Black Sabbath - Reunion (1998)

Tja. Ik vind de Sabbath reunie nu wel een zevental jaar te lang zijn doorgegaan en in Ozzy's huidige staat dan ook eerder lachwekkend dan goed, maar het mag wel worden gezegd dat de Reunion live cd zowat het beste is wat Sabbath op live vlak heeft uitgebracht.

Het is inderdaad hilarisch om Ozzy nu op het podium te zien staan. In plaats van om de paar minuten 'I love you, you're beautiful!' zegt hij nu 'let me see those hands together!'.
Blijft een echte rockster...

De beste live-cd van BS
favo-nummers: allemaal
al de klassiekers zitten er tussen, dus echt wel de moeite mocht je nog nooit een BS-cd gekocht hebben
5*

Mee eens

Ik was hier bij aanwezig. Maar het was in het echt toch leuker dan op de plaat...

Leuke live cd dat wel, ik heb ze rond die periode ook live gezien (op Graspop metalmeeting) en dat was een lichte ontgoocheling eigenlijk, vooral Ozzy was niet in zijn beste doen. Maar die nummers nog eens live horen is toch ook iets, Deze plaat vind ik dan ook schitterend

Heel goede Black Sabbath live cd.
De twee bonusnummers Psycho Man en Selling My Soul zijn goede studionummers.

Deze plaat doet me dan weer helemaal niks.
Ozzy is niet bijster goed bij stem (hoewel zijn stem in latere jaren nog slechter is geworden imo) en ik begin me na een tijdje te ergeren aan al zijn "I can't fucking hear you...louda"s. Verder doet het geluid van de gitaar me niet denken aan een versterkte gitaar, maar meer aan een soort van opgevoerde cirkelzaag.
En de setlist leunt wel heel erg op de eerste 3 albums...had graag wat nummers van Sabbath Bloody Sabbath of Sabotage gehoord.

Toch 2.5 voor de moeite, de nieuwe nummers zijn nog wel aardig.

Ik kende deze al, maar zag 'm laatst voor €3,99 dus heb 'm toen besteld. Dit is toch Sabbath zoals ik het graag hoor: live met Ozzy in bloedvorm (alleen jammer dat hij Sabbath Bloody Sabbath niet aandurft). Ook de iets zwaardere gitaarsound dan op studioalbums vind ik veel toevoegen.

Leuk dat er ook twee studionummers op staan, maar Psycho Man wordt helaas om zeep geholpen door Ozzy. Jammer want Iommi had de muziek goed voor elkaar. Selling My Soul bevalt me beter.

Wat mij betreft klonken ze hier zelfs nog beter dan in hun hoogtijdagen (al komt dat er op de DVD the Last Supper beter uit), erg knap. De liefhebbers van deze dubbel CD zouden ook de DVD the Last Supper eens moeten aanschaffen.

Ik heb nog niet zolang geleden kennis gemaakt met een aantal studio albums van Sabbath. Sinds vorige week ook eindelijk een live cd, deze " Reunion (1998)" dus, van Black Sabbath aan mijn cd verzameling toegevoegd. En inderdaad: ook ik vind het een geweldig live album. "Reunion (1998)" brengt mij in elk geval in hemelse sferen. 4****

Ik vind dat Ozzy toch nog best aardig bij stem is. Ik vind het wel jammer dat zijn stem net wat te hard ingemixt is. Ook ik irriteer me als hij weer door de geweldige gitaarpartijen van Tony Iommi heen aan het schreeuwen is. Shut up Ozzy!

Maar toch, het zingen kan zeker zo. En de rest is echt geweldig. Mooie diepe zware gitaarpartijen van Tony Iommi, zoals dat hoort bij Black Sabbath. Er zit toch heel wat meer melodie in, dan in een circelzaag... en wat een geweldige solo's weer! De bas sluit er heel mooi bij aan: sterk neergezet hoor. Een prima basis voor de band samen met de sterke drums. De productie is behalve het iets te harde inmixen van de zang, verder erg goed verzorgd. Goed helder geluid, veel details: een sterk live album zo.

Ja, kies maar eens favoriete tracks bij al dit geweld: alles is goed tot geweldig. Ik vind zelf N.I.B., Electric Funeral en Snowblind wel heel erg goed. Het begin van mijn favoriete Black Sabbath nummer Into The Void is helaas wat f***ed up. Dat komt ook - en dat is juist weer goed - omdat dit een 'echt' live album is. Er is niet in de studio verder aan gesleuteld. Dus je hoort ook wat missers, net als in het echt. Wel is er opgenomen bij 2 concerten achter elkaar in Birmingham, England, waar de band vandaan komt. Overigens is de slotsolo van Into the Void wel weer erg lekker.

Alles bij elkaar zeer de moeite waard dit live album, maar dan moet je 'm wel hard draaien natuurlijk. Ik zie net dat ik de 40ste stemmer ben en het gemiddelde gaat naar 4,0. Mooi.

Ja, die gekke strapatzen van Ozzy waren helaas onderdeel van zijn podiumpresentatie. Ik ken hem niet anders.
Ook kun je zeuren dat er vrijwel niets van Vol.4, Sabbath Bloody Sabbath en Sabotage opstaat, maar toch vind ik Reunion een mooi verslag van een geslaagd reüniefeestje. Met hoorbaar enthousiasme wordt een aantal van Sabbaths grootste klassiekers gebracht. Zelf heb ik ze destijds ook gezien dus in die zin heeft Reunion voor mij nog eens extra souvenirswaarde.
De nieuwe nummers zijn een leuke bonus, maar niet heel erg speciaal.

Berichten verplaatst naar Black Sabbath

Deze heb ik ook nog kapot geluisterd vroeger, met plezier moet ik toch zeggen. Heb ook nog het beeld materiaal genaamd The Last Supper op VHS gehad, het was net voordat de DVD echt groot begon te worden.

Wat ik er altijd aan tegen vond vallen was de statische manier waarop Iommi kil en zakelijk zijn riffs en solos staat op te dreunen.

Toen ik later een vrij legendarische manier van Pete Townshend op Won't Get Fooled Again zag had ik echt een idee van zo moet het dus.

Maar goed, we hebben het hier dus over Sabbath. Wat hier wellicht een hoogtepunt is is de solo op Dirty Women, op studio versie was ook al niet misselijk maar hier echt naar ongekende hoogte getild.

Verrassend sterk live dubbelalbum, aangevuld met twee nieuwe studiotracks. Alle geijkte krakers komen natuurlijk langs, wat dat betreft is deze collectie van songs behoorlijk voorspelbaar, maar de band is prima op dreef en Ozzy Osbourne is uitstekend bij stem. Hij is zelfs grotendeels te verstaan! De songs klinken allemaal lekker vet en meeslepend en de twee studiotracks zijn ook de moeite waard.

Ik hoor deze nu net voor het eerst (ik weet het ) en kan bovenstaande alleen maar beamen. Prima nummers!