Otis Redding - Live in Europe (1967)

Best Live-plaat en Live-artiest ooit.....................helaas hem zelf nooit Live mogen zien / horen. Koester daarom deze plaat!
Hoe had de pophistorie er uit gezien als Otis ons niet vroegtijdig had hoeven verlaten?

Otis en zijn band Fantastisch!!!

De laatste tijd heb ik wat met Live-Cd's, deze moest ik dan natuurlijk luisteren. Zijn andere Live-topplaat heb ik ook, alleen daarvan Respect te kort, die moet nog wachten.

Deze Cd is werkelijk een aanrader, Can't Turn You Loose is Live het toppunt wat kan bereikt worden met dit soort platen, echt het gevoel alsof je in dat publiek naast iemand zit te luisteren en uit je dak gaat. These Arms Of Mine kies ik ook nog als favo, vooral om de reden dat Otis koos om die te zingen: 'Good To Me' hoor je echt zo'n 10 keer op aanvraag, dan krijg je die andere . Otis zorgt voor echte sfeer met zijn diepe tracks, bij Respect kan je dan weer uit je dak gaan. Een Live-Cd die ik zeker kan aanrader aan iedereen, alleen speelt hij een paar van mijn favo nummers hier niet bepaald. Maar voor de rest Live op z'n allerbest. Elke track hier is gewoon Live erg fijn.

4* (om te beginnen, blijft ook zo denk ik). Zoals ik al zei: Otis en zijn band zijn hier prachtig, raakt me toch extra als ik besef dat dit zijn laatste optreden was.

Fa-Fa-Fa-Fa-Fa (Sad Song), live met het publiek, die op deze cd staat is helemaal geweldig

Over Otis Reddings cover versie van "Satisfaction" heeft Keith Richards eens gezegd dat dit die versie is die hij van plan was te schrijven maar dat het hem niet gelukt is.

Als dàt geen mooi compliment is! Al vrees ik dat Keith dat zei toen Otis al overleden was? Prachtplaat!

Oeps deze nog niet gestemd.
Mijn favotiete artiest, en Live was hij helemaal een Soul Beest!
Niet zo moeilijk dus. Een 5 punter.

Degelijk live album, zijn zijn andere live platen ook aan te raden?

Otis Redding - Live! In London and Paris (2008)

Deze is ook geweldig. Twee concerten uit zijn tour van 1967 van Otis op zijn best.
Kwaliteit van het geluid is zeer goed.
Het Parijs gedeelte is hetzelfde als deze, alleen het geluid is wat beter op de hierboven genoemde CD

Can't turn you loose ken ik nog van de Blues Brothers. We hebben hetzelfde bouwjaar (1967). moet dus wel goed zijn. En dat is het dan ook. Prachtige plaat.

Ongehoorde talenten had Otis Redding en dat was wat die Europeanen toen toch maar mooi konden horen die avond en Paris. Zijn briljante fraaie stem blijkt live haast nog krachtiger te zijn: echt geweldig! De begeleiding is van Booker T and the MG's met de uitstekende gitaar van Steve Cropper. Er werd toen gesproken over: 'the greatest ever Soul show', en weet je: misschien was het dat ook wel...
Tot slot over de cd Live! in London and Paris (2008): die is werkelijk uitstekend geremastered, wat een kraakhelder geluid oplevert. Beter dan dit originele album en je krijgt dus ook het concert in London erbij.

Otis live beleven is een belevenis an sich. Luister alleen als eens hoe het publiek meedoet op Fa-Fa-Fa-Fa-Fa (Sad Song). Ongeëvenaard.

Respect – de energie komt nu live nog meer los
Can’t Turn You Loose – wat een energie wordt er uitgedeeld tussen artiest, band en publiek
I’ve Been Loving You Too Long – wat kan die man eigenlijk sterk zingen. Ongehoord hoeveel passie hij er in stopt
My Girl – een luchtiger nummer zo tussendoor, in al zijn facetten
Shake – veel rauwer gaat het niet worden. Ook het spel met het publiek is mooi.
Satisfaction – knalt het tempo er vol op. Otis heeft veel lol met zijn band
Fa-Fa-Fa-Fa-Fa (Sad Song) – werkelijk prachtig hoe het samenspel met het publiek hier is. De liveversie is de beste versie van dit nummer
These Arms of Mine – dit nummer is natuurlijk om zijn intensiteit en dat hoor je live ook terug
Day Tripper – na de rust van de vorige gaat het hier wel weer energiek los
Try a Little Tenderness – Otis gooit hier alles er nog even uit

Mooie plaat maar ik hoor m liever met zijn studio albums. Qua live soul albums vind ik Marvin Gaye en James Brown mooier en beter en er zijn mooiere live albums uit andere genres, goed uiteraard mijn persoonlijke mening.
Zo zonde dat deze man zo jong gestorven is.

Sam Cooke en Otis Redding, wat had ik beiden graag live willen meemaken. Maar gelukkig maakt dit schitterende album veel goed.