Fleetwood Mac - Rumours (1977)

Toch nog steeds mijn favoriete album, en dan steken Dreams en Gold Dust Woman er bovenuit. De mysterieuze zang van Stevie Nicks op deze rustige nummers, echt geweldig! Als je achteraf de verhalen van de band hoort, waaruit eigenlijk de nummers zijn ontstaan, krijgt het alleen maar meer lading.

Zijn er hier eigenlijk mensen die Rumours beluisteren ZONDER het beste nummer van de plaat (Silver Springs)? Haalt voor mij het album van 4/4,5 naar 5. Onwaarschijnlijk dat deze niet op de originele versie is verschenen, mag toch wel een grote blunder worden genoemd.

Ik neem zo'n nummer niet mee in een beoordeling: ik (en de meesten denk ik) ga uit van de originele tracklijst en die stond er dus niet bij/op. Ik heb het weleens gehoord, maar zou eerlijk gezegd niet meer weten hoe het nummer klinkt.

Jawel, ik heb nog steeds het album zonder Silver Springs op zowel vinyl als CD in de kast staan en ook zonder dat nummer vind ik de plaat de volle mep waard.

Ik draai hem ook altijd zonder. Ik durf zelfs niet te zeggen of ik Silver Springs ooit heb gehoord.

Ik geloof dat Silver Springs indertijd plaats heeft moeten ruimen voor het meer commerciële I Don't Want to Know, wat niet bijzonder naar de zin van Stevie Nicks was.

Ik kende het nummer Silver Springs dus echt niet. Was me nooit opgevallen ook. Dus - voordeel van Spotify - nummer opgezocht.

En idd.. Een zeer mooi lied. Ook de live-versie. Hartverscheurende tekst ook en aansluitend mijn verlangen om dan eens een auto in te stappen en over The Highway in the USA te rijden, op een zomerse dag, bij het ochtendgloren..

Dank u, Wibren !

Formeel gesproken, is het nummer weggelaten vanwege het feit dat het album "te lang" zou worden. Silver Springs zou gewoon naar het volgende album verhuizen, ware het niet dat na het succes van Rumours Lindsey Buckingham met Mick Fleetwood besloten een geheel ander soort album uit te brengen (Tusk).

Stevie Nicks heeft evenwel een "conspiracy" theorie, namelijk dat Lindsey Buckingham het nummer niet op Rumours wilde hebben en wellicht gedreigd zou hebben dat het hele album niet door zou gaan. Silver Springs is namelijk in tekst Stevie's antwoord op Go Your Own Way, een nummer van Lindsey Buckingham over Nicks. Beiden hadden ten tijde van de opnames van Rumours de grootste ruzie.

Waar dus officieel de lengte van het album het probleem was, mocht Silver Springs als een soort van compromis, op de b-kant van Go Your Own Way.

Toen 25 jaar later de kruitdampen wel waren opgetrokken, Buckingham en Nicks beiden (weer) deel uit maakten van de band en Rumours opnieuw prachtig geremasterd werd uitgebracht, zal Buckingham de hand over het hart hebben gestreken en akkoord zijn gegaan met het toevoegen van Silver Springs.

Ook wellicht uit eerbetoon aan Nicks die, nu de mogelijkheid zich voordeed, het in 2002 niet meer over haar kant had laten gaan het nummer weg te laten. Natuurlijk was het commercieel gezien ook een aardige gedachte, Silver Springs op Rumours te zetten. Dat komt daar dan ook nog bij.

Nu iets dat van mijn hart moet, ik speel meestal de LP, dus zonder silver springs maar ik heb wel de expanded 3xCD en daar staat "planets of the universe" de demo versie op. Wat het mooiste nummer aller tijden van Stevie Nicks/FM is (volgens mij). Dus liefhebbers van de stem van Stevie: luister eens via Spotify of zo naar de demo versie (niet de latere Stevie versie).

Dat dit niet op Rumours is geeindigd snap ik niet.

Planets of the universe is inderdaad een mooi nummer.

Wat betreft Silver Springs: De demoversie (+ 6 minuten) is nog net dat tikkeltje mooier dan de nr 7 versie. Raar dat sommigen 'zelfs niet meer weten hoe het klinkt'. Toch een must listen voor elke Fleetwood Mac fan.

Silver Springs had best op het album mogen staan i.p.v I Don't want To Know bijv. Pachtig liedje.
De live versie op The Dance......kippevel.

