prijsnummer Afterlife beukt weer ouderwets daar waar de 'nieuwe sound' me bij enkele andere nummers niet direct kan overtuigen.

Het spreekt voor zich...... niet meer in de top 50 van het jaar 2013...... op mume dan wel te verstaan....

Da's enorm schrikken zeg, want die MuMe top50 (of 250) geldt in de beschaafde wereld toch écht wel als het summum van verfijnde smaak

Ach ja, dit is in ieder geval een avontuurlijkere plaat dan The Suburbs. Hier valt veel meer in te ontdekken. Ik ben blij dat Arcade Fire gewoon lekker hun eigen ding doet en niet voor het grote publiek is gegaan door een Suburbs part 2 te maken (al vind ik dat ook een mooie plaat). Ben het eigenlijk wel volstrekt met met bericht van Morinfen van 13 januari eens. Hoe een plaat het verder in de lijstjes doet zal me verder worst wezen, ook een beetje sneu om dat als argument op te voeren (en waarvoor eigenlijk).

Met de waarde van de lijstjes valt of staat juist een artiest op dit MuMe forum; ik heb dit forum NIET in het leven geroepen,.... toch??

Een half jaar na de release en ook de andere AF albums weer eens geluisterd te hebben vind ik Reflektor eigenlijk vooral ook beter dan The Suburbs, niet alleen omdat mijn oordeel over deze hoger is dan na de eerste luisterbeurten, maar ook omdat The suburbs een stuk magerder is dan in mijn herinnering.

Wat dat betreft hebben ze de "stijlbreuk" op een goed moment gekozen.

ten tijde van 'the suburbs' was ik wat ontgoocheld (om het nadien wel naar waarde te schatten), maar dit is een gewéldig album. een absolute topper van 1 van de beste bands ter wereld, zoniet de beste

Beste band ter wereld die afgelopen weekend op een festival niet eens top10 scoorde?

Hoewel dat wel deels lag aan de lengte van de show, de eerste 5 kwartier was top5, daarna maakte ze er bij vlagen een puinhoop van.

Maar nu ook een aantal nummers van dit album live gehoord en sommige doen was je van ze verwacht (Joan of arc, Reflektor aan de goede kant, Flashbulb eyes en here comes the night time zijn ook live tergend), sommige zijn sterker (normal person is een beetje lomp, maar doet het live uitstekend) en heb je er altijd minstens 1 die live niet uit de verf komt en dat was ditmaal We don't exist, dat is dus echt een lege huls, waar ze op plaat alleen maar mee wegkomen vanwege dat gestolen basloopje.

Was live voor mij toch wel top 10, maar de wereld heeft inderdaad wel betere bands. Op dat festival scoorden The Ex en Slowdive bv. al een stuk beter. Maar It's Never Over en Afterlife vond ik live nog mooier dan op plaat. En We Exist vind ik ook wel heel leuk. Het titelnummer viel dan weer wat tegen.

We Exist vond ik live ook super (met het geprojecteerd dansje) en ik heb zeker ook genoten van Here Comes The Night Time en de reggae in Flashbulb Eyes.

Toch nog wat meer luisteren de komende tijd naar deze, er zit voor mij misschien toch meer in dan 4*

Je hebt zo van die albums die van bij de eerste beluistering de belofte inhouden van iets groots, Reflektor is zo'n album. Meer variatie op deze dubbelaar dan op eender welk ander album van hen en het komt nergens geforceerd over laat staan dat je denkt 'hoho, zo is het welletjes jongens' want ook al loert soms de bombast om de hoek ze buigen het om tot iets dat onmiskenbaar Arcade Fire is.
Het is ook hun meest optimistische plaat getuige songs als "Here Comes The Nighttime", "Afterlife", "Reflektor" om er een paar te noemen. Tekstueel blijft er nog steeds een gevoel uitspreken van "alles is misschien naar de kl*ten maar we placeren er toch maar een dansje bij".

Muzikaal wordt er ongegeneerd geswingd en gerockt. In Normal Person klinken ze venijniger dan ooit met z'n zalig uit de bocht vliegende gitaar. Joan Of Arc wordt afgetrapt met een Arcade Fire goes punk om dan over te gaan in een zalig groovende baslijn en uit te komen bij een van de aanstekelijkste refreinen die ze al uit hun mouw geschud hebben.
In Awful Sound komt hun Hey Jude moment boven in het refrein, de gitaarriff in It's Never Over(Oh Orpheus) is gewoon subliem in al z'n donkere dreiging, Porno wordt uitgebreid ondersteund door een cheesy toetsenpartij die de toch aan de goede kant belandt ergens tussen donkere funk en new wave, weet ik veel de dingen benoemen is ze te kort doen op deze plaat.
Gewoon ondergaan is het enige wat ik kan aanraden en dansend de donkere nacht ingaan in het volle besef dat dit ons enige leven is (tot nader order) op de tonen van Afterlife.

Morgen komen ze ten dans spelen in het sportpaleis in Antwerpen en ondergetekende zal aanwezig zijn, wie weet zelfs dansend de donkere nacht ingaand...

Dit album heeft me nooit kunnen overtuigen, en ook na ze vanavond live gezien te hebben, is de vonk niet overgeslagen. Enkel Normal person vind ik een goed nummer, de rest is eigenlijk allemaal middelmaat vind ik. Akkoord, het is een stijlbreuk, het is vernieuwend, het is gedurfd... Maar het levert naar mijn gevoel gewoon te weinig goede nummers op. En die stonden op de vorige platen wél op.


Misschien valt ooit de frank nog?

3*

Berichten verplaatst naar Arcade Fire

Reflector van Arcade Fire is een geweldig album. Een fantastische band dat vier heel verschillende albums maakt, maar alle vier van hoge kwaliteit. Welke band doet ze dat na. Ik denk dat ik Neon Bible het minste vind en deze: Reflector tot nu toe de beste. Ik word ook niet goed van het altijd maar vergelijken met het debuut. Beoordeel elk album afzonderlijk en constateer dan dat Arcade Fire als maar weer een unieke prestatie levert.

Vanavond dan ein-de-lijk live zien, en dat in Berlijn