Dire Straits & Mark Knopfler - The Best Of (2005)
Alternatieve titel: Private Investigations
mijn stem
126 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Mercury
-
Dire Straits - Telegraph Road * (14:20)
-
Dire Straits - Sultans of Swing (5:50)
-
Dire Straits - Love over Gold (6:16)
-
Dire Straits - Romeo & Juliet (6:00)
-
Dire Straits - Tunnel of Love (8:10)
-
Dire Straits - Private Investigations [Single Edit] (5:58)
-
Dire Straits - So Far Away * (5:05)
-
Dire Straits - Money for Nothing (8:25)
met Sting
-
Dire Straits - Brothers in Arms (6:57)
-
Dire Straits - Walk of Life (4:07)
-
Dire Straits - Your Latest Trick * (6:29)
-
Dire Straits - Calling Elvis * (6:25)
-
Dire Straits - On Every Street (5:02)
-
Mark Knopfler - Going Home (Theme from the Local Hero) (5:01)
-
Mark Knopfler - Darling Pretty * (4:43)
-
Mark Knopfler - The Long Road (Theme from Cal) * (7:17)
-
Mark Knopfler - Why Aye Man [Radio Edit] (4:10)
met Jimmy Nail en Tim Healy
-
Mark Knopfler - Sailing to Philadelphia [Extended Album Version] * (5:54)
met James Taylor
-
Mark Knopfler - What It Is (4:55)
-
Mark Knopfler - The Trawlerman's Song * (5:00)
-
Mark Knopfler - Boom, Like That (5:47)
-
Mark Knopfler - All the Roadrunning (4:47)
met Emmylou Harris
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur:
1:21:25
(2:16:38)
0
geplaatst: 2 juli 2011, 20:30 uur
Mark vond het een nummer dat gezongen moest worden door een vrouw, dus dat lijkt me sterk.
I think if I was to sing "Private Dancer," "All the men come in these places," the audience would know it was a character, they'd be able to make that adjustment. It's really a song that a woman should sing
Waarop hij daarna overigens wel dit zegt:
but to my mind, a man should be able to just as easily, and if it's done well, you should be able to make that adjustment.
Maar let vooral op dat "should be able to".
I think if I was to sing "Private Dancer," "All the men come in these places," the audience would know it was a character, they'd be able to make that adjustment. It's really a song that a woman should sing
Waarop hij daarna overigens wel dit zegt:
but to my mind, a man should be able to just as easily, and if it's done well, you should be able to make that adjustment.
Maar let vooral op dat "should be able to".
0
geplaatst: 2 juli 2011, 20:43 uur
Maar het is niet zo dat Private Dancer een reactie op Private Investigation is.
Man betrapt vrouw, waarop zij zichzelf verantwoord.
Echt een van de sterkste nummers van Mark zijn hand.
Man betrapt vrouw, waarop zij zichzelf verantwoord.
Echt een van de sterkste nummers van Mark zijn hand.
0
geplaatst: 2 juli 2011, 20:57 uur
Private Dancer moest oorspronkelijk op Love Over Gold komen, dus een echte reactie lijkt me het niet. Eerder een soort tweeluik dan, maar als dat zo zou zijn, zou het wel bekend zijn. lijkt me.
0
geplaatst: 2 juli 2011, 21:04 uur
Had er in ieder geval op gepast.
Zelfde sfeertje als Private Investigations.
Zelfde sfeertje als Private Investigations.
0
geplaatst: 28 juli 2011, 13:26 uur
Wat stom dat deze CD gecorrigeerd is.. Nu mag je maar 3 sterren plaatsen en lijkt het een prutsverzamelaar. 
0
geplaatst: 2 augustus 2011, 17:55 uur
De echte fan heeft alles al, dat lijkt me duidelijk. Ook al ben ik na Shang Ri La afgehaakt, om cd's te kopen en ook om naar de concerten te gaan, omdat die toch altijd uitmonden in dezelfde setlist, en op nummer uitdraaien die we al veel te vaak hebben gehoord. zeker voor en man met zo'n indrukwekkende collectie.
Maar deze cd is erg lekker voor in de auto..............
