Michael Jackson - Thriller (1982)

Doordat de moderator een paar berichten verplaatste, was het deel dat jij nu quote niet meer relevant en had ik het weggehaald...

Maar los daarvan: levert een playbackende artiest meer op dan een live zingende? Al was Jackson de hele show in een schommelstoel gaan zitten was het nog uitverkocht geweest.

Ga ik maar weer even on-topic. Dit blijft een geweldige plaat. De energie, de beats, de schitterende productie; alles lijkt te kloppen. Michael Jackson was in deze tijd terecht The King of Pop.

Dankzij Xscape ben ik alle Michael Jackson platen even aan het langsgaan.

"P.Y.T." is een van mijn favoriete nummers. Niet alleen van Michael Jackson, maar sowieso.
Onmogelijk om stil bij te blijven zitten, en niet blij van te worden.
"Baby be mine" heeft een beetje dezelfde lekkere vibe, maar is wel wat minder funky.
Ik las een paar keer dat mensen it de minste nummers vinden. Daar kan ik echt met mijn verstand (of beter gezegd met mijn gevoel) niet bij. Mat alle respect: dan moet je wel totaal geen gevoel voor soul of funk hebben.

"Billy Jean" behoort met nummers als Hotel California, Purple rain, Angie etc. tot de grootste popklassiekers aller tijden. Een haast perfect nummer. Wat had ik graag de hoofden van Rod Temperton, Bruce Swedien en Quincy Jones gezien toen Jackson zijn demo liet horen.

Vreemd genoeg vind ik "Thriller" het minste nummer van het album. Wellicht ook omdat het veel te bekend is, maar qua stijl past het ook niet zo tussen. Hetzelfde geldt voor "Beat it", maar dit is wel weer erg sterk in z'n (van de rest afwijkende) genre.

Toch heeft Thriller als album nog een warme sound, terwijl ik Bad maar kil en mechanisch vind klinken.
Hier wil Michael ook te graag King op pop zijn, en schieten de stijlen alle kanten op.
Het leverde een mooie tour op, en leuke clips, en de nummers op zich zijn leuk om langs te horen komen op de radio, maar de echte magie van Thriller (wat ik i.t.t. Bad ook als een echt sterk samenhangend album zie) was het niet.

Ik ben helemaal geen liefhebber van R&B. Dat wil niet zeggen dat er uitzonderingen zijn. Niet het gehele oeuvre van Michael Jackson kan me bekoren, maar ”Off the Wall” en deze ”Thriller” vind ik gewoon prima albums. Daarnaast zijn het ook nog eens klassiekers, en dat kan ik me heel goed voorstellen. Je hoeft niet ergens van te houden of fan te zijn om de kwaliteit ervan te kunnen herkennen en erkennen. ”Thriller” opent met het heerlijke funky ”Wanna Be Startin’ Somethin’”. Het swingt de pannen van het dak. Daarnaast vind ik het blokje ”Thriller”, ”Beat It” en ”Billie Jean” gewoonweg geniaal. Vooral de gitaarsolo van Eddie van Halen in ”Beat It” is legendarisch. De rest van de liedjes vind ik niet slecht, maar wel te zoet en glad naar mijn smaak. Wel vind ik over de gehele linie van het album de baslijntjes behoorlijk smakelijk. ”Thriller”, samen met ”Off the Wall” zijn eigenlijk de enige albums van Michael Jackson die ik in hun geheel luister. Beiden klassiekers, voor mij persoonlijk gewoon prima albums.

Vind je P.Y.T daar dus ook onder vallen??

Overigens vind ik geen enkel nummer te glad. Baby be mine ook zeker niet.
Vergelijk dat eens met het latere MJ die vond dat hij de soul/R&B overboord moest gooien en draken gingen maken als Heal te world, Will you be there, Gone too soon en You are not alone. Dat noem ik zoet. Mierzoet..
De midtempo van eind 70/ begin 80 noem ik "zwart". Afgezien van She's out of my life misschien, maar dat is een echte ballad.

The Girl Is Mine is behoorlijk zoetsappig, tenzij je The Girl is vervangt door The Beatles Are.

