ABBA - Super Trouper (1980)

De jaren 80 beginnen en het einde voor ABBA komt in zicht. Super Trouper blijft op het hoge niveau doorgaan, met misschien wat meer synthesizers en drumcomputers dan voorheen. Met 'On And On And On' een lekker dansbaar popnummer, hitje 'The Winner Takes It All' een mooie powerballad, en dan de mooie afsluiter 'The Way Old Friends Do' als kers op de taart. Een zoetsappiger nummer als 'Andante, Andante' kan ik dan weer iets minder mee, maar ik erger er me gelukkig niet meer aan. Favorieten zijn dan het mars-achtige 'The Piper' met die fluitjes en het prijsnummer 'Lay All Your Love On Me', welke eigenlijk de reden was voor mij om de hele ABBA discografie voor het eerst in jaren weer eens door te spitten. Vooral dat refrein is erg verslavend en heerlijk om mee te blèren. Bonustrack 'Elaine' is ook erg leuk; die kende ik nog niet.

Hitje? Heeft weken op 1 gestaan in Nederland en veel andere landen. In mijn herinnering was het zelfs de grootste hit van 1980 - op 1 in het eindejaarsoverzicht van de Top 100 van Veronica. Misschien in verkochte aantallen wel de grootste klapper die ze ooit gemaakt hebben. Blijft een prachtig nummer, elke noot is raak. Met de non-albumtrack Elaine op de B-kant, dat was dan wel weer een mooi extraatje.

Helemaal waar natuurlijk. Ik leefde toen nog niet, dus het besef is er wat minder. Maar ik bedoelde het zeker niet denigrerend. Ik vind het een prachtig nummer.

Naar aanleiding van het kijken van de Mamma Mia films, heb ik me wat verder verdiept in het ABBA-oeuvre. Omwille van de 1001 Albums you must hear before you die was ik begonnen met The Visitors en Arrival. Daar kon er nog wel eentje bij. Afgaande op de nummers die ik kende op de verschillende albums, viel mijn keuze voor deze Super Trouper.

De voornaamste reden was The Winner Takes It All, wellicht mijn favoriete ABBA-nummer. Ik las hierboven ergens dat het nummer te lang duurt. Dat vind ik helemaal niet. Integendeel, het was me nooit opgevallen dat dat nummer 5 minuten duurt. Elke seconde is wat mij betreft gerechtvaardigd!

Verder vind ik ook Andante, Andante een prachtig nummer. Akkoord, het is mier- en mierzoet! Maar ik kan het wel hebben. Deze valt wellicht in de categorie 'Guilty Pleasures'.

Met Our Last Summer en The Way Old Friends Do staan er nog 2 nummers op het album die ik echt goed vind.

Zoals het wel vaker gebeurt, trekken de up-tempo singles het voor mij wat naar beneden. Hoewel ik Super Trouper en Lay All Your Love On Me niet tot hun slechtste nummers reken, zijn het ook niet de nummers waar ik blij van word. Ze zouden echt nooit mijn persoonlijke ABBA best of halen.

De overige nummers op het album vind ik allemaal de goede middelmaat. Weinig nummers waar ik echt enthousiast van wordt, maar ze passen op zich wel goed in het geheel en gaan nooit onder (mijn) ondergrens.

Als geheel vind ik deze denk ik een tikje minder dan The Visitors, maar wel beter dan Arrival.

Favorieten: The Winner Takes It All, Andante, Andante

3,5*

Heee Zero, wat ontzettend tof dat je zo door de ABBA platen aan het struinen bent!! Het werkt aanstekelijk! Ik heb deze er ook maar weer eens opgelegd en ik ga er meteen leuker van werken!

Een jaar na Voulez-Vous was Super Trouper er al. Waar op Voulez-Vous nog de nadruk op disco pop lag, staan er op Super Trouper ook meer sterke popsongs. Zoals de fraaie opener en titelsong Super Trouper, de geweldige, trieste en mooie single The Winner Takes It All en dan toch ook de fijne disco pop van On and On and On. Kant B start met het sterke Happy New Year en verderop vinden we het fantastische Lay All Your Love On Me. Dat het album niet meer dan 4* haalt bij mij komt door misser The Way Old Friends Do en een minder nummer als The Piper. Maar de goede nummers zijn wel erg goed op dit Super Trouper.

