Pearls Before Swine - The Use of Ashes (1970)

Een prachtige plaat van een interesante band met een zeer interessante voorman.

Tom Rapp, de voorman van de band, vond zijn inspiratie voor de liedjes van deze 4e PBS plaat in Nederland (hij had een Nederlandse vrouw). Om precies te zijn in Vreeland, waar ze voor een jaar woonden. Ik weet niet wat er in de lucht hing in Vreeland, maar het moet iets speciaals geweest zijn getuige deze plaat.

Rocket man is wel het pronkstuk van dit album. Een zeer knap geschreven nummer. Geschreven op de dag dat Neil Armstrong de eerste stappen op de maan zette. Prachtige melodielijn, schitterende tekst.

Maar ook de andere nummers mogen er zijn. Eigenlijk zakt het album geen moment in. Of Rapp nou zingt over een juwelier die tot bloedens toe alles over heeft voor zijn werk, of over een schip dat zinkt (Riegal) of over een roos, hij weet te overtuigen.

Aanradertje dit.

Mijn favoriet is 'The Jeweler'. Ooit nog gecoverd door This Mortal Coil.

Ook dit album is rijp voor de 5 sterren. Ik blijf me erover verbazen dat zo weinig mensen dit album gehoord hebben, niet alleen op deze site, maar in het algemeen.

Arme Tom Rapp: Zo'n meesterwerk maken en dan nog geen 7 jaar later het moeten doen met een kantoorbaan omdat al het geld dat hem toekwam terechtkwam in de zakken van anderen:

"And so one day in 1976, after opening for Patti Smith at Symphony Hall in Boston, Rapp just quit. His marriage broke up; he got a job in Cambridge, Mass., selling popcorn at Harvard Square Theater for $1.35 an hour. "I knew at the end of the week, every single week, I would get $85," he says. "I was insane with joy!""

Dit album is zeker prachtig, het enige wat me een beetje stoort is dat de zanger slist. Toch 4* voor dit juweeltje.

En Dead can Dance geloof ik

Tja toch wel een meesterwerk na meerdere keren beluisteren. Alleen God save the children en Tell me Why sla ik wel elke keer over.

Jasper schreef dat weinig mensen dit album kennen en ik WAS er een van. Prachtige muziek!

Bedankt, ik ga er eens naar op zoek.

Lyrisch over dit mooie album met een diversiteit aan nummers en prachtige teksten!
Het geeft een kick om af en toe parels uit het verleden te ontdekken!

Sfeervolle folkplaat, hoewel een stuk liefelijker en rustiger dan ik op voorhand had verwacht. De lispende zang doet deze muziek bovenal ietwat fragiel aanvoelen. Zeker een album die ik vaker wil beluisteren.

De dood van Tom Rapp haalde 11 februari vorig jaar niet het NOS Journaal. De aandacht bleef slechts beperkt tot artikelen in kranten als The New York Times. Zelden kreeg zijn muziek in Nederland aandacht, november 2017 besteedde Louis Nouws nog eens een artikel aan Pearls Before Swine op de website van Popmagazine Heaven.

Dat was naar aanleiding van het vijftig jarig jubileum van de cultklassieker One Nation Underground. Door het geringe commerciële inzicht van frontman en zanger Rapp van Pearls Before Swine verscheen het op ESP-Disk, een label gespecialiseerd in freejazz.

Toch wist het album een behoorlijke cultstatus te verwerven en werden er in de loop der jaren meer dan 200.000 stuks van verkocht. Toch zag de band hiervan geen cent van labeleigenaar en advocaat Bernard Stollman. Ooit gevraagd hiernaar in een interview antwoordde Rapp : "We never got any money from ESP. Never, not even like a hundred dollars or something. My real sense is that Stollman was abducted by aliens, and when he was probed it erased his memory of where all the money was".

Overigens had Rapp wel iets met science fiction. Een van de fraaiste liedjes op The Use of Ashes is Rocket Man geïnspireerd door een science fiction verhaal van Ray Bradbury. Het zou op zijn beurt weer de inspiratie vormen voor tekstschrijver Bernie Taupin voor Elton John’s Rocket Man.

Het nummer werd geschreven op 20 juli 1969, de dag van de eerste maanlanding. De interesse voor ruimtevaart ontstond in Rapps tienerjaren, doordat hij woonachtig was in de buurt van Cape Canaveral. Het liedje werd, net als alle andere liedjes voor het album, geschreven in het pittoreske Vreeland, gelegen aan de Vecht. Hij had zich hier met zijn kersverse Nederlandse vrouw Elisabeth Joosten gevestigd. Elisabeth is als achtergrondzangeres te horen op The Use of Ashes.

Rocket Man kan gezien worden als een fraaie afrekening met een jeugdtrauma. Het gaat over zijn aan alcoholische versnaperingen verslaafde vader, die op jonge leeftijd uit zijn leven verdween. Tijdens het schrijven van de liedjes voor dit album maakte Rapp een kapitale fout door een uitnodiging voor het legendarische Woodstock te weigeren. Het album werd opgenomen in de Woodland Studios in Nashville.

In die dagen toerde hij met grote namen als Buddy Guy, Gordon Lightfoot, Chuck Berry en Bob Dylan. De laatste versloeg hem ooit net in een lokale talentenshow in Minnesota. Vanwege het financiële onzekere bestaan gaf Rapp er in 1976 de brui aan na als voorprogramma geopend te hebben voor Patti Smith in de Symphony Hall in Boston. Nog een aanleiding was zijn op de klippen gelopen huwelijk.

Rapp zou nog twee keer hertrouwen en begon in 1981 aan een nieuwe carrière als advocaat, gespecialiseerd in discriminatierecht. Gelukkig leeft hij nog steeds voort, dankzij een niet al te groot, maar prachtig oeuvre.

Lura in de 90s maakte hij nog een mooie comeback plaat (die overigens niks deed), die niet onder doet voor zijn oude werk maar logischerwijs wel een beetje 90s klinkt.
Tom Rapp - A Journal of the Plague Year (1999)

Klopt, weet ik, ben ik vergeten te vermelden, Ducoz.
In 1999 trad hij ook nog op met de band van zijn zoon.

Mijn hart brak wel toen Tom overleed. Ik heb er met de socialmediakanalen van de zaak wel aandacht aan besteed.. maar vond inderdaad dat er triest weinig aandacht was voor iemand die zulke fantastische platen heeft gemaakt. Wellicht dat we een keer moeten gaan hypen ala Rodriguez, Tom kan er misschien om glimlachen daarboven als zijn cultstatus wat wordt opgehoogt

Zemelig slaapalbum dat oubollig klinkt. Zeurderige instrumentatie die net te veel franje bevat, zodat de muziek ook nog eens te cerebraal overkomt. Nee, ik kan hier helemaal niks mee.

Parels voor de zwijnen dus ..

Grappig genoeg was ik een tijd terug een stuk positiever over dit album. Waar die verandering inzit, weet ik eigenlijk niet. Misschien toch wat zwijnachtiger geworden door mijn muzikale vreetzucht.

Wat 'n tijdloos juweeltje blijft dit toch. Het hele album is fantastisch, maar met name Rocket Man (gebaseerd op een korte verhaal van SF-schrijver Ray Bradbury uit zijn bundel The Illustrated man uit 1951 en tevens refererend aan zijn eigen jeugd) gaat door merg en been, en zorgt elke keer weer voor kippenvel.