menu

Tom Waits - The Heart of Saturday Night (1974)

mijn stem
3,96 (328)
328 stemmen

Verenigde Staten
Blues / Jazz
Label: Warner Bros.

  1. New Coat of Paint (3:23)
  2. San Diego Serenade (3:30)
  3. Semi Suite (3:29)
  4. Shiver Me Timbers (4:26)
  5. Diamonds on My Windshield (3:12)
  6. The Heart of Saturday Night (3:53)
  7. Fumblin' with the Blues (3:03)
  8. Please Call Me, Baby (4:25)
  9. Depot Depot (3:46)
  10. Drunk on the Moon (5:07)
  11. The Ghosts of Saturday Night (3:17)
totale tijdsduur: 41:31
zoeken in:
avatar van ricardo
Heb al een aantal keren gelezen dat sommigen de Tom Waits albums vanaf zijn derde album tot en met Heartattack And Vine te kitserich vinden, maar dat snap ik niet helemaal. Albums als deze zijn wonderschoon, maar de albums tot en met Heartattack zijn beslist net zo goed vind ik.

Over dat kitserich begrijp ik niet helemaal, in wat voor opzicht. Misschien dat de stem te overdreven gevonden word dan.

kiriyama
Enkel 'Foreign Affairs' vind ik in die periode wat kitcherig klinken. De rest klinkt in mijn opinie een stuk oprechter dan deze of 'Closing Time.'

avatar van Kronos
4,5
Ik vind die opmerking over dat kitscherig nogal quatscherig.

avatar van ricardo
Ik had het eens van een user gelezen bij een album van Waits met zijn Louis Armstrong achtige stemgeluid dat het kitscherig zou zijn. Ik snapte niet echt wat ermee bedoeld werd, maar nu ik een album uit die tijd beluisterd heb (Blue Valentine), vind ik er niets kitscherigs aan. En ach quatscherig oftwel rechthoeks denken hebben wel meer mensen last van, je kunt ook zeggen tunnelvisie. Muziek moet je vooral van genieten lijkt me, en niet wetenschappelijk gaan beredeneren. Het woord werd gewoon als kreet gebuikt door die user hoor, en verder zonder kwade bedoelingen.

avatar van shimahero
4,5
Dit album valt voor mij minder in de smaak dan de andere albums. Toch nog altijd goed.

avatar van Fingertippie
5,0
shimahero schreef:
Dit album valt voor mij minder in de smaak dan de andere albums. Toch nog altijd goed.


Voor mij behoord het tot de betere.

avatar van Devoo
Is het stemgeluid van dit album te vergelijken met deze op Closing Time, of heb je hier ook al de doorrookte stem?

avatar van Marco dB
4,5
Deze en Nighthawks At The Diner zijn qua stem nog redelijk clean. De ruwe randjes slaan echt toe op Small Change.

avatar van niels94
4,0
Het logische vervolg op Closing Time, zowel qua sound als 'middernacht in een oud café'-sfeer. Je kunt nog onmogelijk raden wat later zou volgen. Behalve als je het hebt over kwaliteit, want die is wederom ontzettend hoog.

avatar van shimahero
4,5
new coat of paint, shiver me timbers en the heart of saturday night zijn mijn favorieten op dit moment. Vooral " the heart of saturday night" weet perfect de titel te verwoorden.

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Voor iedereen zou dit een geniale album zijn om te mogen maken. Voor Tom Waits is dit slechts een matige tweede. Hoe onwaarschijnlijk goed kan een matige tweede plaat zijn? Zo goed dus.

avatar van Ernie
4,0
Heerlijke plaat!

Mijn 5de orginele Tom Waits en de opvolger van Closing Time ligt een beetje in hetzelfde straatje van dat geniale eerste album wat eigenlijk wel leuk is want de andere CD's die ik heb zijn meer op de 'experimentele' stem en sound van Waits gericht. Ik heb lang moeite gehad om dat andere geluid te appreciëren maar Frank's Wild Years heeft dat opgelost voor mij

Deze Heart of Saturday Night gaat verder op die heerlijke songs van het debuut begeleid door piano en de nog niet brommende heer Waits. De opener New Coat of Paint is al direct een topper maar alles daarachter verzwakt niet en met 41 minuten heeft deze plaat een perfecte tijdsduur.