Maar deze cd is erg lekker voor in de auto..............
0
geplaatst: 2 augustus 2011, 18:34 uur
Voor wat betreft dat op bijna elk concert dezelfde nummers worden gespeeld en ook de nummers die we al vaak gehoord hebben ben ik het volkomen met jou eens .
Maar dat je afhaakt na Shangri-la kan ik dan weer niet begrijpen want Get Lucky bevat toch erg mooi song materiaal en Kill To Get Crimson ook .
Maar dat je afhaakt na Shangri-la kan ik dan weer niet begrijpen want Get Lucky bevat toch erg mooi song materiaal en Kill To Get Crimson ook .
0
geplaatst: 22 augustus 2011, 18:39 uur
Dit album vind ik toch minder als Money for Nothing.
Om te beginnen mis ik telegraph road , toch wel het mooiste liedje van hun.
Ik vind Telegraph road NET iets beter als Brothers in arms, maar dat is millimeter werk.
Verder is dit album voor de echte straits fans niks nieuws onder de zon.
Om te beginnen mis ik telegraph road , toch wel het mooiste liedje van hun.
Ik vind Telegraph road NET iets beter als Brothers in arms, maar dat is millimeter werk.
Verder is dit album voor de echte straits fans niks nieuws onder de zon.
0
geplaatst: 22 augustus 2011, 19:38 uur
anoniempje 30 schreef:
Dit album vind ik toch minder als Money for Nothing.
Om te beginnen mis ik telegraph road , toch wel het mooiste liedje van hun.
Ik vind Telegraph road NET iets beter als Brothers in arms, maar dat is millimeter werk.
Verder is dit album voor de echte straits fans niks nieuws onder de zon.
Dit album vind ik toch minder als Money for Nothing.
Om te beginnen mis ik telegraph road , toch wel het mooiste liedje van hun.
Ik vind Telegraph road NET iets beter als Brothers in arms, maar dat is millimeter werk.
Verder is dit album voor de echte straits fans niks nieuws onder de zon.
Staat er op hoor als je de 2CD versie maar neemt.
0
geplaatst: 23 augustus 2011, 20:34 uur
ok, dat wist ik dus niet.
Maar deze cd laat wel zien wat voor supertalent Knopfler is met liedjes te bedenken.
Persoonlijk vind ik Knopfler de beste songwriter van allemaal.
Laten we eens het nummer Telegraph road nemen , dat nummer blaast toch alle nummers van de rolling stones en beatles weg.
Als ik telegraph road hoor dan vind ik de beatles maar tralala muziek.
Dat nummer heeft voor mij gewoon alles, het begint heel rustig alsof je voor het raam staat te kijken tijdens een regenachtige dag , en het nummer eindigt met veel geweld met prachtig gitaar werk wat je in het begin nooit zou hebben gedacht dat het zo zou eindigen , en dat maakt dat soort nummer zo ontzettend speciaal.
En zo heeft Mark nog zoveel nummers geschreven die zo ontzettend mooi zijn en vooral heel origineel.
dit is echter een mening van mij , dus absoluut geen feit dat iedereen zo moet denken.
Maar deze cd laat wel zien wat voor supertalent Knopfler is met liedjes te bedenken.
Persoonlijk vind ik Knopfler de beste songwriter van allemaal.
Laten we eens het nummer Telegraph road nemen , dat nummer blaast toch alle nummers van de rolling stones en beatles weg.
Als ik telegraph road hoor dan vind ik de beatles maar tralala muziek.
Dat nummer heeft voor mij gewoon alles, het begint heel rustig alsof je voor het raam staat te kijken tijdens een regenachtige dag , en het nummer eindigt met veel geweld met prachtig gitaar werk wat je in het begin nooit zou hebben gedacht dat het zo zou eindigen , en dat maakt dat soort nummer zo ontzettend speciaal.
En zo heeft Mark nog zoveel nummers geschreven die zo ontzettend mooi zijn en vooral heel origineel.
dit is echter een mening van mij , dus absoluut geen feit dat iedereen zo moet denken.