Oké, The girl is mine had ik even over het hoofd gezien. Daar ben ik het wel mee eens.
Maar dat nummer is niet te vergelijken met Baby be mine en zeker niet met P.Y.T.
Ook vind ik Human nature en zelfs The lady in my life goede soul ballads, en niets te zoet. Maar wellicht dat mijn soul smaak meespeelt in deze waardering.

Ik kan mij goed voorstellen dat je The Girl Is Mine over het hoofd ziet.
De bonustracks For All Time en Someone in the Dark zijn in dezelfde stijl, boeien mij ook minder.

Bonustracks tellen niet. Zeker niet bij zo'n klassieker. Thriller is 9 nummers voor mij, en zelfs The girl is mine hoort daar bij hoewel ik 'm over het hoofd zag. Die bridge koortjes (i love you more than him.. etc) vind ik best lekker eigenlijk.
Maar Someone in the dark is ook zo'n soul-loze draak.
For all time daarentegen vind ik wel wat hebben (lijkt haast een vroege Human nature versie), maar is niet spannend geproduceerd. Carousel is ook zo'n nummer waar meer in had gezeten. Van mij hadden ze deze 2 mee mogen nemen met het Xscape project.

Daar loop ik ook niet echt mee weg, Xscape blijft voor mij een album met vullertjes, waar men wat van probeert te maken.
Ik denk zelfs dat ik liever had gezien dat Thriller dan opnieuw onder handen werd genomen.
Billie Jean als duet met Lady Gaga, Jack White die de solo van Beat It speelt, Thriller onder handen genomen door Marilyn Manson.
Vind het allemaal te glad.

Heb je toevallig een stuk zeep in de buurt liggen?

De Rembrandt over laten kalken door de locale clubje hobby huisvrouwen is vast ook leuk, maar ik hoef het niet te zien.

Maar vind jij Xscape dan wel de moeite waard?
Eigenlijk vind ik een nummer als Get Lucky van Daft Punk dan nog meer bij de oude Michael Jackson sound aansluiten.

Ik vind "Love Never Felt So Good" en "Lovin you" pareltjes die mij kwa sfeer, zang en compositie direct doen denken aan Jackson in zijn beste periode van '77 tot '84. Daarom alleen al ben ik blij met Xscape.

De rest van het album geeft mij niet dit gevoel, maar toch vind ik elk nummer leuk, en gek genoeg is het wel een eenheid geworden (een compliment voor de productie). Ik vind het zeker de moeite waard.

Get lucky vond ik zeker leuk, maar wel iets te veilig en te veel disco. Jackson op z'n best was toch wat funkier en energieker als je het mij vraagt (blazers, percussie, rauwe randje in de zang..).

Dat gevoel deel ik dan weer niet, productie is wel goed, daar ben ik het wel mee eens.
Get Lucky vind ik weer wel funky.
Nile Rodgers had wel meer met Michael Jackson mogen werken, volgens mij is Money hun enige samenwerking.

We zijn lekker off topic bezig, maar de Forum moderator lijkt toch geen patrouille te lopen

Vergelijk "Lovin you" een met "I can't help it" van Off the wall (staat wel op Youtube).
Vind je dat niet, hoewel iets rustiger, dezelfde jazzy, breezy sound?
Maar het had voor mijn gevoel ook op bijvoorbeeld Destiny kunnen staan.

Overigens.. (Als je dan toch bezig bent) "I Can't help it" klinkt op haar beurt weer erg als "Flower power" van Stevie Wonder. Maar hij heeft beide nummers ook geschreven.

Nee, eigenlijk niet. "P.Y.T" vind ík eigenlijk best lekker. Daar heb je zeker een punt. Daarnaast zijn die andere liedjes zeker niet het meest gladde en zoete dat ik heb gehoord, maar toch iets te naar mijn smaak. Ik vergelijk ze dan ook met o.a. "Thriller", "Beat It" en "Billie Jean". Als ik ze afzonderlijk zou horen, valt het me wellicht minder op.

Geweldige nummers. Misschien is het wel allemaal gelikt, maar dat hoort bij de '80s en ik vind dit echt een geniaal album. Super goede instrumentatie, onder andere veel sessiewerk van een van mijn favoriete bands, TOTO.

@ Jelmer niks aan toe te voegen. Die TOT guys kun je om een boodschap sturen en Eddie van Halen kwam ook even langs en gaf Michael wat moois mee....

Lord have mercy...

