Gregory Porter - Liquid Spirit (2013)

nieuw werk van een van de betere vocalisten van dit moment, zeer benieuwd

Hij komt morgen al uit, ben echt benieuwd!

Heb hem vandaag gekocht, wat rustiger dan de vorige twee albums maar daardoor niet per se minder. Echte beoordeling volgt nog

Iets te rustig naar mijn smaak. Meer soul in verhouding met jazz dan de vorige albums en dat vind ik jammer. Maar vooral de 2 afsluitende nummers zijn wel echt heel heel erg mooi. Dus geen hoog cijfer, wat de vorige 2 wel kregen, maar zeker een voldoende.
Had wel meer veelzijdigheid in gemogen. Alsof hij, met uitzondering van de laatste 2 nummers, wat minder durfde...

Gregory Porter, een zanger die qua verschijning de aandacht op zich vestigt. Met zijn onafscheidelijke hoofddeksel en daaronder gestoken band. Maar ook een zanger die qua stem de aandacht krijgt. Met zijn zware, diepe en warme stemgeluid heeft hij ons al twee albums lang overtuigd. Water uit 2010 was bijkans geniaal te noemen en ook de opvolger uit 2012, Be Good, mocht er wezen. De titelsong van dit nieuwe album was al de eerste single, nu eens kijken wat de rest doet.
Opener No Love Dying is een echte Gregory Porter song. Jazzy begeleiding die ook de ruimte krijgt om te shinen en de mooie stem van de man zelf. Geslaagde opener. Best wel anders is de single Liquid Spirits met zijn gospelinvloeden, de funk en het hoge swinggehalte. Anders dan anders van meneer Porter, maar zoals gewend van hoog niveau.
Vocaal wordt het pas echt interessant met het vocale pareltje Lonesome Lover, om al helemaal niet te zwijgen over Water Under Bridges. Deze laatste is gewoonweg een geniaal nummer. Intens gezongen, intiem gebracht vol warmte en romantiek. Een absolute topsong! Aan het einde van deze plaat is er nog een Rubato Version van dit nummer, die weinig onderdoet voor het origineel.
Op Hey Laura dromen we rustig verder en ook Wolfcry is romantisch en simpelweg hartverwarmend. We worden weer wakker geschud met Musical Genocide. Dit coole nummer is kenbaar met een funky loopje en groovend sfeertje.
Free doet mij wat denken aan een 1960What? 2.0. Dit nummer lijkt qua zanglijnen en ritmiek heel erg op Porter’s nummer die we op zijn debuutplaat vinden.
Brown Grass valt te scharen onder easylistening terwijl Wind Song je weer doet verlangen naar de zon. De cover The”In”Crowd is meer swing. Fantastisch spel van de pianoman!
Gregory begeeft zich ook meer richting de soul, zoals te horen op Movin‘. Een uplifting song met pit. Om daarna krachtig en prachtig verder te zingen op When Love Was King.
Behorend tot de toppers van deze plaat is Fall in Love Too Easily. Prachtig nummer mede door wederom het sublieme en subtiele pianospel. Voegt echt iets toe aan het nummer. Het album eindigt dan warm met Time is Ticking.

Het moge duidelijk zijn dat Porter ons wederom een ijzersterke plaat heeft voorgeschoteld. Tekstueel persoonlijk en vocaal in den perfectie. Genieten van zijn stem en de ruimte die de muzikanten krijgen heb je hier één van de beste album van 2013 in handen.

Mooie bespreking Reijersen. Gespot tijdens NSJ. Prachtalbum. Voorganger Be Good dito.

Inderdaad dit is een van de betere albums van 2013 en zeker een kanshebber voor de eindejaars Top 10 (de bovenste helft waarschijnlijk zelfs.)

Is hij net zo goed als zijn geniale debuutalbum Water? Nee, dat niet. Moet je hem daarom links laten liggen? Nee, absoluut niet! Gregory Porter levert weer gewoon een kwaliteitsalbum af met Liquid Spirit. Misschien iets meer ingetogen en op sommige plaatsen iets minder jazzy dan zijn vorige albums, maar absoluut het luisteren waard. Al was het alleen al voor de stem van de man!

Jemig ik als Hip-hop head heb meer soul/Jazz/Funk albums in mijn best off 2013 staan dan Hip-hop albums.. Dit is weer zo'n parel!

Normaalgesproken is dit niet zo mijn kopje thee, maar wat! een! lekkere! plaat! is! dit! zeg!!!
Ultiem zondagochendgevoel met pantoffels, croissantje, krantje en glaasje jus d'orange.

Briljantje. 0,5 * er bij. Gregory kan er wat van. Heerlijk moderne jazz met een soul sausje. Mooie variatie, lekker donker timbre. Toppie.

Gisteravond de afsluiter van het zeer charmante "So What's NeXT?" festival in de lichtstad. Een mini reprise van een aantal NSJ coryfeeën. Gregory liet horen waarom hij, samen met oa Jose James, het Bluenote label aan de top houdt. Een fantastisch optreden. Wat een stem heeft de man.

Het beeld van de man met de rare pet bleef me bij en dit album zat in m'n recommendations bij Amazon. Zonder hier te gluren, gok genoten - Blue Note immers - en besteld. Goeie stem, maar mirakels wat is dit mooi op plaat gezet: een piano sprankelt, een bas zoeftrilt, je hoort bijna de ademhaling van de zanger.

Waar het debuut van Norah Jones een voorbeeld is van overproductie is dit mooi zuiver gedaan: heel muzikaal album dat ook nog 'ns - bonus! - quality time-proof is.

Dit album bevat de nummers, waardoor ik de beste man heb leren kennen, Movin', Liquid Spirit, No love dying. Die werden veel gedraaid op Sublime FM.

Prima album, en door de bank heen lekkere genietbare nummers. Mooie productie met een warme sound.Heeft een beetje een 70's feel.

Had ik hier nog niet gestemd? Bijzonder, want dit is bij ons thuis de 'hit' van de laatste jaren. Geweldig album. Alles klopt. Sterke band. Goede stem. Mooie liedjes. Prachtige opname. Nu even kijken of ik de voorganger al van de benodigde stemmen heb voorzien . . .

Heerlijke jazzy muziek en een soulvolle zanger zijn de ingrediënten van een heerlijke, rustige plaat. Ideale muziek voor tijdens een etentje. Ondanks de andere instrumenten die duidelijk hoorbaar zijn, zie ik de hele tijd een man achter een piano voor me.