Ray Wilson - Live (2005)

Net als van het Live And Acoustic album uit 2002, kun je erg genieten van deze dubbelaar.

De stem van Ray Wilson is goed aan te horen en je merkt door de nummers heen dat we hier te maken hebben met een goede (Rock) zanger.

De nummers van zijn eigen hand, maar zeker ook de covers doen het goed.

Word tijd om zijn solo materiaal maar eens te gaan beluisteren.....

zondermeer 1 van de beste zangers in het gerne, deze plaat is zeer aan te bevelen.
check it out !

Ik kende Stiltskin, en uiteraard van Genesis. Calling All Stations, was wat mij betreft en zoals ik vaak heb betoogd, het meest progressieve album dat Genesis heeft gemaakt sinds Wind & Wuthering. Dit was denk ik met name te danken aan Bank wiens invloed dan ook keer op keer doorklint door de vooral de langere en uitgesponnen nummers. Anyway, zoals bekend liep het project met een snister af, en werd Wilson alles verweten en eruit geschopt. Wederom door waarschijnlijk voornamelijk Rutherford, die (zoals ik denk) liever van die pop-achtige M&M liedjes maakt, en eigenlijk diep in zijn hart al dat vage gedoe ook liever niet heeft, waar voor al Banks al die tijd een groot voorstander was. CAS was verfrissend, terug naar de Roots, en leverde een aantal werkelijk schitterende nummers op. Calling All Stations, There Must Be Some Other Way of The Dividing Line. Ik kan werkelijk niet begrijpen dat een echt doorgewinterde Genesis fan, dit niet te bekoren vind. There Must Be Some Other Way, heeft zoveel weg van Home By The Sea, dat ik zou willen stellen dat Genesis eindelijk hiermee zijn oude klassieke sound terugvond. Maar het was niet Ome Phill en dus kreeg het nooit een kans, werd het album bij voorbaat al afgebrand. De reactie van de buitengewoon trieste en kortzichtige fans werd maar al te duidelijk op het podium waar Wilsondie zich daardoor begon te beseffen dat hij het gemis van Phil niet kon compeseren, hetgeen resulteerde in oncomfortabelheid en onzekerheid. En dat terwijl zoveel van die nummers met ontzettend veel overtuiging werd gebracht en vooral de nummers van CAS live nog beter waren dan op het album. Efin, uiteindelijk werd de tour in de VS afgeblazen wegens gebrek aan interesse, en dat was dan het einde. De fans hadden gesproken, en hadden eens te meer laten zien dat ze alleen maar een Genesis wilden met Phil aan het roer. En laat dat nou net degene zijn doe eigenlijk langzaam maar structureel alles waar Genesis voor stond om zeep heeft gehoplen, met al die trieste meuk als I Can't Dance, etc. Phil is een fantastische drummer, en in Genesis is zijn grootste verdienste dat hij al die nummers van drums heeft voorzien, niet dat hij ook een groot deel heeft ingezongen. Als zanger is hij magertjes, als drummer fenomenaal. Maar hij vond het nodig om Genesis om te vormen naar een cashcow, die het onder Gabriel en Hackett nooit wilde zijn. Met Wilson werd iets van die glorie herleefd, zeker ook omdat hij dichter bij Gabriel kwam dan iemand ooit had durven dromen.

Wilson laat hier zien een heel diverse zanger te zijn door zowel eigen nummers als Genesis nummers als nummer ter gehore te brengen die (denk ik) een inspiratie voor hem zijn geweest. De Genesis nummers van CAS (jammer genoeg, maar niemand zou Banks moeten vervangen) zijn voornamelijk te meer rustige nummers. We weten van de cd al dat deze nummers goed zijn ingezongen, en ook hier laat ie zien dat ie live onereind blijft. Het zijn voornamelijk de nummers van anderen waar hij hoge ogen gooit. In The Air Tonight, toch veel mooier ingezongen dan Ome Phil, en dat geldt eigenlijk voor ieder ander Genesis nummer uit zijn periode ook. Ik krijg vooral Kippevel van No Son Of Mine. Live op de tour ook al, maar hier, door het accoustisch te brengen komt zijn stem alleen nog maar beter uit de verf. Ik had ooit een bootleg van een Genesis conventie in Duitsland, waarhij een pianoversie deed van No Son Of Mine, waarbij Collins helemaal uit het water werd geblazen. Maar ook Carpet Crawlers is erg mooi. Hij was op dit album goed bij stem, en het geeft een heel mooi overzicht van de albums die hij solo heeft gemaakt. Net als zijn studio albums, is dit met recht aan te bevelen.

Weet iemand of deze plaat ergens nog te krijgen is?