Adrian Younge & Ghostface Killah - Twelve Reasons to Die (2013)

Een toch wel speciale mix van Hip-Hop en filmmuziek in een eind 60 jarige en 90 jarige (Italiaanse) sfeer! Hoewel dit album tijd nodig heeft om de 'parel' te ontdekken, is dit het daarom ook zeker waard. Iemand had hier al gezegd dat de eerste keer luisteren niet zo succesvol was, waarbij ik me hier bij aansluit, Blijven luisteren en het word beter, zo kan in het begin het klassieke gedeelte bijna irritant overkomen. Het hele verhaal komt mij allemaal niet erg goed over, bij enkele nummers heb ik juist wel. Vooral The Center of Attraction is hier duidelijk in. Ook de gastartiesten zijn sterk. Toch vind ik enkele nummers wat saai, ik hou zelf erg van nummers met pit. De productie is wel erg top, dit is erg tof. Mijn complimenten. Ook top voor als een overgang naar een ander nummer komt op een track.

De sterke nummers voor mij zijn:

- Beware of the Stare
- I declare War
- The Center of Attrection
- The Rise of the Ghostface Kilah
- Revenge Is Sweet
- Murder Spree
- The Sure Shot

Het album sluit af met een prachtige instrumentale track

*3.5

Dit conceptalbum lijkt op een soundtrack en doet mij denken aan een daadwerkelijke soundtrack. Delen van Django Unchained, de Quentin Tarantino film, lijken in sfeer en muziek op dit project. Daar gebruikte Tarantino zijn eigen oude single verzameling en jaren '60 (Italiaanse) filmmuziek, hier vind je dat ook terug in de hele fraaie muziek van Adrian Younge. En wat een fraaie beats zitten hierin zeg!

Het album begint nog wat steviger met het sterke Rise of the Black Suits en het oh zo geweldige I Declare War. Daarna volgt een mooi sfeervol middenstuk, vol met prachtsongs. Het slot met the Sure Shot (Parts 1 and 2) & het prachtige instrumentale Twelve Reasons To Die mag er wezen.
Dit is echt een prachtige ijzersterke donkere sfeervolle rauwe mooie hip hop plaat!