Paul McCartney - New (2013)

Mijn conclusie is dat dit een erg overgeproduceerd album is. Het album heeft mooie melodieën, maar niet zulke hoogstaande teksten. Hoogtepunten zijn op 1 hand te tellen.

Dat extra halfje voor 5 sterren moet de cd dan nog in de komende week verdienen.

Album ligt in de directe lijn van voorganger Memory almost full. En, dat vind ik dan nog extra interessant, Paul McCartney heeft voor de liefhebbers het experimentele van zijn hobbyband The Firemen zowaar zijn intrede laten doen, op nummers als Appreciate en Road.

Alles bij elkaar beschouwd is het een vrij stevig album voor McCartney (de prachtige opener Save us, Everybody out there), er wordt weinig gemijmerd (wel nog On my way to work), het is prachtig geproduceerd. Sir Paul klinkt op zijn 71e muzikaal en vocaal als een vitale rockartiest.

In het achterhoofd kun je dan nog houden dat hij met dit album de 50 jaarsgrens heeft overschreden. 50 jaar McCartney betekent 50 jaar lichtend voorbeeld en inspiratiebron voor velen in de rockmuziek.
En globaal gesproken bewijst Paul McCartney album na album waarom dat is. Ongeëvenaard, door wie dan ook.

Weer een goede plaat van McCartney, waar haalt die man het toch vandaan? Wel iets minder dan zijn voorgang Memory Allmost Full en zeker veel minder dan het briljante Chaos And Creation In The Backyard.

De A-kant (t/m New) is beduidend meer popgeoriënteerd dan de B-kant, waar McCartney de stoute schoenen aan durft te trekken en een 'New-er' geluid laat horen. Ik zal mijn oor nog eens te luister leggen bij deze plaat de komende tijd.

Voor nu een 3,5*