Shivers is voor mij een van de hoogtepunten van Armin van Buuren. In deze tijd was meneer nog lang niet zo commercieel als hij tegenwoordig is geworden, wat hij met Mirage behoorlijk bewijst. Tussenkomer Imagine bevalt me ook erg goed, maar ook daar zitten tegenvallers op. Op dit album ontbreken deze een beetje.
Eerste nummer is een pracht van een beginner. Justine Suissa komt hier goed tot haar recht, het nummer past precies bij haar stem. Ze wordt begeleidt door een lekkere, ontspannen beat. Alleen jammer vind ik hieraan het onnodige intro, met die door elkaar klinkende geluiden. Voegt naar mijn idee niks toe aan het nummer. Gelukkig doet het geen afbraak aan de rest van het nummer, wat echt goed is.
Volgende is Empty State. Een solide nummer waar ik weinig op kan aanmerken. Alleen de zang komt soms ietwat zwak over, maar op andere momenten komt dit stemgeluid het nummer weer ten goede. Betreft het instrumentale deel zit het in ieder geval best in orde, ik moest alleen even wennen aan die sample van een stem die in de beat wordt verwerkt. Gelukkig is die nu goed op zijn plaats gevallen. Hier kan het volgende nummer nog wat van leren. Shivers staat mij namelijk niet echt aan. Voor mij een veels te bombastische sound en Susana vind ik ook te dramatisch klinken. Gauw door naar de volgende.
Golddigger vind ik namelijk een goede interlude. Een soort drum 'n bass geluid wat me goed aanstaat. Betreft de tekst: deze gaat mij totaal niet irriteren, zoals STOOKERY zegt. Eigenlijk vind ik alleen een van de laatste zinnen een beetje irritant, als er ineens een 'f*cking' in de lyrics kruipt. Nou maakt een scheldwoord meer of minder mij niet zoveel uit, maar in deze context snap ik niet wat voor nut het heeft en is het afleidend.
Zocalo is weer een lekker instrumentaal nummer. Heerlijk ontspannen, met een fijne gitaarmelodie. Dit is voor mij een nummer om van te genieten. Nummer zes, Gypsy, is daarentegen minder ontspannen, echter wel een tof nummer. Volgende nummer wat ik, net als Golddigger, als een soort interlude zie is Who Is Watching. Ook hier wordt de gitaar heerlijk bespeelt, echt een lekker nummer dit. Nadia Ali klinkt hier ook nog eens erg goed, niks op aan te merken dus.
Bounce Back vindt ik een ietwat saai nummer, net zoals Bierman zegt. De sound is wel mooi, maar er mist wat spanning. Het kan me gewoon niet pakken. Ditzelfde geldt ongeveer voor Control Freak. Verschil is dat hier de melodie na een tijdje zelfs een beetje irritant begint te worden. Beter vind ik dan de Sander van Doorn remix, waar meer kracht in zit. Afsluiter Serenity is dan weer, inderdaad STOOKERY, een klassieker. Gaat qua sound een beetje in dezelfde hoek zitten als Shivers, maar heeft een veel betere beat en melodie.
Shivers is dus een mooi album met enkele goede trance nummers, variatie en lekkere interludes. Zeker een aanrader voor mensen die van volledige studio albums houden ipv mix-CD's.