John Mayer Trio - Try! (2005)

Ben benieuwd, maar zit eigenlijk toch meer te wachten op z'n nieuwe studioalbum in 2006.

Uhm? Waar is de playlist?

Playlist toegevoegd

Geweldig album! Hoewel ik op zijn vorige albums nog atijd vrij cynisch was over dat ik het wel erg commercieel vond, is dit album Mayer op zijn best en vrij van commercie! Samen met Pina Palladino en Steve Jordan weet hij de nummers een geweldige groove mee tegeven. Zijn mega hit Daughters heeft ook een nieuw jasje gekregen, wat hem zeker goed staat. Dit album zal misschien niet erg opgemerkt worden door het grote publiek maar is toch van hogere kwaliteit dan zijn voorgangers. Nu is het wachten op zijn eerst volgende studio album. John go on!

4*

mmmm, ik vind dit toch echt wel een lekker zondagplaat hor, om een beetje lekker om te relaxen en te genieten van een lekkerrrr deuntje! Goed gedaan John!

Jammer dat hiervan geen dvd uit is want het is geweldig live album met o.a. covers van Ray Charles en Jimi Hendrix. De album versie van Daughters vond ik altijd een van de mindere nummers van Mayer, maar de live versie is beduidend beter.

Goede illustratie van een muzikant die van meerdere markten thuis is. Persoonlijk ben ik john 'gedoken' omdat ik hem akoestisch zo sterk vond (is sowieso meer mijn ding), maar hier bewijst hij inderdaad bij de groten te horen, gigantische en briljante solo's, goede nummers en (vooral) een goede ritme sectie!
Zeker de moeite waard om even op internet te zoeken naar een live registratie idd, zeer cool om te zien.

4/5

Zo 'Who Did You Think I Was' klinkt wel super lekker. Ben benieuwd naar de rest. De reacties en beoordelingen zijn in ieder geval zeer positief tot dusver.

Super album! Sterke nummers, waar zijn Hendrix/ S.R. Vaughn invloed goed te horen is. Hij wordt bijgestaan door een super band.

Wist niet dat ik hier niet op gestemd had. Maar lekker gitaaralbum. 4* Geef mij dit maar, in plaats van zijn popsongs. Laat dat studioalbum maar komen.

Eindelijk weer eens een powertrio, zoals (ja inderdaad) The Jimi Hendrix Experience en Stevie Ray Vaughan & Double Trouble, maar ook invloeden van Cream. Hij gaf hier al wat weg van zijn toen nieuwe album Continuum (Gravity en Vultures). Sterke plaat als je van gitaarmuziek houdt.

Wat een gewelidge cd is dit! :O vandaag de dvd gehaald van john mayer en de set met het trio is echt geweldig!

Deze nummers zijn beter dan die op Where The Light Is.

Lekker! Vandaag aangeschaft, voor 7 eurie kon ik deze niet laten liggen.

Heerlijk gitaarwerk vooral.

John Mayer's beste!

Ik zou graag bij een tour als deze zijn! Veel energie en briljant gitaarwerk!!

Hoop dat de drie helden het concept nog eens oppakken!

Erg lekker soulvol album...dacht ik dat ik John Mayers Continuum altijd het beste vond, ik denk dat ik toch neig naar deze.
Wat mooi instrumentaal zeg en natuurlijk de zang is altijd goed.
5*

Heeerlijk album, stuk voor stuk ontzettend goede muzikanten en dit is hoe ik John Mayer het liefst aan het werk zie!

Dit is echt een heerlijk album blijft goed hoe vaak je hem ook luisterd! Ik hoop dat John Mayer ooit weer eens gaat toeren met de Trio groep!

Ik denk het niet. Als het wel zo is, en ze komen langs Nederland, heb ik er wel heeeeeel veel voor over om zo'n optreden bij te wonen.

Dit Try! live is beter te genieten als de Sex and the City gehalte van zijn andere live album. Het trio samen met Palladino en Jordan geeft het geheel een vlotte stuwing mee, dat zijn muziek zeer ten goede komt. Onder vergelijkingen met The Jimi Hendrix Experience bijv. kom ik niet echt uit en van daaruit mis ik toch het charisma bij Mayer, Maar een positieve verrassing is het wel.

Op dit live album laat Mayer horen dat op zijn gitaarspel inderdaad weinig aan te merken valt en het kleurt ook wat meer buiten de lijntjes dan zijn reguliere albums. Wat mij betreft zijn beste werk

Hoewel ik de studioalbums van John Mayer goed tot zeer goed vind, hoor ik op ”Try!” hoe ik John Mayer het liefste hoor: in een klassieke trio bezetting en diep geworteld in de blues. Daarnaast laat John Mayer op ”Try!” horen wat we eigenlijk allemaal wel weten, maar wat op zijn studioalbums vaak ingetogen is, zijn fantastische gitaarspel. Deze man kan spelen en mag zich met recht rekenen tot de besten van zijn generatie. Daarnaast is de ritmesectie met Steve Jordan en Pino Palladino geweldig en swingt en grooved heerlijk. Mayer laat al een voorproefje van zijn dan aankomende album ”Continuum” horen, en ook de nummers van het voorgaande studioalbum ”Heavier Things” zijn heel fijn. ”Something’s Missing” en het tot dan toe mierzoete ”Daughters” krijgen een heerlijke blues/jazz make-over. Ook de Ray Charles cover ”I Got a Woman” is fenomenaal. Slechte liedjes staan er niet op, en persoonlijk vind ik de slowblues ”Out of My Mind” bloedstollend mooi. Wat mij betreft mag John Mayer vaker in zijn Trio bezetting spelen of een studioalbum uitbrengen met Jordan en Palladino in dat kader. ”Try!” laat horen waar de kwaliteiten van Mayer het beste tot zijn recht komen.

Zoveel beter dan al dat gezwijmel van die man.
Hier begint er een randje op zijn stem te komen en is in de verre verte de Blues te voelen.

Another Kind of Green toch wel op eenzame hoogte voor mij.

Het album duurt iets te lang, en 'Daughters' is iets té over-the-top sentimenteel, maar toch is dit een fijn album om op te zetten. Heerlijk bluesy sfeertje.

Ik kende deze, als groot John Mayer fan, niet. Fijne plaat waarin hij zijn (gitaar) blues kant laat horen. De twee andere bandleden verdienen ook alle credits; top muzikanten......in een trio val je snel door de mand en ze geven de songs een boost......

Wat laat hij hier lekker the blues horen met zijn gitaar! Minder slaap verwekkend. Niet dat zijn solo albums minder zijn hoor. Maar dit klinkt wel heel lekker.

Erg lekker live album, waarin hij duidelijk laat horen waar zijn roots liggen. Gewoon in een basic bezetting van drums, gitaar en bas. Geen opsmuk, maar puur. En zo horen we gelijk, dat Mayer een begenadigd gitarist is met een dikke blues achtergrond. Fijne opname ook en een zeer behoorlijke participatie van het publiek, dat niet helemaal naar de achtergrond is gemixt. Het gehele album heeft een intiem club gevoel.

Soul, gitaar, lekker hoor. Prima trio met een te gek geluid, fijne bas van Pino.