0
geplaatst: 28 september 2011, 09:15 uur
Ik weet het Rudiger (een van zijn mooiste solo nummers), wellicht dat ik die laatste twee albums van Kark een moet beluisteren. Maar, om een of andere manier hebben die concerten me zo'n bittere nasmaak gegeven dat er genoeg van had. Ook, begon ik me meer en meer te ergeren aan Mark's manier van nummers produceren, iedere keer wanneer het echt fruitig wordt, dan faded het nummer uit, zoals bijvoorbeeld met : Hill Farmer's Blues, zo'n prachtig mooi stukje gitaarwerk aan het einde...maar het duurt veel en veel te kort.
En live, het staat er te statisch bij. Ik ben het met iedereen eens Mark is een grootmeester op gitaar, een geniale tekstschrijver, maar door de manier van concerten arrangeren doet hij zichzelf toch echt niet genoeg recht aan. Man, die gast heeft mooie nummers op z'n repetoire staan, maar het mondt altijd weer uit op Sultans of Swing (dat hebben we nu wel een keer gehoord, ook al is een 16 min. uitvoering geniaal), Romeo & Juliet (nooit hun sterkste nummer geweest), Money or Nothing (veel teveel gericht op de massa), Walk Of Life (wat een tijdverspilling) etc. What about Private Investigations, Love Over Gold, Why Worry, One World, Planet Of New Orleans, My Parties, The Man's Too Strong, Once Upon A Time In The West, News, Where Do you Think You're Going (faded ook al uit op het mooiste moment) en dan heb ik het nog helemaal niet over zijn solo werk gehad.
Over Telegraph Road en Brothers In Arms, ook al vind het wegschrijven van The Beatles en de Stones (ook niet mijn meest favo band) van Anonoempje veel te ver gaan. TR is inderdaad een monster van een nummer, en waarschijnlijk het signatuur nummer van Mark als een componist. Maar om het te vergelijken met de Beatles en stellen dat zij tralala muziek maken is echt belachelijk. Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen. Nog maar niet te spreken over een hele trits andere tecnologische innovaties die zijn oorsprong hebben in Beatles opnames, zoals het gebruik van de viertrack recorder, etc. En Mark spamt uit die generatie die opgroeide met The Beatles. Het mag dan simpel klinken voor ons, maar het was voor die tijd bijzonder revolutionair.
En live, het staat er te statisch bij. Ik ben het met iedereen eens Mark is een grootmeester op gitaar, een geniale tekstschrijver, maar door de manier van concerten arrangeren doet hij zichzelf toch echt niet genoeg recht aan. Man, die gast heeft mooie nummers op z'n repetoire staan, maar het mondt altijd weer uit op Sultans of Swing (dat hebben we nu wel een keer gehoord, ook al is een 16 min. uitvoering geniaal), Romeo & Juliet (nooit hun sterkste nummer geweest), Money or Nothing (veel teveel gericht op de massa), Walk Of Life (wat een tijdverspilling) etc. What about Private Investigations, Love Over Gold, Why Worry, One World, Planet Of New Orleans, My Parties, The Man's Too Strong, Once Upon A Time In The West, News, Where Do you Think You're Going (faded ook al uit op het mooiste moment) en dan heb ik het nog helemaal niet over zijn solo werk gehad.
Over Telegraph Road en Brothers In Arms, ook al vind het wegschrijven van The Beatles en de Stones (ook niet mijn meest favo band) van Anonoempje veel te ver gaan. TR is inderdaad een monster van een nummer, en waarschijnlijk het signatuur nummer van Mark als een componist. Maar om het te vergelijken met de Beatles en stellen dat zij tralala muziek maken is echt belachelijk. Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen. Nog maar niet te spreken over een hele trits andere tecnologische innovaties die zijn oorsprong hebben in Beatles opnames, zoals het gebruik van de viertrack recorder, etc. En Mark spamt uit die generatie die opgroeide met The Beatles. Het mag dan simpel klinken voor ons, maar het was voor die tijd bijzonder revolutionair.
0
geplaatst: 28 september 2011, 11:31 uur
daniel1974nl schreef:
Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen.