Blijft echt een geweldig album met knallers zoals Thriller, Beat It, Wanna Be Startin' Somethin' en Billie Jean

De solo in Beat It, gespeeld door Eddie Van Halen, lonkte me destijds naar dit album.
Overigens werd het nummer Beat It heel vaak gedraaid in pauzes tussen voorprogramma('s) en hoofdact tijdens heavy metal concerten, begin jaren '80,, tussen de nummers van Rainbow en Accept, etc.
Uiteraard is dit album een klassieker. 5 sterren derhalve.

Dit album zal dr wel stevig in gehakt hebben bij (toen nog kleine) buizen
Ik vond dr toen geen moer aan en nu nog steeds niet

Nog een keertje draaien dan want je mist iets ....

Dit album is gewoon al een verzamelaar. Ongelooflijk wat die man neerzette...en...mooie afsluiter met The Lady In My Life

Thriller is één van de weinige albums die ik een klassieker noem. Niet bepaald onterecht als 9 van de 9 nummers regelrechte hits zijn. Ik weet dat er 'maar' zeven nummers op single zijn uitgebracht, maar Baby Be Mine en The Lady in My Life doen zeker niet onder voor die hits. De reden dat er zoveel hitsingles zijn maakt Thriller nog indrukwekkender; Michael Jackson heeft in principe 9 verschillende stijlen gebruikt en daarmee een enorm breed publiek aangesproken. Er is voor ieder wat wils. Het knapste is dat de nummers individueel sterk zijn, maar ook als geheel klopt het plaatje. Alles klinkt gelikt, maar ook weer precies goed genoeg om binnen een bepaald genre te vallen. Elk nummer is aanstekelijk, zelfs het mierzoete The Girl is Mine blijft elke keer prachtig om naar te luisteren.

De kracht van Thriller is simpelweg dat alles, maar dan ook alles klopt, zowel productioneel als qua zang. Als ik lees over het tot stand komen van dit album draagt dat alleen maar bij aan de magie rondom Thriller. Eén van de albums waar ik eigenlijk nooit genoeg van krijg!

Met een halfje verhoogd. Toto was destijds ook in vorm

En zijn het daarna ook nog wel even gebleven, gezien de drie albums die daarna nog kwamen.

Ik kocht natuurlijk dit album op LP in 1982. Later kocht ik de cd, hoewel ik maar een paar albums die ik op LP had ook op cd kocht. In 2009 schafte ik de Japanse Shm-cd aan, met een fraaie geluidsmix en 'mini-lp' artwork. Nu ben ik voor de vierde keer overstag, want de 'exclusively remastered 180 gram audiophile vinyl pressing' klinkt toch wel erg goed zeg...

Vanavond nog eens opgezet en zag dat ik hier nog op moest stemmen.
Veel worden zal ik er niet aan vuil maken, alles is al wel gezegd.
Het was, is en blijft een klassieker.
Hoorde je in 1983 overal en heb er genoeg op gedanst.
De trits Thriller, Beat It en Billie Jean is ongeëvenaard goed.
De geluidskwaliteit nog steeds fantastisch.
Je hoort aan de sound dat het uit 1982 komt, maar aan het geluid niet als het ware.
Niet een minder nummer, al vond ik destijds The Girl Is Mine en The Lady In My Life wat te gladjes, maar tegenwoordig kan ik die ook wel weer hebben.
Op LP (2 keer in nieuwstaat) en CD.

Samen met Off the Wall de twee beste albums van The King of Pop.

Human Nature vind ik niet alleen het beste nummer van dit album, maar ook van MJ zelf (niet voor niets door Toto geschreven Ik geef wel toe dat ik blij ben dat MJ hem heeft gezongen i.p.v. Toto zelf). Overigens ook een van de mooiste nummers die ik heb gehoord. Die gitaar akkoorden zijn gewoon niet normaal mooi.
Wanna Be Startin' Somethin', Baby Be Mine en P.Y.T. (Pretty Young Thing) zijn ook geweldige nummers.
Thriller, Beat It en Billie Jean heb ik vroeger een beetje grijs gedraaid, maar vind ik nog altijd top nummers.
The Girl Is Mine en The Lady in My Life vind ik verder ook prima nummers.

Net als Off the Wall krijgt dit album ook 5 sterren!