Harry Nilsson - Knnillssonn (1977)

zeer sterke cd van een nilsson waarvoor ik de hoop al had opgegeven na het wat zwakkere ' that's the way it is ' ( staat zelfs niet op mume ) , de 2 openingssongs zijn puur goud met een lading honing erop , mierezoet maar o zo mooi , ik vind dit ontzettend mooi

Ik ook.

Dit is misschien wel Harry's meest onderschatte album, met prachtige arrangementen en orkestraties.

"Perfect Day" is een sublieme afsluiter, hemels mooi bijna.

ge-erfd, voor het eerst beluisterd. [op een zondagmiddag]
Ik had voor deze dag nog nooit van Harry Nilsson gehoord en
had dus geen idee wat het zou worden maar al na enkele tonen was ik verkocht... wow wat een album.
ik ervaar dit album met een verhaalvertellende manier van zingen en prachtige arrangementen als een die bij mij zeer veel indruk heeft achtergelaten en nog vaak op de draaitafel zal liggen.

Zondag is de perfekte dag om Harry Nilsson te draaien!
Deze plaat komt het dichtst in de buurt van het vroegere werk en ik raad dan ook iedereen die van deze Nilsson houdt zijn eerste drie platen aan. Juwelen!!!

Erg leuke en speelse muziek. En mooi! Ik kijk nu uit het raam en voel de zonnestralen die mijn huid roeren en besef ik mij dat ik voor dit moment geen betere muziek zou kunnen bedenken. Ik geniet nog even verder als u het niet erg vindt.

Inderdaad is dit een ander verhaal dan "... That's The Way It Is", veel sterker, betere songs, erg laidback maar heel mooi en warm. Een mooie warme zomerse plaat.
En verdomd goede songs met sterke structuren, onze man was in bloedvorm zo te horen!

Neen, Social_Mask, geniet maar verder.... ik doe dat ook.

Ik kan de plaat dan ook echt aanbevelen aan eenieder die van het betere singer-songwriter-genre houdt.

Miljaarde, niets is hier ondermaats, ik zie me verplicht om....
voilà, het is nog maar eens gebeurd.
Volle meuk, het moet maar zo'n fijn plaatje niet zijn, echt van begin tot eind.
* * * * *

ik heb het je nog gezegd hé patje , een meesterwerk , een onontgonnen goudklompje , niet veel mensen kennen dit prachtige zoete delicious heerlijk muziek om te koesteren werje van de te vroeg van ons heen gegaan nilssonneke !

Het mènneke dronk wat veel hé?



Die gelukzak heeft wel Lennon persoonlijk mogen leren kennen, het is niet iedereen gegeven...

Dat kun je wel zeggen, Father! En roken ook !
Al die verworvenheden stammen nog uit de tijd dat een zanger met behulp van whisky en smoke 'rijper' en 'bluesyer' wilde klinken. Als ik denk aan al die zangers die, net als onze Harry, uit liefde voor de zangkunst met keel- en lever-kanker een vroegtijdig einde vonden...
Noem ze maar op: Dusty, Alexis Korner, Brel, nou ja, maak zelf maar een lijstje !

Overigens, veel van Harry's platenhoezen zijn vol zelfspot ! Zie hierboven !

Is het alles dubbel zien een verwijzing naar zijn vrij constante staat van dronkenschap? Past wel in het zelfdestructieve beeld dat van Harry geschetst wordt in ieder geval.

De zelfspot zit 'm ook in de titels van albums als Nilsson Schmilsson, Son of Schmilsson en deze Knnillssonn. Harry moest altijd zijn achternaam spellen en dan nog ging het heel vaak fout. Die problemen met de juiste spelling van zijn achternaam heeft ie in ieder geval in deze 3 titels verwerkt.

Goede plaat dit, een van de betere uit de 70's. Ben het met willemmusic eens dat de echte parels van Harry aan het begin van zijn carrière te vinden zijn, met name Harry en Aerial Ballet zijn wonderschoon en de reden waarom de Beatles fan van Harry waren.

Sterke comeback van Harry Nilsson, die zelfs met een inmiddels ietwat afgetakelde stem nog kan imponeren. Het leuke aan dit album is dat hij in deze nummers al zijn verschillende periodes combineert, van zijn vroege werk tot de Beatlesque pop/rock en de standards. Resultaat: typisch Nilsson, maar deze klinkt als geen ander album van hem.

Rijk aan muzikale ideeën en erg gezellig, maar ook wel erg honkebonkerig door de flauwe humor van Nilsson en de bloedirritante strijkers waarmee alles is dichtgesmeerd. Typisch zo’n plaat die ik vaak hoopvol opzet, waarna ik vervolgens moeite heb om hem niet vroegtijdig weer af te zetten.

Nilsson lustte idd een stevige borrel, maar overleed aan hartfalen.

Door zijn connectie met The Beatles, vaak zijn albums geprobeerd, maar ik vind weinig waar ik door geraakt wordt. Ik hoor de kwaliteit wel, maar dat is niet genoeg.