Knopfler was al vanaf dat hij 8 of 9 was (hij komt uit '49), geïnteresseerd in gitaar.Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen.
Ik quote:
"heard my uncle Kingsley playing boogie woogie on the piano when I was about eight or nine, and I thought that those three chords were the most magnificent things in the world - still do. The first records I made my mom buy were Lonnie Donegan skiffle records. That was before I was 10 years old. I had to wait until I was 15 before I got a guitar, because my old man wanted me to appreciate it when I got it. It was a red Hofner V-2, I think they called it. Cost 50 quid. It was Strat-shaped, and it had to be red."
"Were you also influenced by American instrumental bands from the late ‘5Os and early ‘6Os?
Oh, yes. I went up the street to a little pal of mine and made him play me ,,Because They're Young" [by Duane Eddy] 49 times. I could spend the whole day listening to that: the twang. Do you remember the Fireballs? I have one Fireballs single with ,,Quite A Party" on one side and ,,Gunshot" on the other. I played that 4,900 times. Completely and utterly in love with it. Then you'd grow up into Radio Luxembourg, and you'd sit up talking to your older sister. She talks about her boyfriends, and you listen to Ben E. King's ,,Spanish Harlem" or ,,Hey, Baby" by Bruce Channel - stuff like that. "
"Were you also into rockabilly?
Early Elvis, of course, and one of the biggest of all was the Everly Brothers - with Chet Atkins on guitar; but of course, I didn't know that, and they didn't put their names on records then. But he's probably the greatest of all. Then there was Ricky Nelson - a record called ,,Just A Little Too Much," which doesn't get a lot of exposure-and I didn't know then that that was James Burton on guitar. The sound on those records-just listen to the backing on ,,Hello, Mary Lou" - is astonishingly great. Jerry Lee Lewis was another complete genius. "
Wat overigens niet uitsluit dat hij ook door The Beatles beïnvloed is:
"Considering the enormous impact the Beatles had on American groups, they must have been an even bigger influence on a young musician like yourself growing up in England
Oh, huge! ,,Please, Please Me" was one of the first records that I bought. It's funny now, because while I've been working with Aztec Camera at Ayre Studio [in London], I've been playing Asteroids about every other day with Paul McCartney. It's slightly strange to think, ,,Oh, that's him"[laughs]. But I also liked the Rolling Stones, and I absolutely loved the Kinks. I got into trouble for writing Le Kinks on notebooks and desks in school. I loved songs like ,,Where Have All the Good Times Gone," ,,Waterloo Sunset, and ,,You Really Got Me." I enjoyed that period, and then a few years later, when I was 18or 19, I got into a lot of the American bands, like the Doors, and some of the English bands that didn't necessarily make it as big, such as Head, Hands & Feet [with Albert Lee]. I never really got into deep record collecting, because I was always moving around and was too impoverished."
Sowieso zou ik het hele interview aanraden: http://victorian.fortunecity.com/stanmer/288/intervw/interv.htm
0
geplaatst: 20 oktober 2013, 00:06 uur
daniel1974nl schreef:
Ik weet het Rudiger (een van zijn mooiste solo nummers), wellicht dat ik die laatste twee albums van Kark een moet beluisteren. Maar, om een of andere manier hebben die concerten me zo'n bittere nasmaak gegeven dat er genoeg van had. Ook, begon ik me meer en meer te ergeren aan Mark's manier van nummers produceren, iedere keer wanneer het echt fruitig wordt, dan faded het nummer uit, zoals bijvoorbeeld met : Hill Farmer's Blues, zo'n prachtig mooi stukje gitaarwerk aan het einde...maar het duurt veel en veel te kort.
En live, het staat er te statisch bij. Ik ben het met iedereen eens Mark is een grootmeester op gitaar, een geniale tekstschrijver, maar door de manier van concerten arrangeren doet hij zichzelf toch echt niet genoeg recht aan. Man, die gast heeft mooie nummers op z'n repetoire staan, maar het mondt altijd weer uit op Sultans of Swing (dat hebben we nu wel een keer gehoord, ook al is een 16 min. uitvoering geniaal), Romeo & Juliet (nooit hun sterkste nummer geweest), Money or Nothing (veel teveel gericht op de massa), Walk Of Life (wat een tijdverspilling) etc. What about Private Investigations, Love Over Gold, Why Worry, One World, Planet Of New Orleans, My Parties, The Man's Too Strong, Once Upon A Time In The West, News, Where Do you Think You're Going (faded ook al uit op het mooiste moment) en dan heb ik het nog helemaal niet over zijn solo werk gehad.