In de carrière van de Zweedse topband ABBA kun je, wat mij betreft, 3 bepalende singles aanwijzen. Allereerst natuurlijk de winst van het Eurovisie Songfestival met ‘WATERLOO” in 1974, daarna de internationale doorbraak met “DANCING QUEEN” in 1976 en tenslotte het bewijs dat ze veel meer konden schrijven dan zogenaamde radiohitjes, toen “THE WINNER TAKES IT ALL” in 1980 verscheen. De critici moesten wel erkennen dat dit een geweldig nummer was...en nog steeds is.
Ik zie de eerste 2 albums als een soort vingeroefeningen om hun sound te vinden, wat ze met “ABBA”, dat in april 1975 verscheen, gevonden hadden. Het geweldige “S.O.S.” is hier een perfect voorbeeld van, maar zeker ook het briljant geproduceerde “I’VE BEEN WAITING FOR YOU” laat het geluid horen dat op elk album nadien te horen was. Perfect gecomponeerde songs, geweldig gemusiceerd en fenomenaal gezongen door de blonde Agnetha Fältskog en de rode (Anni) Frida.
Het zesde album “VOULEZ-VOUS” uit 1979 was een doorslaand succes geworden en dus gingen toetsenist Benny Anderson en gitarist Björn Ulvaeus aan de slag om met een nog betere en succesvollere opvolger op de proppen te komen. “THE WINNER TAKES IT ALL” verscheen in de zomer van 1980 en was een voorproefje van wat het album zou brengen. Meer diepgang, zeker in de teksten, want die was uit het leven van de 4 gegrepen. De scheiding van Agnetha en Björn was in 1980 definitief geworden en de wijze waarop de mooie blonde het nummer zong, was geweldig en vol emotie. Op 3 november verscheen album #7, getiteld “SUPER TROUPER” en een paar weken later kwam het titelnummer binnen in de Nederlandse Top 40 en bereikte net zoals de voorganger de eerste plaats.
“SUPER TROUPER” opent het album en het lekkere vrolijke liedje was het laatste dat voor het album opgenomen werd. Na de reeds genoemde “THE WINNER TAKES IT ALL” gaat het tempo omhoog en horen we een soort disco rock in “ON AND ON AND ON”, waarna het gelaagde “ANDANTE ANDANTE” het tempo weer omlaag haalt. Het door Frida prachtig gezongen liedje heeft hele mooie achtergrond arrangementen. “ME AND I” is wat mij betreft één van de hoogtepunten van “SUPER TROUPER”. Mooie toetsenpartijen, heerlijke melodie en geweldig gezongen uptempo song. “HAPPY NEW YEAR” is achteraf best wel een beetje een crue tekst, want in dat nieuwe jaar, 1981, gingen Frida en Benny ook scheiden. Het heeft wel gezorgd voor een prachtig melancholisch liedje dat sindsdien jaarlijks gedraaid wordt rond oud & nieuw. “OUR LAST SUMMER” is weer een voorbeeld van een mooi liedje met een heerlijke melodie. “THE PIPER” heeft een wat afwijkend ritme, maar past fantastisch op het album. Ook hier kun je weer genieten van de prachtige samenzang van Agnetha en Frida, wiens stemmen fantastisch samensmelten en voor het typische ABBA geluid zorgen. “LAY ALL YOU LOVE ON ME” was als derde single gepland, maar kwam in 1981 op de toen populaire 12 inch single uit, waardoor, volgens mij, een derde nummer 1 hit in de Nederlandse Top 40 van dit album voorkomen werd. Een geweldige disco feel heeft dit nummer, in de goede traditie van “VOULEZ-VOUS”, single van ABBA uit 1979. Het album sluit af met de live opname van het klein gehouden “THE WAY OLD FRIENDS DO”, opgenomen tijdens de tournee van 1979. Een prachtig, toch ook weer melancholische song, die de kwaliteiten van Anderson en Ulvaeus optimaal laten horen.
Na “SUPER TROUPER” verscheen in 1981 “THE VISITOR” en daarmee kwam een einde aan de album carrière van het viertal. “THE DAY BEFORE YOU CAME” en “UNDER ATTACK” in 1982 waren het definitieve slotakkoord van een van de succesvolste Zweedse export producten ooit. Tot nu toe hebben ze de aanbiedingen en verleidingen kunnen weerstaan om weer iets nieuws uit te brengen, al zijn daar de laatste jaren wel iets meer geruchten over. De tijd zal het leren, maar gelukkig kunnen we blijven genieten van de songs van groep, die tot op de dag van vandaag niet gedateerd klinken en dat is ook nog een geweldig compliment.
Top band, top songs, “SUPER” album!!

