Cyndi Lauper - Hat Full of Stars (1993)

Na de teleurstellende verkoopcijfers van voorganger A Night to Remember, wilde Cyndi het heft in eigen handen nemen en ging voor een serieuzere aanpak. Deels geslaagd, maar het album als geheel is te onsamenhangend. Cyndi probeert hier teveel stijlen op één plaat, wat het een beetje rommelig maakt.
Ze kaart alledaagse maatschappelijke problemen en zorgen aan, iets waar ik erg van hou, maar het grote publiek had moeite haar serieus te nemen in deze rol. Zoals ik bij True Colors al schreef, Cyndi ging te lang door met gekke liedjes en uitspattingen. Had zij net als Madonna midden jaren tachtig gekozen voor een wat volwassener imago was ze hier wellicht wel mee weggekomen.
Zonde, want Hat Full of Stars is ondanks alles een mooie plaat en het beluisteren meer dan waard.
En hoe mooi is die albumhoes?

Beste tracks: That's What I Think, Sally's Pigeons, A Part Hate (oorspronkelijk bedoeld voor True Colors, maar haar platenmaatschappij wilde het destijds luchtig houden en naast de Gaye cover What's Going On niet nog een protest song op dat album), Who Let in the Rain en Hat Full of Stars. Die laatste twee behoren voor mij tot de mooiste break-up songs ooit.

Hoe leuk ik nummers als She Bop en Girls... ook vind, ik hoor Cyndi toch het liefst met wat diepgaander materiaal.
Zonde dat de rest van de wereld hier anders over dacht.

Denk dat dit album geen succes werd omdat het niet duidelijk is welke doelgroep ze hiermee probeerde aan te spreken. Een groot deel van deze plaat werd geproduceerd door Junior Vasquez die rond die tijd zelf furore maakte met z'n tribal house nummers, terwijl hij hier opgetrommeld wordt om vrij doorsnee popnummers te produceren met een pseudo-alternatief randje.

Ook staan hier de nodige fillers op die, met alle respect, vrij zwak zijn (de nummers 7 tot en met 10 in het bijzonder). Het eerste deel van het album is wel oké en met name de ballad 'Who Let in the Rain' mag berekend worden tot één van haar beste nummers. 'Product of Misery' en 'Sally's Pigeons' kunnen mij ook wel bekoren, al zou je verwachten dat nummers met thema's als huiselijk geweld en abortus emotioneler zouden klinken dan dat ze hier doen.