Over Telegraph Road en Brothers In Arms, ook al vind het wegschrijven van The Beatles en de Stones (ook niet mijn meest favo band) van Anonoempje veel te ver gaan. TR is inderdaad een monster van een nummer, en waarschijnlijk het signatuur nummer van Mark als een componist. Maar om het te vergelijken met de Beatles en stellen dat zij tralala muziek maken is echt belachelijk. Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen. Nog maar niet te spreken over een hele trits andere tecnologische innovaties die zijn oorsprong hebben in Beatles opnames, zoals het gebruik van de viertrack recorder, etc. En Mark spamt uit die generatie die opgroeide met The Beatles. Het mag dan simpel klinken voor ons, maar het was voor die tijd bijzonder revolutionair.
Ik weet het Rudiger (een van zijn mooiste solo nummers), wellicht dat ik die laatste twee albums van Kark een moet beluisteren. Maar, om een of andere manier hebben die concerten me zo'n bittere nasmaak gegeven dat er genoeg van had. Ook, begon ik me meer en meer te ergeren aan Mark's manier van nummers produceren, iedere keer wanneer het echt fruitig wordt, dan faded het nummer uit, zoals bijvoorbeeld met : Hill Farmer's Blues, zo'n prachtig mooi stukje gitaarwerk aan het einde...maar het duurt veel en veel te kort.
En live, het staat er te statisch bij. Ik ben het met iedereen eens Mark is een grootmeester op gitaar, een geniale tekstschrijver, maar door de manier van concerten arrangeren doet hij zichzelf toch echt niet genoeg recht aan. Man, die gast heeft mooie nummers op z'n repetoire staan, maar het mondt altijd weer uit op Sultans of Swing (dat hebben we nu wel een keer gehoord, ook al is een 16 min. uitvoering geniaal), Romeo & Juliet (nooit hun sterkste nummer geweest), Money or Nothing (veel teveel gericht op de massa), Walk Of Life (wat een tijdverspilling) etc. What about Private Investigations, Love Over Gold, Why Worry, One World, Planet Of New Orleans, My Parties, The Man's Too Strong, Once Upon A Time In The West, News, Where Do you Think You're Going (faded ook al uit op het mooiste moment) en dan heb ik het nog helemaal niet over zijn solo werk gehad.
Over Telegraph Road en Brothers In Arms, ook al vind het wegschrijven van The Beatles en de Stones (ook niet mijn meest favo band) van Anonoempje veel te ver gaan. TR is inderdaad een monster van een nummer, en waarschijnlijk het signatuur nummer van Mark als een componist. Maar om het te vergelijken met de Beatles en stellen dat zij tralala muziek maken is echt belachelijk. Vergeet niet dat als de Beatles met Revolver niet gitaarspelen zo centraal had gesteld (lees bijvoorbeeld Clapton's biografie maar eens) Knopfler het wellicht nooit interessant had gevonden om gitaar te gaan spelen. Nog maar niet te spreken over een hele trits andere tecnologische innovaties die zijn oorsprong hebben in Beatles opnames, zoals het gebruik van de viertrack recorder, etc. En Mark spamt uit die generatie die opgroeide met The Beatles. Het mag dan simpel klinken voor ons, maar het was voor die tijd bijzonder revolutionair.
Leuk stuk om te lezen en ik kan me hier ook grotendeels in vinden. Ik vind de solo bij love over gold heerlijk maar die faded ook weg. You and your friend vind ik persoonlijk prachtig daar zit wel een kop en een staart aan, wat vind jij van dat nummer ?