Was silverspring niet de B kant van de single Go you're own way?

Blijkbaar

Wat blijft dit toch een heerlijk album. Draai deze de laatste tijd echt veel te weinig. Maar als het er dan van komt...dan geniet ik van begin tot eind. Al vind ik de eerste drie nummers wel de beste.

Fenomenaal album. Oneindige lofzangen kan ik persoonlijk over dit album houden en dan nog zal het nog niet in de buurt komen van de waardering dat dit album verdient in mijn ogen. Bijzonder is het tijdloze geluid van de nummers en hoe kwalitatief krachtig zij zijn ondanks al de problematiek en drama dat destijds rond de band hing. Interessant is de wijze waarop Stevie Nicks en Lindsey Buckingham beiden over elkaar zingen. De dromerige Stevie Nicks (Dreams) tegenover de wat meer glasharde Lindsey Buckingham (Second Hand News, Go Your Own Way.) Dromerig aan de ene kant, maar Nicks zet daarnaast ook vrouwen in een krachtig daglicht (Gold Dust Woman, Rhiannon), wat redelijk vernieuwend is voor de jaren '70 en hiermee verwerft zij de positie van een tijdloos vrouwelijk rock icoon. Sexy zonder enig bloot. Sexy met haar magisch en uniek stemgeluid dat soms enigszins lijkt op de uithalen van Joplin, waarna ze daarna weer een bijna lief en dromerig geluid voortbrengt. Bijna ben je geneigd te denken dat zij dan Christine McVie overschaduwt, maar niets is minder waar. Waar Stevie en al haar hekserigheid een hele verschijning is, schrijft Christine prachtige nummers als Songbird en You Make Loving Fun en vormt zij een frisse wind en een meer nuchtere kijk op de band. Geweldig basgitaar- en gitaarwerk van John McVie en Buckingham ook, prachtig om Lindsey Buckingham bij hun laatste concert in de Ziggo Dome het gitaarwerk live en met de blote handen en zonder plectrum te zien spelen. Mick Fleetwood als grote tovenaar achter het drumstel met zijn denderende solo's.

Rumours. Iconisch, krachtig doch zacht, dramatisch, tijdloos. Iconisch album dat altijd in mijn persoonlijke collectie blijft van topalbums.

Michellezwang
Mooi verwoord Michelle ,en dan pas nieuw hier op MM dat beloofd wat !

Nu bij bol.com. De 5 cd / lp editie voor 9,99 .
Kon het me niet voorstellen ,maar hij zegt toch echt dat ie onderweg is voor dat geld .
Sla uw slag ,medemumers .

Dan heb je geluk gehad, want nu is ie weer €45.-

Waarschijnlijk ben ik dan degene die het door mijn bestelling voor anderen heb verziekt.

Mijn excuses ,medemumers

?

Is het omdat de vinkjes op het einde op waren? Is het daarom dat het ultra-briljante Gold Dust Woman zo laag in de favorietenlijst staat?

Briljante Stevie Nicks song, ja met je eens ,samen met Rhiannon het mooiste wat ze onder de vlag van Fleetwood Mac schreef en zong
Mijn vinkje staat hier bij Gold Dust Woman

Bij mij nu ook.
Briliant liedje. Nog altijd een highlight tijdens de concerten.
Stevie Nicks heeft altijd perfect tegengewicht geboden aan Buckingham in de goede tijd.
Ik vind haar bijdragen op Tusk ook geweldig trouwens.

Als puberaal vervelend mannetje ooit opgegroeid met die oude lullen die Tango in the night maakten. Mooi, hit potentie en dat was het op de bekende hits uit de jaren 70 na. Gewoon succesvol bandje.

Dan schrijve men het jaar 2001 en elke dag in de auto naar het westen des lands voor het werk. Mapje met cd's mee van bibliotheek en op een keer toch Rumours mee. Stonden wat bekende nummers op. En dan gaandeweg het album al rijdend over de A28 begint ie de innerlijke zintuigen te kietelen. Er vormen zich gevoelens, beelden, indrukken en verwachtingen naar meer en meer en nog veel meer. Nog een paar maal gedraaid en niet de potentie gekregen die ik indertijd wel verwachte.
Maar dan opeens 14 jaar later op een donderdag rond 11.30 loop ik door mijn woonplaats naar mijn werk om een vergadering bij te wonen en zet dit album op. En pats boem hij valt en met tranen in de ogen vervolg ik mijn weg door het Oude Assen. Kan me niets verdommen om het te verhullen. En zo op een mooie zomerse dag van een 3/3.5 naar een 5 sterren album toe. en dat door de outtakes versies van het album. Weergaloos, ongetemd en bijna klaar en af.