Ik ben niet een hele grote ABBA-fan, maar sommige nummer kan ik best waarderen. Zo vind ik One of Us een fantastisch nummer (niet op dit album), maar kan ik bijvoorbeeld Super Trouper minder goed waarderen, terwijl ik stiekem de bewerking van A*teens met Super Trouper dan wel weer heel leuk vind (zegt ie schaamteloos). Haha. 4*

Super Trouper (4:12)  --- 3,5
The Winner Takes It All (4:54)  --- 4,0
On and on and On (3:40)  --- 3,5
Andante, Andante (4:38) --- 3,5
Me and I (4:54) --- 3,5
Happy New Year (4:23)  --- 4,5
Our Last Summer (4:19) --- 4,0
The Piper (3:26) --- 3,0
Lay All Your Love on Me (4:34) --- 4,5
The Way Old Friends Do [Live] (2:55) --- 3,5
Elaine * (3:44) --- 3,5
Put on Your White Sombrero --- 3,5

Een echt popalbum van ABBA na de pop rock en disco albums. Het album zegt veel over de status van de band voor mij, omdat dit best wel een leuk album is maar de band nog veel beter heeft gemaakt. De groep maakt de stap naar de jaren '80 met een nieuwe generatie voor de deur. De titels suggereren de link naar hun relatieproblemen, al houden ze vol dat dit daar niet altijd over gaat.

Het album heeft enkele klassiekers, maar als album zelf is het nogal wisselvallig. Het is pas met The Visitors dat ze nog een keer hun hart echt openen en de band waardig afscheid neemt van haar publiek (tot een comeback 40 jaar later).

Volgens meerdere bronnen zou dat (in Nederland in ieder geval) Woman in Love van Barbra Streisand zijn geweest.

Volgens de Top 40 was The Winner Takes it all de grootste hit van 1980. Woman in love op 4.
Top 100 1980

Het ligt dicht bij elkaar, een echt topper spingt er niet uit. Ik moet zeggen dat ik niet erg onder de indruk ben van het meeste dat er in de Top 100 van dat jaar is terug te vinden. Met De Vogeltjesdans op 2 als één van de dieptepunten.

Nou, die jaarlijst is door de bank genomen best wel dramatisch, ja. Net als jij was ik in 1980 een opgroeiende adolescent - laatste jaar middelbare school. En in mijn herinnering was 1980 best wel een leuk muziekjaar, waarbij ik aanteken dat ik een brede, commerciële smaak heb, waarbij ook Abba bij mij op waardering kon en kan rekenen. Maar in die lijst staan toch wel opvallend veel draken. Tja, het is waarschijnlijk van alle tijden dat hoog scorende singles ook en vooral werden gekocht door mensen die geen muzekliefhebbers pur sang waren.

De tweede Abba-single in de lijst is I have a dream, de 'kerst-single' van 1979. Ook al geen hoogvlieger. Raar dat Super trouper (de titelsong dus) zo laag in die lijst staat; dat was toch ook een nummer één-hit. Maar vermoedelijk stond die nog in de top 40 op het moment dat die jaarlijst werd samengesteld.

You and Me van Spargo!!!!! Dank voor de lijst en dat vergeten topnummer!!!! Meteen de single gekocht!!!

Ha ha, ja, dat nummer schijnt nog aardig te zijn blijven hangen in het collectieve geheugen van onze* generatie. Ik las toevallig vrijdagavond een oud nummer van HP de Tijd; ik meen de dubbeldikke zomereditie van dit jaar. Een artikel ging over de overeenkomsten tussen de verschillende generaties, met de focus op Generatie X (ruwweg geboren tussen 1960 en 1975, al zijn er verschillende indelingen).

