Suede - A New Morning (2002)

Na de experimenten op Head music is dit vooral Suede oude stijl. Er wordt met name teruggegrepen op het geluid van Coming up, als klinken de liedjes hier wat ruiger, losser en iets minder bombastisch. Zeer spijtig dat de band na het uitkomen van dit album een voorlopige time-out heeft ingelast. 4,5*

Misschien moet ik dit album nog eens een kans geven, maar na het teleurstellende Head Music vond ik dit maar iets beter. Het is Suede oude stijl, maar het pakte nergens. Wat er precies mis is (voor mij) met deze cd... ik kan er mijn vinger niet opleggen.

heel zwakke laatste CD, slechts een paar nummers ontspringen de middelmaat en enkele andere zijn gewoon ronduit slecht.
Ook een heel lelijke hoes.
Net nog :
**' 2,5 op 5 **'

Hier kan ik me niet echt in vinden. De hoes ? Inderdaad lelijk. Maar echt slechte nummers ? Dat valt toch wel mee ? Ik had meer moeite met Head Music. Maar zelfs daar vond ik dat Suede lef had en creatief bezig was. Dan deed Oasis dat na de eerste 2 albums toch heel wat slechter (om maar eens een andere Britpop-band erbij te halen).

Wat een schijf?! Waauw, ergens wist ik dat dit soort muziek moest bestaan, ik moest ze alleen nog ontdekken, danku mume!! één voor één prachtige songs op dit album, ik ga dringend op zoek gaan naar alle CD's van Suede.

Bedenkend dat dit niet eens hun beste is ga je nog een hoop mooie albums van Suede tegemoet dan

Errug zwakke CD. Gewoon slappe liedjes.
En de vocalen zijn stuk minder. :/

Head Music had nog een paar mooie liedjes.

Ik ken dit album nog niet zo lang. Op de één of andere manier had ik genoeg aan de eerste drie albums, omdat Head Music niet helemaal mijn ding is. Uiteindelijk ben ik toch gezwicht dankzij het bericht van Titan... Hoewel er weer prachtige liedjes op staan is het toch allemaal net even wat anders: de stem van Anderson is anders en het is veelal (semi-)akoustisch. Niet dat ik daar nou echt last van heb, maar het raakt me net even wat minder dan de eerdere albums. 3,5* voor nu.

goeie suede maar geen dog man star , nog altijd mijn favoriet

de trage nummers beklijven

Niet baanbrekend en imposant zoals Dog Man Star, maar toch een heel goed album. Lost in tv is knap, en let zeker op voor de half verborgen parel 'oceans'.

Na het wat tegenvallende Head Music, viel ook deze plaat wat tegen. Qua composities is deze misschien wat beter dan Head Music, maar de ontwikkeling ontbreekt hier volledig. Suede op de automatische piloot. Ik mis hier de bezieling. Toch is 'Obsessions' een fantastisch nummer (al klinkt het wat als Trash) en ook 'Lost In TV en 'Beautiful Loser' zijn prima, maar verder dan een 3,0 kom ik niet.

Aardig album, maar toch heel anders dan de eerste drie albums waar Brett Anderson een hemeltergend mooie sfeer weet neer te zingen.

Goed album, waarbij ik een versie heb zonder track 11 en achter 'When the rain falls' het prachtige Oceans zit (bedankt admin dat je zo verdomde moeilijk doet om dit aan te passen...).
Vooral Obsessions is een beauty en sja, iets minder als DMS, maar zeker veel beter als Head Music...

Het gif dat Suede had, was hier al verdwenen.

ja, nadien gezien is het maar een middelmatige cd met zeker geen uitschieters , daarom 2.5

Gekocht voor 1 euro.. en nog voel ik me "bekocht"

Zeer slap album.... triest afscheid...

Suede komt weer in de lucht met nieuwe single Barriers (al te downloaden via de website) en het nieuwe album Bloodsports ergens deze lente.

Dat is goed nieuws!

Maar eens naar de Deluxe Reissue geluisterd waar met name disc 2 interessant is. Toch wel een hoop lekkere nummers te vinden op die versie.

Oei, wat een matig album van Suede. Op Head Music wordt de dalende lijn ook al stevig ingezet, maar daarop valt nog genoeg te genieten. Hier staat eigenlijk geen enkel behoorlijk nummer op. Verder valt het me op dat Anderson bij vlagen wat schor klinkt. Was hij verkouden ten tijde van de opnames of zijn het de naweeën van de drank en narcotica?

Bonustrack behoren tot de mooiste van dit album, tegenvaller.

Waarom kom ik er nu pas achter dat je indertijd met de cd gratis een alternatieve versie van het album kon downloaden? ("Another Morning?")
Twee nummers daarvan hebben de tracklist van de deluxe versie uit 2011 gehaald.

Dit is het enige Suede album dat ik nog niet ken, heb het destijds links laten liggen aangezien de meeste reviews spraken van een uitgebluste groep. Eergisteren de 2CD+DVD Deluxe Edition in de kringloop gevonden. Ben toch wel benieuwd. Lees hier en daar dat de B-kantjes en outtakes sterker zouden zijn dat het album zelf. Sowieso een band met sterke B-sides natuurlijk.

Ik vind dit helemaal niet zo'n slecht album hoor , niet zo goed als dog man star of Coming up , maar zeker zeer acceptabel. Positivity , Obsessions , .....morning , When the rain falls , best mooi allemaal . Ze vinden het zelf geen topalbum blijkbaar , ze spelen hier zelden iets van live.

Obsessions vond ik nog wel oke, Positivity is Suede-by-numbers, en dan nog de hippieversie.
De rest is me niet eens bijgebleven.
Tijd om hem weer eens te draaien misschien

het is misschien wat mak en niet erg heftig. Maar het gros van de nummers vind ik echt wel ok

Ja, dat is ook zo, vandaar ook mijn 3,5 nog.
Het is wel capabel en oke, maar nergens spettert het.

In basis is dit gewoon een prima album en er is niks mis met nummers zoals bijvoorbeeld Positivity, Obsessions, Morning, Oceans en Beautiful Losers. Maar het album mist twee belangrijke troeven in mijn ogen:
- waar zijn de catchy riffs van Richard Oakes?
- wat is er met de stem van Brett Anderson? Zijn heldere stem is bij vlagen ingeruild voor een verkouden versie, die veel minder krachtig is.
Dat maakt dat er een standaard album overblijft. Suede had dit zelf denk ik ook in de gaten en nam hierna een pauze. Ze kwamen beter dan ooit terug!

Een mijn inziens voor Suede begrippen wat luchtig album.
Op nummers als Astrogirl & One Hit To The Body is het haast niet voor te stellen dat Brett Anderson de nummers zingt, zijn stem is nauwelijks herkenbaar.