Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (2006)

Inderdaad, de baslijntjes heb ik te weinig genoemd en dat terwijl ze een groot aandeel hebben inderdaad. Maar het is ook zo wanneer ik een riffje noem zit er meestal een goede baslijn onder die dan naar mijn mening ook deel uit maakt van de riff. En het gaat om het totaalplaatje, de zang is goed, het gitaarspel goed, de drummer vind ik goed en ook de bassist is erg goed.

Bedankt voor de complimenten. Ik hoop mensen enthousiast te maken. Maar vooral, en da's het belangrijkste: sommige mensen die doen dit plaatje af als een 'leuk rockplaatje, maar 14 in de top 250'? Ik wil ze laten zien met mijn recensie dat dit wel degelijk een goede rockplaat is die niet simpel is zoals sommige mensen zeggen, maar fenomenaal goed en de nummers, zijn, zoals de aapjes zelf ook zeggen erg moeilijk. Ik vind dat dit album zijn nummer 14 in de top 250 dubbel en dwars verdiend.

Ok, ik heb het album gekocht en nu 2 dagen constant afgespeeld en ik ben tot het besluit gekomen dat dit het beste album is dat ik ooit heb beluisterd.

Magistraal album, met daarin de keiharde beukplaten zowel als het mooie zachte "Riot Van".
Mijn persoonlijke favoriet is "From Ritz to Rubble", waarin er een prachtige opbouw plaatsvindt.

5/5 !

Mijn favoriet is nu Perhaps Vampires Is a Bit Strong But... de rifjes zijn heerlijk, en de wat vervromde(?) stem van Alex is fantastisch. Dat instrumentale gedeelte is het leukste moment van de plaat.

Dit album staat al in mijn top 10 sinds ik op MuMe zit, terwijl ik eigenlijk niet goed weet waarom. Toen ik nog niet veel albums kende vond ik dit een heerlijk album en daarom is hij in mijn top 10 beland. Nu ben ik mijn top 10 aan het herzien en dus heb ik ook dit album weer eens een keer aandachtig beluisterd.

Ik heb eerste de recensie van Snoeperd gelezen (geweldige stuk trouwens!) en daarna dit album weer eens gedraaid en de teksten meegelezen en ik ben tot de conclusie gekomen dat dit album beter is dan ik altijd gedacht heb. Ik had me nooit heel erg in de teksten verdiept, maar die zijn echt briljant! Dit zijn teksten die een album naar een hoger niveau kunnen tillen. Zelfs de nummers die me nooit zo interesseerden (Still Take You Home, You Probably Couldn't See...) zijn ineens hele interessante, leuke nummers geworden. Een nummer als When the Sun Goes Down (waarvan ik de tekst al redelijk kende) is zelfs nog verder in aanzien gegroeid.

Tel bij die teksten de geweldige stem van Alex Turner op, plus het feit dat dit album zo'n geweldige, aanstekelijke sound heeft (wat een heerlijk gitaarwerk!) dan kan ik alleen maar concluderen dat dit album zo eigenzinnig is dat 5 sterren meer dan terecht zijn. Het plekje in mijn top 10 is voorlopig weer veiliggesteld!

Begin 2007 heb ik deze plaat beluisterd en mijn bevindingen hier neergezet.

Sindsdien dan ook niet meer naar omgekeken. In tussentijd echter bij vrienden wel eens wat aardigs gehoord, wat dan ook de Arctic Monkeys bleken te zijn... en in de ladder wel eens wat aardige nummers gehoord.

Tot overmaat van ramp bleek allmusic.com zijn zuinige 3,5*-recensie ook nog door een 5*-recensie vervangen te hebben. Als zij van mening kunnen veranderen, kan ik het ook... dus het album net nog maar eens opgezet.

Welnu, die aardige nummers waren waarschijnlijk elke keer A Certain Romance, want verder trekt deze plaat voor mij toch behoorlijk op niets. Een hoop onsamenhangende drukdoenerij en dat is het dan. Misschien in 2015 nog eens proberen.

Ik zal het nu nog maar eens proberen. Luister dit album nog een paar maal en ik verzeker je dat je 2,5* zo een 4,5* beoordeling wordt.

Toffe rockplaat! Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dit mij dit zo zou bevallen, ik moet dan ook wel in een bepaalde stemming zijn om dit te luisteren. Zoals al zo vaak is gezegd is dit meer dan slechts aanstekelijke muziek, het is fantastisch opgebouwd (wat kunnen ze goed naar een climax toe werken) met goede teksten, allemaal gezongen door een heerlijke stem.