Daarin werd als nostalgisch en 'iconisch' voorbeeld aangehaald dat veel van die jongeren die in de jaren zestig geboren werden, collectief in de discotheek dansten op... You and me van Spargo! Zelf was ik het nummer al zo goed als vergeten, en het was voor mij als disco- en funkliefhebber ook nooit een favoriet uit dat tijdvak. Maar kennelijk spreekt het voor veel generatiegenoten nog steeds tot de verbeelding.

Abba daarentegen - om toch een beetje on-topic te blijven - mag zich in de belangstelling verheugen van meerdere generaties, ook de huidige. Dat was al zo voordat de meest recente CD uitkwam, maar die heeft er, samen met die Abbatars-concertreeks, wel en schepje bovenop gedaan.

* Edit: jij, Pinsnider, valt daar overigens net niet onder, zie ik net. Want geboren in 1977...

Haha inderdaad, daarom heb ik nog veel te ontdekken uit de periode waar je het over hebt. Mooi verhaal ook verder. Ik merk ook op school dat abba echt nog steeds leeft bij de jongeren. Echt helemaal top!!

Inderdaad! Dat dramatische had automatisch wel een keerzijde: in ieder geval mijn muzikale smaak schoof helemaal op naar (alternatieve) rock, AOR, Symfo en ook New Wave. Dus je kocht (als singles) The Police, Herman Brood, Toto, de Pretenders, Fischer Z, Queen. Op dat vlak was er veel te krijgen maar lang niet alles haalde de top 100 van 1980.
Zo heb ik zes singles van het album Tusk van Fleetwood Mac maar haalden alleen de eerste twee de Top 40. Drie singles van het Duke album van Genesis, waarvan alleen de allereerste net aan in de Top 40 kwam. Als je zo even doortelt, kan ik er een hele mooie eigen Top 100 van maken.

Ik kocht overigens ook de singles van Abba, volgens mij hebben ze er ook heel wat afgehaald van Super Trouper.

Ja en nee. Uiteindelijk zijn maar twee nummers echte hits geworden in de zin dat ze een hitnotering hebben bereikt: The winner takes it all en de titelsong bereikten allebei de eerste plaats in Nederland. Lay all your love on me werd alleen op 12 inch uitgebracht, gekoppeld aan On and on and on, wat ook aardig wat airplay kreeg. Helaas gewoon in de LP-uitvoeringen, wat voor mij de reden was om die 12 inch niet te kopen.

Ik heb het altijd jammer gevonden dat Abba nooit heeft ingespeeld op de 12 inch-rage van die tijd. Lay all your love on me had zich uitstekend geleend voor een extended mix. Destijds hoorde je in de discotheken wel een verlengde versie van het nummer in de uitvoering van het Nederlandse gezelschap The Bank, maar dat was natuurlijk niet 'the real thing'. Zelf heb ik het nummer later nog wel op 7 inch kunnen bemachtigen als B-kant van deze heruitgave uit 1992.

Daarnaast is Happy new year natuurlijk uitgegroeid tot een evergreen die je elk jaar opo Nieuwjaarsdag op de radio kon horen. Maar de hitlijsten heeft dat nummer nooit gehaald.

Dus ja, vijf van de tien nummers zijn bekender dan de gemiddelde albumtrack. Waarbij ik aanteken dat nummers als Me and I, The piper en The way old friends do ook over enige hitpotentie beschikken. De laatste werd in Nederland zelfs nog een hitje in een Nederlandstalig duet van Bonnie & José.
Dat is dan tegelijk ook het knappe van Abba's componistenduo: ze benaderden elke song alsof het op single uitgebracht zou kunnen worden. Daar kun je over denken hoe je wilt, maar het blijft knap als je daar veelvuldig in slaagt.

Ongekend sterk Abba album dit, popmuziek van het allerhoogste niveau en qua popsongs misschien wel hun beste album. Met super trouper wordt trouwens bedoeld het grote volglicht zoals afgebeeld op de hoes (met daarop vrienden van de band). The winner takes it all is een van hun mooiste songs, een indrukwekkende prestatie van Agnetha. Daarnaast vind ik de afsluiter the way Old friends do fenomenaal mooi, tranen in mijn ogen. 5 sterren

Toch nog even nagekeken: ik zie dat Happy new year (met Andante op de B-kant) in een beperkt aantal landen (Portugal, Argentinië en Peru) daadwerkelijk op single is uitgebracht. En in Brazilië maakten ze er zelfs een EP'tje van.

