Stromae - √ (2013)

Dank je wel voor de tip.

In het journaal toonden ze beelden van Stromae in New York. Hij droeg zijn schooluniformpje en voerde zijn ingestudeerde danspasjes uit. Onze premier was er ook en stond als Grote Smurf te glunderen bij het succes van dit Belgische exportproduct. Geïnterviewde Amerikaanse bakvisjes vonden het ge-wel-digggggg. En ik dacht: wat ben ik blij dat ik naar Mark Knopfler kan luisteren.

Al dat geluister naar Knopfler heeft je geest nog niet beschikbaar gemaakt voor een meer actuele en multiculturele act als Stromae. Van Fado, via opera naar dance en rap in een bestek van 1 album - Belgenland mag trots op deze Stromae zijn.

Muziek is van deze tijd, De blankmansenmuzak van Knopfler is voor nostalgische hunkeraars die onthecht zijn van het tijdsgewricht.

Pot verwijt de ketel zeggen wij hier dan, of weet je zelf niet meer wat je gepost hebt? Wie heeft er zich hier zo denigrerend over Stromae uitgelaten?
Volgens mij wordt het tijd om over te stappen op een cd; je plaat blijft weer hangen. Dat Calimero-syndroom van je is wel heel herkenbaar.

Zwijgen is goud.

Ik kende Stromae van de hits en ik heb zijn muziek irritant gevonden vanwege de herhaling van zinnen die mij door mijn gebrekkige beheersing van Frans irriteerde 'Ou te Pappa, Ou te'. Daarnaast vind ik het altijd leuk om tegen de stroom in te gaan en dus niet te luisteren naar de overal bewierookte Stromae.

Na het lezen van het boek 'drie akkoorden en de waarheid' (overigens een erg interessant boek), waarin Rob van Scheers zeer lovend is over Stromae werd mijn scepsis iets minder. Toen ik vervolgens om mijn Frans te verbeteren een cd-tje met Franse chansons inclusief het nummer 'Formidable' kocht vond ik dit toch een lekker nummer. Ik ben vervolgens gaan struinen op Youtube naar andere nummers van Stromae en ik ben erachter gekomen dat het allemaal inhoudelijk sterke nummers over uiteenlopende actuele onderwerpen. 'Carmen' over invloed van social media, 'Quand C'est' over kanker (zoals hier boven staat vermeld met een leuke woordspeling), 'Batard' over hokjes denken (erg mooi nummer).
Naar mate ik de taal beter beheers worden de nummers steeds beter. Naast dat de nummers inhoudelijk sterk zijn kun er ook lekker op ´beuken´, hierdoor is de cd zoals hierboven terecht staat een goede om op te zetten tijdens het autorijden. Dus heb ik gister de cd maar gekocht.

Stromae goede promotie voor Brussel die dat wel kan gebruiken na de afgelopen tijd. Ben benieuwd of Stromae ook een nummer zal maken over de thema´s extremisme en terrorisme..
Wie weet zit er wel iets nieuws aan te komen, ik ben immers drie jaar te laat met het ontdekken van dit album.

Aanraders: - Clip van Formidable waarin Stromae op een regenachtige dag zogenaamd dronken door Brussel struint (gefilmd met verborgen camera's).
-Live concert, Racine Carée in Montreal, Canada geheel met Engelse ondertiteling,want performen kan Stromae ook!
- Clip van 'Carmen' waarin het Twitter vogeltje op je schouder steeds groter wordt en je uiteindelijk zal voeren aan het grote Twitter monster ..

Mjuman zegt
Precies, dat dacht ik dus ook toen ik deze aanschaf deed. En er werd immers gerefereerd tot aan Brel aan toe. Eindelijk weer iemand die de Franse taal tot over de landsgrenzen weet te dragen. Tot ik deze cd in de speler van een poolauto van mijn werkgever liet zitten en ik met een leeg hoesje overbleef en daar tot mijn verbazing verrekte weinig verdriet van had. Dan moet ik toch concluderen dat Brel nog wel een treetje of wat hoger is. Wel een sympathieke gast dit overigens, met 2 fantastische singles en een cd verder gevuld met ruim verdienstelijk materiaal. Maar ja met deze eurobeat-synthipop-stijl kom je dan (wat mij betreft) toch niet hoger dan 3,5 sterren.

