Ed Starink - Synthesizer Greatest, Volume 5 (1990)

Een redelijke "final episode"; 2,5 *

de meest mindere van de 5 delen tot nu toe, jammer dat 6 en 7 niet op de site staan, aangezien ik ook Volume 6 thuis heb. 2,5 ster*

Kan je mij soms uitleggen waarom je sommige andere veel hoger waardeert dan deze volume 5?

De eerste Synthesizer Greatest Volume was het meest verrassende (en ook het best verkochte) album . Zoals zo vaak trachtte platenmaatschapij Arcade ook hier een slaatje uit te slaan . Op den duur werd het allemaal een beetje vervelend, een beetje genant. Daarom voor het eerste "Synthesizer Greatest" album 4,5* en voor dit album, nou vooruit, 2* .

Had het eigenlijk tegen Lavigne, maar jij schijnt ook liefhebber te zijn. Het naspelen van bekend thema's in synthesizer vorm, en dan ook nog identieke kopierem, met enkel wijzigingen in instrumentatie.... is in mijn boekje het ultieme bewijs van iets genants. Vind Starink meer een nietsnut.

Moest je nu echt die 4 smileys nog aan je tekst toevoegen door de corrigeerfunctie?

Kom, kom Neo, niet zo chagerijnig alsjeblieft .

Als een bericht op zich prima en duidelijk was zonder, waarom ze er dan alsnog bijzetten, en ook in nog wat in overvloed naar mijn mening. Maar ja, dat is weer een oftopic discussie.

Ja Neo, laten we het maar over mooie muziek gaan hebben !!

Groeten , Hans

Ed Starink was toch lid van Nova...? en waarom staan daar geen platen van op MM..?

Omdat jij die binnenkort gaat plaatsen

hun optreden bij TopPop was na Iggy toch wel het wildste wat ik me uit m'n vroege jeugd kan herinneren!

Nee, Ed Starink is nooit een lid geweest van Nova! >> http://starink-world.net

Groetjes, Andy

Nova was een Nederlandse elektronische muziekband (met synthesizer), die in 1982 een nummer 1-hit scoorde met het nummer Aurora. De groep bestond uit Rob Papen, Ruud van Es en Peter Kommers

(Bron Wikipedia)

Je hebt helemaal gelijk Andy, ik heb me vergist.

Ik was aan het proberen om 6 en 7 te plaatsen, maar ik krijg de afbeeldingen niet precies zoals het moet. Dat is me te ingewikkeld helaas, anders had ik ze al op deze site gezet.

Aardig laatste deel, alhoewel hierna nog een deel 6 verscheen dus die titel is een pijnlijke misser. Vooral het tweede deel van dit album is sterk na het wat te brave eerste deel.. synthesizermuziek is toch vaak op zijn best wanneer het pakkend en afwisselend is tracks 10 11 12 13 14 zijn zulke tracks. 3 sterren

Dit vijfde deel kreeg de subtitel "The Final Episode" mee, dus het leek er toentertijd op, dat dit het laatste deel van de Synthesizer Greatest-serie zou worden. Zelf kocht ik deze toen nog op LP, maar mijn enthousiasme was al een stuk minder, omdat ik me al wat verder was gaan verdiepen in de wondere wereld van elektronische muziek. Ik kocht deze toen puur om de collectie compleet te maken.

T.o.v. de vorige delen, heb ik Volume 5 het minst vaak gedraaid. Ik vond het toen ook duidelijk de minste van allemaal. Echter na al die jaren bij herbeluistering valt het allemaal reuze mee en is dit best een degelijk deel uit de serie.

Ironisch genoeg vallen er dit keer twee dingen op: voor het eerst is er eigen werk van Ed Starink te horen, tw. "Cristallin" (in een ingekorte versie) en is er voor het eerst in de serie zowaar een cover te horen van Tangerine Dream! Deze ontbrak op de voorgaande delen! Waarom er dan voor een relatief 'niemendalletje' als "One for the Books" werd gekozen, is redelijk raadselachtig te noemen. Maar wel leuk dat Tangerine Dream eindelijk geëerd wordt.

Wederom weer aardige bewerkingen verder van o.a. Jan Hammer met "Eurocop" (origineel heet "Eurocops"), een erg stoere versie van Vangelis' "Alpha", een heel gevaarlijk dicht bij het origineel in de buurt komende "Learning Time" van Eric Serra's Nikita-soundtrack (heerlijk nummer blijft dit trouwens!) en een volle, krachtige bewerking van Kraftwerk's "Radio Activity".
Gevoelsmatig had Jeff Wayne's "Forever Autumn" met rust gelaten mogen worden en vind ik daardoor een ietwat ongelukkige opener. Daarentegen vind ik Jarre's "September" in deze uitvoering stiekem eigenlijk leuker, puur omdat ik het gezang op de originele versie afbreuk vind doen. Alleen jammer dat het nummer naar het einde toe weer wat minder wordt.

Maar goed, uiteindelijk is ook Volume 5 prima te beluisteren en had het hier ook moeten eindigen, ware het niet dat er toch een zesde volume zou volgen en zelfs nog meer. Deze albums zou ik echter niet meer kopen.
Misschien, héél misschien probeer ik de delen die hierna zouden volgen, nog eens te beluisteren. Echter houd het qua nostalgie op met dit album. Voor nu is Volume 5 dan ook, precies zoals het album het ook op de hoes vermeld, de laatste episode!

Ik vond en vind dit ook het minste deel tot dan toe , (suffe hoes ook - een vuurtoren? Waar slaat dat op!) , met die kanttekening dat deel 6 nog opnieuw een stapje minder was. Toch is hier met name op kant B goede synthesizermuziek op te beluisteren en inderdaad is de Tangerine dream track zeer opvallend, want niet voor de hand liggend maar best smaakvol gedaan. Grote troef van dit album evenwel vind ik Souvenir de China, van Jarre's Concerts in China, en deze versie van Starink is onmiskenbaar krachtiger en beter dan de originele track. Geweldige prestatie!