De intentie was om dat in meer landen te doen, er werd ten slotte ook een veel vertoonde video voor gemaakt, maar het is er kennelijk nooit van gekomen. Waarschijnlijk was het momentum te snel voorbij.

Als download haalde het nummer in deze eeuw alsnog meermalen diverse hitparades. En volgens mij is de meest recente reissue nog gewoon in de handel verkrijgbaar.

Voor de echte liefhebber hadden we in Nederland in de categorie Kerst relatiegeschenken van platenmaatschappij Polydor in 1980 wel deze promo:
Happy New Year
Elaine kende ik als b-kant van The Winner takes it all.
En ik vond The Piper altijd leuker dan het A-kantje Super Trouper.
Je luistert/luisterde natuurlijk nooit alleen de A-kant.

Maar zo leer je een album natuurlijk ook wel kennen.

Ik denk dat Happy New Year inderdaad als single bedoeld was. Maar de titelsong die pas op het laatste nippertje aan het album werd toegevoegd stak daar een stokje voor. Die verscheen immers in de late herfst en stond tot in februari hoog genoteerd. Het momentum voor Happy New Year was dan inderdaad behoorlijk voorbij. Het verklaart ook waarom er geen derde single meer kwam. De 12" dance release van Lay All Your Love On Me uit de lente van 1981 niet meegerekend.

Oh, wat ongelofelijk heerlijk, detailgeneuzel over ABBA!! Echt zonder sarcasme, ik geniet daarvan!! Ik kan er ook echt van genieten dat ABBA zoveel meer respect lijkt te krijgen. Ook (met name?) onder jongeren. Zet een ABBA-plaat op tijdens een kerstgala op het VO en het dak gaat er af!!

Leuk dat je het signaleert, en het is ook mijn waarneming. Hoewel ik toevallig gisteravond nog het deksel op m'n neus kreeg aangaande dat respect. Op een redactievergadering bij de streekomroep waar ik af en toe nog een bijdrage aan lever, bespraken we onze programmering rond een locatie-uitzending rond de Top 2000.
Toen we de playlist samenstelden en ik voor het evenwicht in stijlen en tijdvakken voorstelde om er een nummer van Abba in op te nemen, meldde een veel jongere programmamaker: 'Nou, het mag wel wat hipper dan dat'. Waarna de keus viel op 2 Brothers on the 4th Floor - die er naar mijn meest recente waarneming helemaal niet in staan, dus die zal waarschijnlijk alsnog vervangen worden in de playlist.

Dat een dertiger het woord 'hip' gebruikte, vond ik dan wel weer veelzeggend.

Ik heb Abba, naast toenmalige favorieten als The Police en Golden Earring, al vanaf mijn middelbare schooltijd gewaardeerd, terwijl klasgenoten er een beetje op neerkeken. Maar ik heb altijd al gevonden dat veel van hun nummers knapper in elkaar zaten dan de gemiddelde Top 40-hit. In die zin vind ik mezelf met terugwerkende kracht een trendsetter Hoewel ik met mijn relatief commeciële smaak waarschijnlijk ook gewoon luister met radio-oren: zit een nummer goed in elkaar en heeft het de potentie om de massa aan te spreken? Bij Abba is het antwoord in beide gevallen 'ja'.

Dat is hier inderdaad een gezellige ABBA reünie onder de Super Trouper-vlag.

Happy New Year verveelt mij ook nooit! Na het lekker fel gezongen Lay All Your Love On Me, een van de beste nummers van het album Super Trouper naar mijn idee.

Velen kan ABBA's Little Things (van het laatste album Voyage en ook een season-gebonden nummer) niet bekoren. Alhoewel ik niet echt dol ben op kinderkoortjes vind ik het daar niet storen en vind ik het ook een aardig nummer, bevalt mij weer beter dan I Have A Dream.

In mijn geval heb ik mijn waardering voor de composities van U&A ook nooit onder stoelen of banken gestoken evenals de uitvoeringen met twee geweldig op elkaar aansluitende stemmen. Daar waar klasgenoten zich over gaven aan Led Zeppelin en Jimi Hendrix en ik zelf omver werd geblazen door Roxy Music, Bowie en Kate Bush ben ik ABBA nooit afgevallen. ik hoorde toen ook al dat de muziek geniaal in elkaar steekt.

