HAIM - Days Are Gone (2013)

Guilty pleasure voor mijn (net als Angels with Dirty Faces van Sugababes). Gewoon uitstekende popsongs, niet uit je hoofd te krijgen!

Dat guilty mag je wel weglaten hoor Needledose, Haim klinkt allerminst fout.

Haha, zeg het ook meer vanuit mezelf. Als in: dat dit vrij afwijkend is in m'n collectie

De hype rond deze band heb ik nooit goed kunnen begrijpen. Is het de combinatie Joods/LA/zussen/poprock? Ik zou het potjandorie niet weten.

Wat ik wel weet is dat dit een vrij middelmatig album is. Ik mis wat spankracht, vooral naar het einde toe zakt het niveau zienderogen. Na een aantal luisterbeuren blijft Don't Save Me duidelijk de beste track, de singles zijn hoe dan ook de betere nummers.

Live klinkt deze band een stuk ruiger, ergens vind ik het best jammer dat in de studio voor een andere aanpak gekozen werd.

Best acceptabel album maar het is zoals seksuele fantasieën over zussen: hopeloos over het paard getild.

Eens wat betreft het feit dat de singles ruim boven de andere nummers uitschieten. Eigenlijk zijn dat de enige nummers die ik nog wel eens draai; het album gaat in z'n volledig zelden meer op. De opvolger is wat dat betreft wel een stuk consistenter.

Dan zal ik die misschien eens een kans geven.

De opvolger consistenter? Dat is dan eerder omdat er geen hoogtepunten zijn op Something to Tell You en de nummers zich afzonderlijk minder onderscheiden dan omdat de albumtracks sterker zouden zijn. Het verschil in gemiddelde op deze site en algemene ontvangst is ook vrij groot (in het voordeel van het debuut). Persoonlijk vind ik deze plaat ondanks een paar matige tracks ook veel sterker dan de opvolger. Als ik een lijstje met favoriete nummers van Haim zou maken, komt minstens de hele top 5 van dit album.

Nietszeggend. SkyRadio. Niet voor mij dit.

In de film Licorice Pizza was ik wel gecharmeerd van de drie zusjes Haim, maar om ze samen te horen als band bevalt me dan toch wat minder. De popliedjes liggen in het verlengde van Taylor Swift en Fleetwood Mac en zijn zeker niet slecht, maar ik kan er niet zoveel mee. Het is me allemaal wat te flauw en gezapig.

Dit album vandaag weer eens wat aandacht gegeven.
Het luistert allemaal prima weg, maar wel binnen de lijntjes en blijft ook vrij braaf, het Taylor Swift publiek kan hier makkelijk mee uit de voeten. Op de bonusdisc staat een live versie van Falling waar de gitaar zeer prominent als 4e zus meedoet en dan hoor je toch dat er veel meer potentieel in zit.
De dames zijn verder natuurlijk prima in te passen in verschillende muzikale landschappen, daarom keek ik al niet op van hun featuring bij Calvin Harris. Toch had ik wel verwacht dat zij een terugkerende act zouden zijn in de 2e helft van de 2010's maar dat is niet echt uitgekomen.