Diana Ross - Eaten Alive (1985)

Het titelnummer ademt Michael Jackson uit, logisch ook want hij heeft het geschreven en is ook te horen op het refrein. Leuk typisch outtdated 80's nummer. De rest ken ik niet.

De plaat is (mede) door Barry Gibb geproduceert is, dus er zal ook wel wat adem van hem uit het doosje komen.
Niet echt een super plaat, maar wel een leuke jaren 80 sound (ik had een copytje puur vanwege het nummer Eaten alive).

Chain reaction was ook een leuk hitje, en Exprience en Love on the line waren andere singles geloof ik.

De jaren 80.......wat een ellende!!

Erg beegees allemaal.

Chain Reaction klinkt inderdaad als The Beegees die een poging doen om hun eigen 80's-synth-sound te kruisen met Motown.

Niet gezond!

Diana Ross – Bee Gees – 1985; dat is het eerste waar je waarschijnlijk ook echt aan denkt als je dit beluisterd. Typerend album voor die tijd, gezongen door Diana Ross met een Bee Gees sausje (productie). Een beoordeling geven voor dit album vind ik moeilijker dan bij haar andere albums. Deze sound bevalt me namelijk niet echt, maar ik kan moeilijk zeggen dat de nummers slecht zijn, want dat zijn ze niet. Een nummer als ‘Expierence’ is gewoon erg goed zelfs. De andere hits ‘Eaten alive’ en ‘Chain reaction’ mogen er ook wel zijn. De overige nummers liggen in het verlengde hiervan, al zijn ze allemaal wel minder sterk dan de singles zelf. Aan de andere kant klinken ‘Love on the line’ en ‘Crime of passion’ ook best aardig. Ach ja, vooruit dan maar. Een nipte voldoende voor mevrouw Ross.
Al is het maar omdat er zoveel albums uit de jaren '80 beter te classificeren zijn als "bagger".
Dan valt dit nog best mee, al kan men zich een betere introductie voorstellen tot Diana Ross...

Dit album begint gelijk goed met Eaten Alive waarop Michael ook te horen is. Oh Teacher is een niemendalletje: niet goed en niet slecht. Experience is het eerste typische Bee Gees nummer en goed geslaagd. Chain Reaction is de grote hit van dit album en ik blijf dit een lekker nummer vinden. More And More is wederom een niemendalletje. Op kant B is I'm Watching You een redelijk leuke ballade. Love On The Line heeft een goede afwisseling van ingetogenheid en bombastiek en vind ik een erg leuk nummer. Being In Love With You is een wel aardig typisch Bee Gees nummer. Op Crime Of Passion horen we weer de gitaren die ik meestal niet vind passen bij de muziek van Diana. Op dit nummer is het niet zo storend. Don't Give Up On Each Other is voor mij een niemendalletje. Al met al vind ik dit helemaal geen verkeerd album van Diana. Met dank aan de Bee Gees.

Diana Ross en de jaren 80. Was zij met het ene album juist succesvol in Europa, dan flopte het in de VS en andersom. Synthesizer pop/dance (Eaten Alive (ik hou van deze sound) en Chain Reaction (top) en ballads. Van de ballads is experience toch wel heel mooi. Oh Teacher is wat hijgerig. More And More is Frank Sinatra-achtig, maar dan mislukt. Niet eens geschikt als b-kant voor een single. Wat ik echt een heerlijk nummer vind op dit album is Crime Of Passion. Die kan zo op de repeat...

die hoes dekt niet de lading.

Wat dekt het dan wel? Of had je liever een stuk bloederige pulp in de vorm van een half opgevroten Diana Ross gezien? Daar is het denk ik niet het genre voor.

Nou, als onze tijger (die er op de hoesfoto trouwens niet erg hongerig uitziet) zijn werk naar behoren doet, eet-ie Diana met huid en haar op, zodat er niets van overblijft. Een hoesfoto van een tijger die zijn bek aflikt als teken dat het gesmaakt heeft, lijkt me dus wel volstaan.

Verder is dit (alwéér) een nogal wisselvallig album van La Ross. Aan de titeltrack leveren Barry Gibb en Michael Jackson significante bijdragen, maar je zou veronderstellen dat de bundeliung van zoveel toptalent toch in een beter nummer had moeten resulteren. Van de zang van Diana zelf blijft in het refrein weinig over; ze wordt hier overschaduwd door haar collega's. Bovendien is het een m,atig nummer en de dichtgesmeerde productie helpt ook al niet.
Op veel andere nummers klinkt - begrijpelijkerwijs - een Bee Gees-geluid door, en normaal gesproken kabn ik dat best hebben, maar hier zit het Diana's vocale capaciteiten danig in de weg. Of ze had gewoon haar dag niet tijdens de opnamen. Zo'n nummer als More and more, waarin haar stem wél centraal staat, daar had ze toch wel meer uit kunnen halen.

De single Chain reaction (in Engeland en diverse andere Europese landen een grote hit, maar bij ons gestrand in de tipparade) is hier het leukste nummer, ook al is het een pastiche van haar oude Motown-successen in een productioneel eighties-jasje. Experience is een mooi nummer, maar mist hitgevoeligheid. Verder vind ik het Bee Gees-achtige Love on the line nog wel een aardig refrein hebben, en zorgt Crime of passion aan het eind nog voor een lichte opleving. De rest is middelmaat of zelfs daaronder.