Ik denk dat nog heel veel generaties na ons die ontdekking ook zullen doen.

Dat is allemaal leuk en aardig, je kunt in ieder geval concluderen dat er veel over is te zeggen. Vanuit toen geredeneerd en blijkbaar nu nog steeds.
Ik vind dat dit album dan weliswaar een aantal winners heeft, goede composities ook, waaronder The Winner takes it all.
Maar dat neemt niet weg, dat in de categorie Happy New Year bij mij toch wel het glazuur van mijn tanden springt. En daarvan staan net even teveel tracks op Super Trouper. Als het bij een beetje stoere pop blijft, kan het er bij mij mee door inzake Abba. Of echt opmerkelijke songs, zoals eerder met bijvoorbeeld Eagle en S.o.s. Maar die vind ik hier niet terug, The Winner takes it all komt een eind.

In dat kader heb ik een iets hogere waardering voor de voorgaande twee albums, per slot van rekening zitten we hier natuurlijk om te oordelen.

Je hebt gelijk Musician. Terzake weer! .
Ik denk dat ik het wel met je eens ben. Happy New Year zit weliswaar prima in elkaar, heeft eeuwigheidswaarde, maar is natuurlijk kringspierontspannend.... De term "stoere" ABBA-liedjes kan ik ook wel wat mee. Inderdaad Eagle, maar ook The Visitors, Knowing Me Knowing You, maar toch ook wel -wat mij betreft- hun absolute prijsnummer: The Winner Takes It All. Wat is dat toch ongelofelijk knap gecomponeerd en gebracht.

Voor de ABBA-fans: ik heb twee aardige links met lokatie-weetjes gepost bij ABBA-generiek.

Yep ! De kerstvakantie komt er weer aan en dan gaat bij mij thuis dit album mee in de december te draaien platenlijst. Heerlijk album die mijn zus had gekocht in 1980. 13 was ik en echt anti-ABBA want het was Queen wat de klok sloeg. Ik kwam net van de basisschool af en daar deden de meisjes graag hun dansmoves op ABBA. En tsja, dansen.. dat doen 12-13 jarige jongens niet hè..

Maar goed, mijn zus draaide dit dus volledig in de kerstvakantie op de platenspeler die in de huiskamer stond. Donkere dagen waar we spelletjes met ons gezin speelden terwijl ik op het groene tapijt zat, vriendjes die over de vloer kwamen, de kerstboom met zijn lichtjes aan en allerlei vreemd bij elkaar verzamelde kerstballen tussen de prikkende naalden van de boom. En met kerst naar die ‘gezellige’ kerstdiensten met de meest saaie preken die zo enorm lang duurden maar wel gezellig daarna met velen de bekende kerk kerstliedjes zingen en dan thuis kreeg je warme chocomelk.

En daar paste de sfeer van deze muziek ergens niet en ergens toch wel bij. Ik vond het verfrissend, vernieuwend en anders dan ik van kerstmuziek gewend was. Een soort openbaring van dat er ook echt vrolijke muziek in die periode kon zijn. Het gaf iets lichtvoetigs aan de kerstvakantie die ik nodig had naast de ietwat zware kost van de kerk. En ik zag voor het eerst echt ook dat vrouwen er leuk en aantrekkelijk konden uitzien. En goed konden zingen.

Mooiste nummers vond (en vind) ik toch Me and I en The Piper. Twee onbekendere nummers maar die stralen ook een bepaalde mysterieuze sfeer uit die mij wel aantrok. Ik kan echt nog kippenvel krijgen van deze nummers.

En nu ik het vanavond weer eens opzet valt mij ook op hoe tijdloos deze muziek voor mij is en ik vandaag de dag weer helemaal terug kan voelen wat ooit begon in een kerstvakantie van meer dan 40 jaar geleden. Een soort Happy New Year Again ! Hè, wat hou ik van deze donkere dagen voor kerstmis.

Dank je lieve zus ! Jij bent nu 61 en ik 57. Maar we kunnen nog steeds samen genieten van dit album zoals toen jij 17 was en ik 13.