Gisteren het briljante Rumours beluisterd op een tweedehands setje uit de jaren 80 en Een cd speler die klinkt alsof je vinyl draait. Prachtig warm geluid met detail. Rumours blijft een pareltje voor mij.

Nu wordt het toch tijd dat ik ook op deze plek “mijn plasje doe” over het album dat ik al op verschillende plekken heb genoemd, behalve hier dus nog. ‘Rumours’ staat namelijk model voor het “ideale album” (of de onbewoond-eiland-plaat). Het ideale album is niet het allerbeste album ooit. Die laatste moet je immers met mate tot je nemen. Het bijzondere van Rumours is dat ie niet stukgedraaid kan worden. Hoe vaak het (of de bekende nummers ervan en dat zijn er nogal wat want Rumours is bijna meteen ook een ‘Greatest hits’ van de gereïncarneerde Fleetwood Mac) ook langs komt. Je kunt er van alles over opmerken: vakkundige musici, maar liefst 3 componisten in de band, voldoende opnamebudget. Maar het geheim is denk ik toch dat je hier 2 voormalige liefdeskoppels hun teloor gegane romance hoort bezingen. Een krankzinnige keuze natuurlijk. Ieder verstandig mens gaat zo ver mogelijk bij die ander vandaan om een nieuw leven te starten. Fleetwood Mac kroop op een paar vierkante meter bij elkaar om dit proces in haar muziek te verwerken. Thema’s van alle tijden, tijdloos verklankt.

Rumours is een plaat die ik al ontzettend vaak heb gehoord. Het is de enige plaat die mijn ouders allebei in de platencollectie hebben, voor de rest verschillen ze qua muzieksmaak enorm. Een aantal jaren geleden gaf ik Rumours twee sterren: een supergladde popplaat. Nu zit ik al anderhalve ster hoger. Tot en met Go Your Own Way vind ik het nog steeds niks, vooral Don't Stop vind ik echt een draak van een nummer.

Dan komt Songbird. Wat een parel. The Chain zit meesterlijk in elkaar, You Make Loving Fun is een heerlijke popsong die het voor elkaar krijgt opbeurend en melancholisch tegelijk te klinken, Oh Daddy is prachtig, en Gold Dust Woman is een ontzettend gave afsluiter. Mijn favoriete nummers zijn de nummers geschreven en gezongen door Christine McVie. Rumours is ontzettend gevarieerd: daar zit de kracht én zwakte van het album. Kant 1 tot Go Your Own Way is 2,5* voor mij, Kant 2 (met Songbird erbij) 4,5*.

Wat Fleetwood Mac voor mij zo sterk maakt is dat ze hun geheimen prijsgeven, maar alleen aan mij. Ik denk nog steeds dat ik de enige persoon die never going back again of honey hi kent en dat ik deze liedjes ooit zal delen met slechts 1 andere uitverkoren persoon.

Ik chargeer natuurlijk. Ik zet deze liedjes regelmatig aan als ik visite heb. Maar niemand kan doorgronden wat ik erbij voel, ik denk nog altijd dat ik zelf Lindsay of Christine(s` lichtman) ben en dat ik volledig voel wat ze zeggen en dat ik de enige ben die dat kan, misschien hooguit ook een zielsverwant, die mijn rock&rollachtige burgerlijkheid van binnenuit voelt.

Rumours is 40 jaar oud vandaag. Van harte!

Vandaag de plaat op mijn werk vanaf Youtube aan het luisteren en dat is ineens een versie met Silver Springs, dat ik nu dus pas voor het eerst hoor. Wat een fantastisch nummer is dat, erg jammer dat dit niet op de originele versie is beland.

Verder is Rumours echt zo'n album dat ik zo onderhand al zeker twintig jaar ken en dat toch nog steeds kan groeien. Niet alles is even sterk, maar de toppers zijn echt van een geweldig niveau.

4 - 2 =2 : Voor de muziek 4 sterren en voor de teksten 2 eraf. Op deze rating is reageren overbodig gezien mijn bijdragen vanaf pag. 20 als voormalig user kistenkuif.