0
geplaatst: 21 oktober 2013, 12:14 uur
Ik weet nog dat ze You and Your Friend speelde op 1 Juni 1992 in Rotterdam (wat later het laaste DS concert te zijn in Nederland). Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze dit zouden spelen, maar het gaf een mooi runtpunt in het midden van het concert. Live is het nummer nog beter (luister maar eens op On The Night) omdat het solowerk van Mark iets beter naar de voorgrond komt en is het nummer iets rauwer en minder gepolijst als op On Every Street. Dit zal naar mijns inzien ook zeker een nummer zijn in datzelfde ruitje van vergeten nummers, waarvan ik me afvraag waarom hij dit gewoon allemaal overboord heeft gegooid. Nogmaals deze man heeft zoveel kwaliteit en zoveel nummers dat hij met gemak meer kan rouleren in setlists en meer meer interessante en veel meer gevarieerdere setlists kan komen. Aangezien hij vaak meer dan een keer in NL speelt, ben ik de eerste die meerdere concerten gaat boeken.
0
geplaatst: 5 januari 2014, 13:06 uur
chevy93 schreef:
Private Dancer moest oorspronkelijk op Love Over Gold komen, dus een echte reactie lijkt me het niet. Eerder een soort tweeluik dan, maar als dat zo zou zijn, zou het wel bekend zijn. lijkt me.
Private Dancer moest oorspronkelijk op Love Over Gold komen, dus een echte reactie lijkt me het niet. Eerder een soort tweeluik dan, maar als dat zo zou zijn, zou het wel bekend zijn. lijkt me.
Het stukje ''it takes love over gold and mind over matter deed me altijd al in de verte denken aan dat nummer
0
geplaatst: 18 januari 2017, 23:23 uur
Eind vorige week heb ik deze dubbel-cd (incl. bonustracks) voor 2 tientjes bij Bol.com gekocht en vanavond voor het eerst beluisterd..
Het Dire Straits-gedeelte bestaat nagenoeg louter uit tijdloze klassiekers, maar wel overbekend.Het ging mij dan ook meer om de Mark Knopfler (solo)-bijdrage. Tot vandaag kon ik 3 nummers hiervan (What it is, Saling to Philadelphia en Going home) dat stuk voor stuk gave tracks zijn. Maar ook de overige 6 liedjes laat een overtuigende Mark Knopfler horen.
De cd's van Dire Straits staan vooral bekend om hun prima geluidskwaliteit en aan die eis voldoet deze dubbel-cd eveneens.
Een voortreffelijk compilatiealbum die ik ga belonen met maar liefst 4,5 sterren.
Het Dire Straits-gedeelte bestaat nagenoeg louter uit tijdloze klassiekers, maar wel overbekend.Het ging mij dan ook meer om de Mark Knopfler (solo)-bijdrage. Tot vandaag kon ik 3 nummers hiervan (What it is, Saling to Philadelphia en Going home) dat stuk voor stuk gave tracks zijn. Maar ook de overige 6 liedjes laat een overtuigende Mark Knopfler horen.
De cd's van Dire Straits staan vooral bekend om hun prima geluidskwaliteit en aan die eis voldoet deze dubbel-cd eveneens.
Een voortreffelijk compilatiealbum die ik ga belonen met maar liefst 4,5 sterren.
0
geplaatst: 27 februari 2023, 08:07 uur
Een heel mooie verzamelaar en na het beluisteren van meerdere studioalbums van zowel Knopfler solo als ook de band, zelfs zo goed als voldoende voor mij.
In mijn beleving klinkt het oeuvre (met een incidentele uitzondering) erg, heel erg veel van hetzelfde.
Misschien dat fans juist deze voorspelbaarheid, herkenbaarheid sterk waarderen?
Prima hoor, het is natuurlijk ook niet voor niets dat er zoiets als compilatiealbums worden uitgebracht.
In mijn beleving klinkt het oeuvre (met een incidentele uitzondering) erg, heel erg veel van hetzelfde.
Misschien dat fans juist deze voorspelbaarheid, herkenbaarheid sterk waarderen?
Prima hoor, het is natuurlijk ook niet voor niets dat er zoiets als compilatiealbums worden uitgebracht.
* denotes required fields.
* denotes required fields.