Sven Hammond Soul - Live at Tivoli de Helling (2013)

Eens een keer wat anders op Opus de Soul. We schrijven natuurlijk veel recensies, maar niet veel van live DVD’s. Daar komt vandaag verandering in met de nieuw verschenen liveregistratie van Sven Hammond Soul in het Utrechtse Tivoli de Helling. Nu zijn we al fan van Sven Hammond Soul, maar dit zou altijd live nog beter moeten zijn. Deze DVD kan ons dat bevestigen.
Een liveregistratie reviewen is altijd wat lastig omdat je er niet bij was, daarom heb ik besloten deze recensie live mee te schrijven met het afspelen van de DVD om die sfeer toch zoveel mogelijk mee te kunnen pakken.

In een aardig vol Tivoli komt Sven Figee, voorman van Sven Hammond Soul met de rest van de band het podium op. Stilte in de zaal en een rustig begin om daarna door te grooven op de hammond met het eerste nummer: Get it On gevolgd door Moet Jij Wete. Energiek en groovy gespeeld. Het publiek wil nog niet echt mee, blijft wat rustig staan. Met grote glimlachen op het gezicht spelen de bandleden door. Mooie opener van het optreden.
Blazers komen er wat meer bij op Dutch Grease Wederom fantastisch funky gespeeld met veel energie en de drummer gaat echt als een malle tekeer. Prachtig om te zien. De energie komt hier meer en meer de woonkamer binnen.
Jenny Lane komt een wijsje meezingen op Push Push. Wat heeft deze dame toch een fantastische stem zeg! Ivan Peroti staat er ook niet voor niks natuurlijk, maar Jenny neemt toch wel even de aandacht op zich in dit nummer. Zij kan veel zingen, heel veel. En dan meneer de saxofonist (Tom Beek) die met een korte solo het nummer op zijn kop zet! Fantastisch staaltje livemuziek. Ik ga losser dan de zaal.
River is meer voor Ivn Peroti qua zang. Mooie warme stem heeft deze man. Funky gitaars en hele sfeer. Het nummer doet me wat doet denken aan de muziek van The Meters. Tempo is wat rustiger, maar de energie spat er nog steeds van af. Ivan maakt nog wat extra connectie met publiek door als een soort preacher voor het publiek te gaan staan. Prachtig gedaan. Goed ook voor het publiek dat onbegrijpelijk genoeg nog niet volledig uit z’n plaat ging.
Even Curtis Mayfield coveren met Superfly. Coole keuze! Al mis je natuurlijk vrij snel de falsetstem van Mayfield zelf, maar dat mag de pret niet drukken. Muzikaal klopt het goed en vocaal doet Ivan Peroti het erg verdienstelijk. Vind het persoonlijk gewoon lastig covers te horen zonder het origineel in mijn achterhoofd. Maar deze is vol respect behandeld.
Just Lovin’ It begint met een bluesy karakter. Het lijkt een rustpuntje in het optreden te zijn om daarna door te grooven in Jimmy McGriff’s Fat Cakes. In dit nummer neemt trompettist Rik Mol de spotlights op zich met een fantastische solo terwijl Sven volledig opgaat in zijn Hammond. Een erg goede band zo bij elkaar. En wat is er leuker dan het publiek Fat Cakes te laten scanderen.
Tijd voor een beetje Svoogaloo. Boogaloo van Sven Figee. Als je nu nog stil blijft staan als publiek dan ben je gewoon niet gemaakt voor de groove. Of is dat gewoon het probleem met Nederlands publiek?
Ivan Peroti mag weer even het podium op om te zingen bij het zacht groovende Last Time. Wederom een mooi rustpunt in het optreden. Ook Jenny Lane mag rustiger aan doen met het door al velen bezongen I’d Rather Go Blind. Wat heeft deze dame toch een topstem. Ook maar eens een optreden van haar bezoeken. Ze gaat op dit nummer echt helemaal los. Sprakeloos goed.
Sven Figee toont in het begin van Let’s Roll even zijn kunsten op het orgel. Een waar virtuoos. Het nummer ontspringt daarna in een soort boogiewoogie. Fijne meeswingbaar. Daarna ruimte voor de ubervrolijke en groovende dummer Joost Kroon. Erg mooi om te zien hoe hij achter zijn drumstel zit en deze bespeelt.
Reaggaegroove op Try My Love met gastzangeres Shary-An. Ze zingt ook nog mee op Never Played the Bass die ook weer een reggaeritme heeft. Stilzitten onmogelijk mag ik wel zeggen.
Ik ben nooit een liefhebber van the Prodigy geweest, blij wordt ik dan ook van de cover van Sven Hammond Soul van Smack My Bitch Up. Zo hoort muziek.
Crooked Shoe komt van hun eerste album. Freaky sax wordt hier gespeeld door Arjan Muusz. Je moet van die vrijere muziek houden, maar het knalt wel als een malle
Voor Spinning Out komen Ivan en Jenny weer het podium op om de soul aan de groove mee te geven. Heerlijk nummer. Om daarna ook nog eens heerlijk het optreden af te sluiten met We Belong Together. Uitblazen en naar huis.

Mag ik een keer heel kort zijn met mijn conclusie? Ik ga écht een keer naar een optreden van Sven Hammond Soul om deze energie en de groove zelf te kunnen voelen en mee te kunnen maken. Fantastisch lijkt me dat!