John Entwistle - Whistle Rymes (1972)

'Whistle Rymes' is een plaat met uitglijders en gelukkig ook uitschieters. De plaat gaat van start met het rommelige 'Ten Little Friends'. Daarna volgt één van de zes hoogtepunten; 'Apron Strings' en tevens het allemooiste wat John Entwistle op solo-vlak heeft uitgebracht. 'I Feel Better' is een naargeestig liedje over loslaten en dat met de welbekende zwarte humor van John. 'Who Cares' is een prachtig nummer dat je naar de volumeknop doet grijpen en een van de weinig geslaagde nummers tot we bij 'I Found Out' zijn techtgekomen. Dit is een emotioneel epos dat de toon zet en rustig overgaat in 'Nightmare'. Het begint rustig, maar plots is het complete chaos. Een avontuurlijk einde. Gelukkig heeft mijn CD bonustracks en daartussen staan twee prachtige nummers 'All Dressed Up' en 'Back On The Road'. Die vagen het meeste op het album helemaal weg. Kippenvel (vooral bij 'All Dressed Up'). Aanrader? Ehhm, als je toch een solo-album van John wil kopen, dan zou ik voor zijn eerste gaan. Maar dat betekent wel dat je ' Apron Strings' en de andere genoemde hoogtepunten moet missen.

Album met prima songs van de basgitarist van de Who. Vooral de tweede helft van het album spreekt me zeer aan (The Window Shopper, I Found Out en Nightmare). Staat in de OOR jaarlijst 1973, maar op een (te?) bescheiden plek (gedeeld 55e).
3,5*