Niettemin vind ik beide geluiden van Tom Waits prachtig en deze artiest heeft mij eigenlijk nog niet teleurgesteld. Blue Valentine, Small Change & Bad As Me staan ook op de ipod en bevallen heel goed. Meer werk van deze brombeer met 2 gezichten zal dus zeker volgen

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Ernie schreef:
Heerlijke plaat!

Mijn 5de orginele Tom Waits en de opvolger van Closing Time ligt een beetje in hetzelfde straatje van dat geniale eerste album wat eigenlijk wel leuk is want de andere CD's die ik heb zijn meer op de 'experimentele' stem en sound van Waits gericht. Ik heb lang moeite gehad om dat andere geluid te appreciëren maar Frank's Wild Years heeft dat opgelost voor mij

Deze Heart of Saturday Night gaat verder op die heerlijke songs van het debuut begeleid door piano en de nog niet brommende heer Waits. De opener New Coat of Paint is al direct een topper maar alles daarachter verzwakt niet en met 41 minuten heeft deze plaat een perfecte tijdsduur.

Niettemin vind ik beide geluiden van Tom Waits prachtig en deze artiest heeft mij eigenlijk nog niet teleurgesteld. Blue Valentine, Small Change & Bad As Me staan ook op de ipod en bevallen heel goed. Meer werk van deze brombeer met 2 gezichten zal dus zeker volgen


Doe eens Heartattack and Vine. Zijn laatste hoofdstuk uit het oude testament. Je zou dan willen dat hij nooit aan zijn nieuwe testament was begonnen.

avatar van Ernie
4,0
EttaJamesBrown schreef:
(quote)


Doe eens Heartattack and Vine. Zijn laatste hoofdstuk uit het oude testament. Je zou dan willen dat hij nooit aan zijn nieuwe testament was begonnen.


Bedankt voor de tip, heb dat album ook al eens beluisterd maar de youtuberip wou niet meer spelen na een tijdje op ipod
Met meerdere luisterbeurten of hem origineel te kopen zal ik die ook wel appreciëren.

avatar van Wickerman
4,0
Net iets beter dan Closing Time. Ergens klinkt deze oprechter, minder glad en minder kitsch. 'Diamonds on my Windshield' is een van mijn favoriete Tom Waits nummers.

avatar van shimahero
4,5
De opvolger van Closing Time vind ik bijna dezelfde kwaliteit. Closing Time ontroert me net iets meer. Aangeduide favorieten: new coat of paint, san diego serenade en the heart of saturday night

avatar van bikkel2
4,0
De logische opvolger van Closing Time.
Logisch in die zin dat Waits prettig voortborduurt op het voortreffelijke debuut.
Hij grijpt mij iets minder bij de strot, maar kan nog groeien natuurlijk.
Wel een heel coherent geheel en sfeervol, maar met wat minder highlights.
Intieme jazz/blues in de typerende Waits stijl.
Rake lyrics ook en wederom neemt hij de luisteraar mee aan de hand.
In een donkere mistige stad ergens in Virginia of zo.
Waits kan als geen ander iets losmaken en je in een soort van schimmigheid onder dompelen.
Mooi werkje weer, maar verder dan 4 sterren kom ik tot nu toe niet.

avatar van shimahero
4,5
Herbeluisterd. Zelfde opinie. Zelfde favorieten (new coat of paint, San Diego serenade en the heart of Saturday night. Sfeer blijf consistent en zeker geen slechte songs, maar met name in het laatste deel van het album heb ik geen favoriet.

avatar van Lau1986
4,0
De hoes geeft eigenlijk perfect de sfeer van het album weer en dat is genieten. Heerlijke nummers en een logische opvolger van Closing Time.

avatar van Cor
3,5
Cor
Iets minder Singer/songwriter, iets meer late uurtjes jazz. Niet slecht, maar wel een beetje eentonig.

4,5
"Shiver me Timbers" / "In the Neighbourhood" , alleen al door dit soort juweeltjes 4.5 sterren hoewel niet zijn beste album.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:08 uur

geplaatst: vandaag om 20:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.