Mike Oldfield - The Songs of Distant Earth (1994)
mijn stem
119 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Warner Bros.
-
In the Beginning (1:24)
-
Let There Be Light (4:57)
-
Supernova (3:23)
-
Magellan (4:40)
-
First Landing (1:16)
-
Oceania (3:19)
-
Only Time Will Tell (4:26)
-
Prayer for the Earth (2:09)
-
Lament for Atlantis (2:43)
-
The Chamber (1:48)
-
Hibernaculum (3:32)
-
Tubular World (3:22)
-
The Shining Ones (2:59)
-
Crystal Clear (5:42)
-
The Sunken Forest (2:37)
-
Ascension (5:49)
-
A New Beginning (1:37)
0
geplaatst: 29 februari 2024, 13:48 uur
Heerlijk ontspannen album wat mij altijd in een relaxte sfeer weet te brengen. Het zijn niet de individuele tracks die me raken maar veel meer het totaal plaatje. Consistent en wat mij betreft van hoog Mike waardig niveau. Ik zeg 4 ****
3
geplaatst: 27 januari, 15:45 uur
Queebus schreef:
En het kan haast niet anders dat Mike Oldfield goed heeft geluisterd naar The Cross Of Changes van Enigma.
En het kan haast niet anders dat Mike Oldfield goed heeft geluisterd naar The Cross Of Changes van Enigma.
Het druipt eraf. Ik moest ook vaak aan World Mix van Deep Forest denken die allemaal in laat 1993 of 1994 uitkwamen.
Grandioos meesterlijke CD overigens. Heb em direct aangeschaft en is denk ik met T3 het album van Oldfield dat ik het meeste heb gedraaid.
3
geplaatst: 13 maart, 13:11 uur
Ik schaam me een ongeluk, maar pas vandaag (ja ja, de dag van het Tubular Bells-concert in Utrecht) stuit ik op dit album, waarvan ik het bestaan niet wist! Net begonnen (Let There Be Light: Oldfield meets Dire Straits) en ik vind het tot dusver prachtig.
Mijn favoriete album is trouwens Crises - en dan vooral vanwege het titelnummer.
Mijn favoriete album is trouwens Crises - en dan vooral vanwege het titelnummer.
0
geplaatst: 14 maart, 14:27 uur
Michiel B. schreef:
Ik schaam me een ongeluk, maar pas vandaag (ja ja, de dag van het Tubular Bells-concert in Utrecht) stuit ik op dit album, waarvan ik het bestaan niet wist! Net begonnen (Let There Be Light: Oldfield meets Dire Straits) en ik vind het tot dusver prachtig.
Ik schaam me een ongeluk, maar pas vandaag (ja ja, de dag van het Tubular Bells-concert in Utrecht) stuit ik op dit album, waarvan ik het bestaan niet wist! Net begonnen (Let There Be Light: Oldfield meets Dire Straits) en ik vind het tot dusver prachtig.
Daar hoef jij je toch niet voor te schamen? Dit is een album wat helaas (veel) te onbekend is gebleven.
De referentie/vergelijking naar Dire Straits is dan wellicht wel iets om je achter de oren te krabben
2
CorvisChristi (crew)
geplaatst: 14 maart, 22:14 uur
vigil schreef:
Daar hoef jij je toch niet voor te schamen? Dit is een album wat helaas (veel) te onbekend is gebleven.
De referentie/vergelijking naar Dire Straits is dan wellicht wel iets om je achter de oren te krabben
(quote)
Daar hoef jij je toch niet voor te schamen? Dit is een album wat helaas (veel) te onbekend is gebleven.
De referentie/vergelijking naar Dire Straits is dan wellicht wel iets om je achter de oren te krabben
Dit is meer Mike Oldfield goes Pink Floyd en Enigma. Dire Straits hoor ik er niet in terug inderdaad.
Overigens blijft dit (blijkbaar wat onderbelichte) album een meesterwerk. De meeste Oldfield-fans hebben dit album hoog in het vaandel staan, althans dat idee heb ik in ieder geval.
1
geplaatst: 14 maart, 23:39 uur
Ik heb het gelijknamige boek van Arthur C. Clarke waarbij dit album een soundtrack wil zijn nooit gelezen. Maar dat hoeft ook niet want de sterkte van deze plaat is dat de muziek echt een verhaal vertelt. Oldfield kreeg wel eens kritiek omdat zijn langere stukken soms te veel een lappendeken van melodietjes waren. Op Songs Of Distant Earth is elk track een wezenlijk onderdeel van het verhaal. Het album vormt zo een sterk geheel.
Ps. Een ander boek van Clarke draagt als titel Sentinel.
Ps. Een ander boek van Clarke draagt als titel Sentinel.
* denotes required fields.
* denotes required fields.