Fleetwood Mac - Rumours (1977)

Ik neem aan dat Karel de kerst niet heeft meegemaakt .

De Sint was goed vanavond, na een aantal jaren ( 45 jaar)een oud exemplaar te hebben gedraaid , vond de goedheiligman het nodig om dit meesterwerk te verversen! Het mes sneed aan twee kanten, voor het eerst heeft mijn kleindochter meegedaan met het lootjes trekken, ik begreep van haar moeder dat het een feest was om deze uit de lp bakken te vissen, ze wou perse de plaat zelf uitzoeken, het maakt dat ik Rumours met nog meer liefde opzet.

Ergens hier in 2015


Kwam daarnet voorbij in de Top 2000 op tv met een bevlogen Leo Blokhuis die, samen met een vrouwelijke collega, het liefdesverdriet van dit nummer vanuit het vrouwelijk perspectief benaderde en dan geeft het mij nog meer diepgang.

Soms lijkt de strijd tussen Buckingham en Nicks één van de hardste ‘scheidingen’ die er ooit is geweest in de muziek. En heeft het prachtige muziek en teksten opgeleverd. En soms heb ik het gevoel dat die twee nog steeds intens van elkaar houden..

Had je ook gezien dat Blokhuis Buckingham verkeerd aanwees op de cover van Go Your Own Way .... Hij wees MF aan , wat een blunder .

Blokhuis is een sympathieke gast, maar de band speelde wel degelijk wat nieuwe muziek tijdens het concert wat uiteindelijk The Dance werd. Blokhuis beweerde van niet.
Bleed to Love Her verscheen uiteindelijk op Say You Will en My Little Demon en Temporary One waren ook niet bekend volgens mij.

Dat verhaal over album "te lang" en dat daarom Silver Springs niet op Rumours is gekomen is ook onzin.
Rumours duurde oorspronkelijk nog geen 38 minuten dus dat kan het argument niet zijn.
Volgens mij is Silver Springs pas opgenomen nadat de Rumours sessies voorbij waren.

Nou…

Of weet jij meer ?

De 'exclusion' had te maken met te laat. Daarover was Stevie teleurgesteld.
Er heeft volgens de wiki ook geen discussie plaatsgevonden over wel of niet op het album.
Ter compensatie werd het nummer als b-kant op Go your own way gezet.
Nogmaals, een album van 37 of 38 minuten zou makkelijk nog een (goed) nummer van vier minuten hebben kunnen herbergen.

Nog eens lezen, Wiki zegt dit:

"For reasons including its length and relatively slow tempo, the song was excluded from Rumours despite strenuous and repeated objections from Nicks."

Apart verhaal idd. De twee hierboven genoemde redenen zijn totaal verschillend. In de classic album documentaire beweert Nicks dat ze tijdens de sessies van Fleetwood bij een tankstation te horen kreeg dat Silver Springs niet op het album kwam en Gold dust woman wel, dus dat verhaal van na de sessions klopt niet. In ieder geval had het originele album natuurlijk moeten eindigen met Silver Springs.

Geen woord er over in My Twenty five years in Fleetwood Mac door Mick Fleetwood. Pagina 91-93.
Uitsluitend pais en vree.
'By the end of 1976 the album was being sequenced (by the band). The final running order was:.......(....)"
'In addition Stevie Nicks' extraordinary 'Silver Springs' from these sessions appeared as the B-side of Go your own way when it was released as a single.'
'The band was listening to the final mix-down of the final sequence in the studio when Chris asked how they where going to title the album. John McVie answered that all the songs sounded to him like a bunch of Rumours.'

Het is voor een belangrijk deel beeldvorming. Het lukt ze al bijna vijftig jaar om het album in de schijnwerpers te houden. Terecht. En anders komt er wel weer eens een nieuw schandaaltje aan het licht. Maar ik had die discussies vijftig jaar geleden ook wel eens willen horen. Maar toen ging het er nog niet over. Stevie en Lindsey hebben (veel later) ook een geheel eigen beeld gekregen (en geventileerd) van hoe alles toen is gegaan.

Als het nummer echt van belang was geweest, hadden ze niet gewacht tot 1997 om het weer eens uit de kast te halen. Dan was het live (als extra spectakel) veel eerder toegevoegd aan de concerten. Tenzij bijvoorbeeld Lindsey B. dat expliciet had verboden en dan hebben we nog weer een nieuw schandaaltje. Maar iedereen in de band heeft zijn of haar eigen gekleurde versie van alle gebeurtenissen en die worden steeds fraaier.

Ik blijf er bij dat 37 minuten in tijd geen beletsel is om nog een nummer van 4 minuten toe te voegen (Genesis albums duren soms bijna een uur), Stevie Nicks was mans genoeg om voor haar belangen op te komen en de band heeft in harmonie de handtekening gezet onder de uiteindelijke samenstelling van Rumours.

Alles wat er vijftig jaar na dato nog weer eens wordt beweerd zijn eh.....inderdaad.

Favoriete meezingplaat van mijn moeder. Helaas nogal vals door haar vertolkt. Niet te doen. Ik ben niet vies van pop. De melodietjes zijn best in orde. Maar die teksten? Melodrama en pathetiek. Mams, vandaag even niet!

Juist daarin kan ik de teksten waarderen, wetende dat het in werkelijkheid ook een en al drama was tussen de bandleden. Het voelt echt, zeg maar. En het idee dat ze meespelen en -zingen op nummers die aan elkaar gericht waren, dat heeft toch wel wat.

Grappig hoe het verder zulke niets aan de hand-pop is.

Te echt misschien. Als een koppel uit elkaar valt, echt, hoef ik daar geen getuige van te zijn op het moment dat dit gebeurt. Voor de betrokkenen zelf zijn hun gevoelens authentiek, deel ze met de rest van de wereld via een popplaat en het risico bestaat dat het pathetisch overkomt. Bij ABBA werkt het dan weer wel voor mij. Misschien was die aflevering van Classic Albums over Rumours er teveel aan.

Voor mij werkt het bij ABBA ook beter, moet ik zeggen. Ondanks dat je wel weet dat het over hun gaat, ligt het er toch minder dik bovenop dat het over hun persoonlijke sores gaat.