Het is wel zeker een groeiplaat en hij begint voor maar dan ook alleen maar beter te worden. Favoriete nummers voor mij zijn op dit moment "Perhaps Vampires Is a Bit Strong But...", "When The Sun Goes Down" en "I Bet You Look Good on the Dancefloor". Al kunnen dit morgen zo weer drie anderen zijn, er staat eigenlijk geen één minder nummer op deze plaat.

Weer 0,5 erbij!

Leuk debuut van één van mijn favoriete indie bands, het klinkt allemaal goed en heb geen minpunten gevonden. Mijn favorieten zijn 'I Bet You Look Good on the Dancefloor', 'Perhaps Vampires Is a Bit Strong But...' en 'When the Sun Goes Down'. Dit album begint met een 4,5 en wordt na verloop van tijd waarschijnlijk verhoogd.

Ik draaide deze plaat altijd tijdens mijn Wiskunde huiswerk, daarvan ging ik veel beter presteren.
Was alles zo af en nog goed ook, vraag me niet hoe ik het deed.
Gold overigens alleen bij het vak Wiskunde.. helaas.

Ik ga hem zo weer eens draaien, eens zien wat ik er na +/- 5 jaar van vind

Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not

Op deze plaat klonken ze nog erg jong en rebels. Schitterende rifjes en sterke baslijnen kwamen door je speakers. De energie kan je haast voelen. Jammer dat ze deze lijn niet hebben doorgetrokken.

The View from the Afternoon is al een goed voorbeeld van wat je allemaal kunt verwachten van deze plaat. Sterke rifs, erg sterk gedrum en je kan wel eens op het verkeerde been gezet worden.
Zo stopt deze song na ongeveer 2 minuten en na een paar seconden begint de rif opnieuw.

Ook Turner is erg goed op deze plaat, hij zingt erg goed en gaat van de snelle zang van de opener naar de trage zang op Riot Van. Mijn favoriet is Perhaps Vampires Is a Bit Strong But...
de rifs zijn fantastisch het basspel is erg goed. Ook hier word je op het verkeerde been gezet ook hier stopt de song na een aantal minuten en schreeuwt Alex het bekende zinnetje: Cause all you people are vampires!

Erg sterke plaat dus van Arctic Monkeys, het basspel en gitaarwerk klinkt erg goed en de refreinen zijn echte meezingers. Zo staan er hier op hun erg sterke debuut 13 songs die je de eerste dagen en weken niet uit je hoofd krijgt.

Deze lijn zetten ze ook nog door op de volgende plaat. Zij het gewoon een stuk minder. Niet dat het slecht is, het is een sterke 4* plaat bij mij. Maar het niveau en de verrassendheid en de strakheid van dit album wordt op dat album gewoon nergens gehaald. Zelfs in Fluorescent Adolescent niet, hoe goed dat nummer ook is. Het is wel gewoon een heel erg genietbare plaat, 505 is een nummer dat tot de sterkste van de Monkeys gerekend mag worden, misschien wel even goed als sommige nummers hier, maar niet te vergelijken om dat het de stap was naar een ander geluid. De platen daarna zijn anders, maar zijn bij mij ook 4* platen. Leuk dat ze zich evolueren, want ze kunnen eeuwig proberen om dit album te overtreffen, de kans dat ze dat met hetzelfde geluid gaan doen is vrij klein. Ze kunnen beter andere methodes bedenken om goede albums te maken, nu gaan ze meer naar een Beatles-geluid wat ik toejuich. Alex Turner heeft de songwriters-capaciteiten om albums op Beatles-niveau te maken. Nu ben ik telkens weer benieuwd naar een nieuw album van ze, als ze telkens met een mislukte poging zouden komen om dit te overtreffen was ik er nu al op uitgekeken denk ik.

Sinds enige dagen ben ik ook in het bezit van dit album. Door de vele positieve reacties hier op MM werd ik toch wel nieuwsgierig. Wordt mijn hoge verwachting ingelost. Ja en nee. Het is een goed album maar wat meer diversiteit in de nummers had had het album toch wel goed gedaan.
Ik hoor wat teveel van hetzelfde. Slechte nummers heb ik niet gevonden, maar iets aanwijzen wat er echt uitspringt kan ik ook niet. De 5* sterren beoordeling die ik hier vaak voorbij zie komen vind ik dan ook wat te veel van het goede. Ik blijf voorlopig op 4* steken.

Gewoon vaker luisteren, komt vanzelf!

so true!!