Dansbaar, poppy, veelzijdig en emotioneel, een mix van stijlen: vat 'postmodern' deze plaat goed samen, ja?

Van relatiebreuken, seksisme, ouder worden, tot social media, aids en kanker, het komt allemaal aan bod en het gaat, vaak metaforisch, door merg en been.

Techno, pop, rap, hip-hop, edm, franse chanson, het is een grote brij verwezenlijkt in een briljant geheel.

Jammer dat hij er waarschijnlijk geen meer zal maken... Maar we kunnen deze koesteren. Het is een album die mij zowel qua muziek als qua tekst zo meegesleurd heeft. Nauw aan het hart? Sure.

En anders: avf!

Na de live versie gezien te hebben van Racine Carrée met ondertiteling op YouTube begrijp ik de teksten met de woordspelen beter. Hoe Humaine a l’eau mij eerst totaal niet trok is het nu mijn lieveling vanwege de tekst. Zijn show is een van de beste shows ooit, zeer entertainend en menselijk. Toch wel een beetje een genie. 3,5* > 5*

Dat is meer wat jij er van vindt denk in en daarom zitten we hier ook. Je reactie staat bol van aannames (knappe prestatie) en komt bovendien censurerend over. Hmm.

Ik vind het album enorm matig en buiten wat one liners en hier en daar banlieu gemijmer zijn de tracks geen afspiegeling van talent, nee. Hij is wel leuk met gekke dansjes en kekke pakjes maar goed dat zijn er wel meer. Dit terzijde schuivende, wat is er de afgelopen 8 jaar gebeurd in zijn discografie?

Er is een nieuwe single en die MOET je goed vinden als je bij de zelfverklaarde muziekkenners wil horen die zelfs op hogere leeftijd hip willen lijken.
Wat ben ik blij dat ik geen behoefte heb bij die groep te willen horen. Ik mag dus ongegeneerd zeggen het weer overroepen geblaat te vinden.
Nu ga ik even op zoek naar het nieuwste album van Guido Belcanto, want daar heb ik wel zin in.

Ja die nieuwe single is niks bijzonders.

Ah, dat ben ik. Ga meteen checken

Weinig. Dat komt door zware depressies na het gebruik van een malaria medicijn.

Dan komen vaak de mooiste creaties bovendrijven toch? Gemiste kans.

Nogal abject hier huidskleur bij te betrekken.

Helaas niet in alle gevallen. Zo deed Brian Wilson er 37 jaar over om Smile zoals hij het voor ogen had eindelijk uit te brengen. Het was de grootste overwinning in de geschiedenis van de popmuziek. Dat andere wonderkind Stromae komt na al die jaren met 'L'enfer'. Niet verkeerd hoor...

Toch wel een fikse stap in vergelijking met het debuut. Destijds natuurlijk wel veelvuldig om de oren geslagen met de hits van dit album, maar nooit naar de plaat zelf geluisterd, is er nu dan toch eens van gekomen (deels ook omdat zijn nieuwe me in positieve zin wist te verrassen). Stromae toont, net als op het debuut trouwens, dat hij van vele markten thuis is, maar dit album klinkt veel coherenter; hij put uit diverse, soms niet al te voor de hand liggende, genres en geeft er zijn eigen draai aan. Eigenzinnigheid wint het ditmaal bij mij van de irritatie. De manier waarop hij bijvoorbeeld in Carmen het overbekende motief van Bizet's opera verwerkt, vind ik erg inventief. En het clipje van die song is ook erg tof, trouwens.

Geen volledig schot in de roos (een song als Humain à l'Eau vind ik bijvoorbeeld dan weer wel storend), maar terecht een succes, wat mij betreft.

3,5 sterren

Deze 2LP heb ik in 2013 helemaal grijs gedraaid en dat gebeurde ook met de singles op de radio. Dus op een bepaald moment heb je het wel genoeg gehoord.

Bijna 10 jaar later, na de muziek lang niet gehoord te hebben, is het erg leuk om deze sterke pop/dance/electronic plaat van Stromae weer te draaien. En ik ga ook nog eens half april naar zijn concert toe.