Pretrock, is de eerste term die in mij opkomt. Deze band is hoorbaar beïnvloed door punk-rockbands als de Sex Pistols en The Clash. Net als bij die bands is er hier zo'n typisch arrogante, Engelse zangstem die de muziek van attitude voorziet. De grote pretfactor zit hier toch bij de gitarist die semi-achteloos in elk nummer een memorabele gitaarpartij stopt. Leuk ook dat hierdoor elk nummer een eigen identiteit krijgt. In dit licht is het ook gaaf dat een nummer als" Red Light Indicates Doors Are Secured' voor de afwisseling wat gas terugneemt.
-
De drummer en de bassist treden niet op de voorgrond, maar weten de structuur van elk nummer perfect te bewaken. Elk nummer is dan ook heerlijk toegankelijk. Het album heeft ook een uitstekende lengte: lang genoeg om een indruk achter te laten, maar kort genoeg om niet te vervelen. Enige nadeel is dat ik wel meer van dit soort gitaarbandjes ken, waardoor de muziek al snel niet bijzonder genoeg is om een grote indruk achter te laten.
-
Mijn lievelingsnummers op dit album zijn: (1) Perhaps Vampires... (2) The View From The Afternoone en (3) Riot Van. Slechte nummers heb ik niet gevonden. 4* voor een geweldig album. Aanrader voor iedereen die houdt van brit/indierock met invloeden van punkrock.

Toen ik de iPod van mijn vriendin heb overgenomen als tweede iPod (mijn muziek past niet meer op eentje en ik heb geen geld voor een nieuwe), heb ik van te voren even al haar muziek bij mij erop gezet. Daar heb ik geen spijt van, want daardoor heb ik nu ook dit album! Ik denk dat ik de meeste nummers al eens eerder gehoord heb, maar ik moet er eens een keer goed naar gaan luisteren. Er is alleen één zurigheidje: om een of andere vage reden is When the Sun Goes Down niet meegekomen bij het kopiëren. En laat dat nu net mijn favoriet zijn op dit moment... Maar het komt vast wel goed tussen mij en dit album ^^

best te pruimen plaat van Arctic Monkeys met veel jeugdige flair maar waarom mensen hier een ontegensprekelijk meesterwerk in zien is mij écht niet duidelijk. Je voelt toch duidelijk dat ze nog in ontwikkelingsgebied rond dobberen? Vaak zijn de nummers nogal drammerig en niet goed genoeg afgewerkt.

wat Pablo Honey voor Radiohead is deze toch duidelijk ook wel voor Arctic Monkeys en zelfs nog een tikkeltje minder alsjetmijvraag

Best te pruimen en dan maar 2* geven.

inderdaad, heb de neiging dit te doen als ik iets overgewaardeerd vind

Deze vergelijking moet je toch echt even uitleggen...

Juist omdat men nog in dat ontwikkelingsgebied zit, is dit album goed. Alsof je je eerste zoen in de puberteit krijgt.

Beetje kromme redenatie. Meestal is een band op een beduut album in ontwikkeling om op een later album pas tot wasdom te komen. De eerste zoen is wel spelciaal maar is meestal niet de beste.

Maar het is wel compleet nieuw, en er is maar een eerste keer. Misschien telt de eerste keer wel meer mee dan de keren dat het beter was. Maar even zonder hoogpraat: Juist de jeugdelijke blijheid van de monkeys maken dit ee prachtplaat.

Vind dit nog steeds een legendarische plaat, hierna werd het allemaal wat minder, als ik deze plaat opzet kan ik nooit stil blijven zitten, moet altijd de hele kamer doorrennen en meeschreeuwen.

Hierin ga ik met je mee. Je hoort nog echt een spontaal geluid.

Ja dat is ook allemaal wel, maar dat maakt het album nog niet belangrijk
vernieuwend, of bepalend. 'Moet dat dan?'' Nee, maar voor een album in de top 20 aller tijden verwacht ik toch wel iets meer dan dit.

In welke mate verwacht je iets? Dit is gewoon rock. Niet moeilijk doen, maar gewoon een gitaar, een drumstel, een basgitaar en een zanger. Dat men dan toch een bepaalde sfeer weet te maken die ver boven andere rockbandjes staat, maakt het alleen maar knapper. 'Gewoon' kan heel goed zijn.

Ja deze staat bij mij ook zeker niet in mijn Top 20. Maar toch is het een erg sterke plaat hij is inderdaad nergens vernieuwend. Maar ze brengen hier gewoon lekkere Rock waar je niet op kan blijven stil zitten. Leuke riffjes die in je hoofd blijven zitten, erg sterke zang,... het zit er allemaal in.

En niet iedere plaat moet vernieuwend zijn om gewoon goed te zijn of om als een klassieker bestempelt te worden.